SAWICKI ANDRZEJ, dyrektor Instytutu Budownictwa Wodnego PAN
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANDRZEJ SAWICKI''' ( | + | [[File: Andrzej_Sawicki.jpg |thumb| Andrzej Sawicki]] |
| + | '''ANDRZEJ TEODOR SAWICKI''' (31 VIII 1947 Bydgoszcz – 5 III 2016 Gdańsk), inżynier, dyrektor [[INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO PAN W GDAŃSKU | Instytutu Budownictwa Wodnego Polskiej Akademii Nauk]] w Gdańsku. W 1965 ukończył w Gdańsku [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, III | III Liceum Ogólnokształcące]]. W 1970 absolwent Wydziału Budownictwa i Architektury [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W latach 1970–1976 pracował w Katedrze Mechaniki Budowli PG, od 1977 w Instytucie Budownictwa Wodnego PAN, w okresie 1985–1989 równolegle w Katedrze Budownictwa Wodnego PG, podobnie 1992–1996 na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG.<br/><br/> | ||
| + | Od 1974 doktor (PG), od 1981 doktor habilitowany (PG), od 1989 profesor tytularny, od 1993 profesor zwyczajny, w 1979 odbył staż w CISM | ||
| + | (Centro Internazionale di Scienze Meccaniche; Międzynarodowe Centrum Nauk Mechanicznych, Udine, Włochy), w latach 1981–1984 i 1989–1990 pracował na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Wschodniej Anglii w Norwich, 1990–1991 na Wydziale Inżynierii Uniwersytetu w Birmingham (Anglia), w 2000 profesor wizytujący na Uniwersytecie w Tokio. W latach 1991–1997 i 2004–2016 dyrektor Instytutu Budownictwa Wodnego PAN, kierownik Zakładu Geomechaniki.<br/><br/> | ||
| + | Zajmował się mechaniką materiałów i konstrukcji, geomechaniką, inżynierią lądową i wodną. Opracował od podstaw mechanikę gruntu zbrojonego (modele: sprężysto-plastyczny, sztywno-plastyczny, reologiczny; zastosowanie modeli do analizy i projektowania konstrukcji: wykorzystanie w praktyce rozwiązań teoretycznych), mechanikę zagęszczania i upłynniania gruntów.<br/><br/> | ||
| + | Autor prac dotyczących mechaniki konstrukcji, mechaniki kompozytów, hydrosprężystości, inżynierii lądowej i wodnej, modelowania gruntów i zagadnień geotechnicznych, między innymi ''Kontynualna teoria kompozytów i jej zastosowanie do analizy gruntu zbrojnego'' (1980), ''Mechanika gruntów dla obciążeń cyklicznych'' (1991), ''Mechanika kontinuum: wprowadzenie'' (1994), ''Statyka konstrukcji z gruntu zbrojonego'' (1995), ''Rheology of Reinforced Soil'' (1999), ''Mechanics of Reinforced Soil'' (2000).<br/><br/> | ||
| + | Odznaczony między innymi w 1995 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2003 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski; w 2000 otrzymał nagrodę Premiera Rzeczypospolitej Polskiej za wybitne osiągnięcie naukowe. Żonaty był z Małgorzatą (21 I 1953 – 14 IX 2004 Gdańsk), ojciec Jakuba (ur. 1980) i Filipa (ur. 1981). Pochowany na [[CMENTARZE W OLIWIE | cmentarzu w Oliwie]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:34, 8 paź 2022
ANDRZEJ TEODOR SAWICKI (31 VIII 1947 Bydgoszcz – 5 III 2016 Gdańsk), inżynier, dyrektor Instytutu Budownictwa Wodnego Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku. W 1965 ukończył w Gdańsku III Liceum Ogólnokształcące. W 1970 absolwent Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Gdańskiej (PG). W latach 1970–1976 pracował w Katedrze Mechaniki Budowli PG, od 1977 w Instytucie Budownictwa Wodnego PAN, w okresie 1985–1989 równolegle w Katedrze Budownictwa Wodnego PG, podobnie 1992–1996 na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG.
Od 1974 doktor (PG), od 1981 doktor habilitowany (PG), od 1989 profesor tytularny, od 1993 profesor zwyczajny, w 1979 odbył staż w CISM
(Centro Internazionale di Scienze Meccaniche; Międzynarodowe Centrum Nauk Mechanicznych, Udine, Włochy), w latach 1981–1984 i 1989–1990 pracował na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Wschodniej Anglii w Norwich, 1990–1991 na Wydziale Inżynierii Uniwersytetu w Birmingham (Anglia), w 2000 profesor wizytujący na Uniwersytecie w Tokio. W latach 1991–1997 i 2004–2016 dyrektor Instytutu Budownictwa Wodnego PAN, kierownik Zakładu Geomechaniki.
Zajmował się mechaniką materiałów i konstrukcji, geomechaniką, inżynierią lądową i wodną. Opracował od podstaw mechanikę gruntu zbrojonego (modele: sprężysto-plastyczny, sztywno-plastyczny, reologiczny; zastosowanie modeli do analizy i projektowania konstrukcji: wykorzystanie w praktyce rozwiązań teoretycznych), mechanikę zagęszczania i upłynniania gruntów.
Autor prac dotyczących mechaniki konstrukcji, mechaniki kompozytów, hydrosprężystości, inżynierii lądowej i wodnej, modelowania gruntów i zagadnień geotechnicznych, między innymi Kontynualna teoria kompozytów i jej zastosowanie do analizy gruntu zbrojnego (1980), Mechanika gruntów dla obciążeń cyklicznych (1991), Mechanika kontinuum: wprowadzenie (1994), Statyka konstrukcji z gruntu zbrojonego (1995), Rheology of Reinforced Soil (1999), Mechanics of Reinforced Soil (2000).
Odznaczony między innymi w 1995 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2003 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski; w 2000 otrzymał nagrodę Premiera Rzeczypospolitej Polskiej za wybitne osiągnięcie naukowe. Żonaty był z Małgorzatą (21 I 1953 – 14 IX 2004 Gdańsk), ojciec Jakuba (ur. 1980) i Filipa (ur. 1981). Pochowany na cmentarzu w Oliwie.
