POPIK EMMA, pisarka, tłumaczka
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | [[File: Emma_Popik_1985-1986.jpg |thumb| Emma Popik, nauczycielka w gdańskim Centrum Kształcenia Ustawicznego Mechaników i Elektryków, rok szkolny 1985/1986]] |
| − | {{author: JAK}} | + | '''EMMA POPIK''' (ur. 9 III 1949 Skępe, województwo kujawsko-pomorskie), autorka fantastyki naukowej, poezji i baśni dla dzieci, tłumaczka. Absolwentka Instytutu Filologii Polskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. W latach 70. i 80. XX wieku pracowała w szkolnictwie; była asystentką w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Bydgoszczy, nauczycielką w szkole podstawowej i w gdańskim |
| + | [[CENTRUM KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO I USTAWICZNEGO NR 1 W GDAŃSKU | Centrum Kształcenia Ustawicznego Mechaników i Elektryków]]. Pracowała też jako redaktor merytoryczny w [[WYDAWNICTWO MORSKIE | Wydawnictwie Morskim]].<br/><br/> | ||
| + | W latach 80. utrzymywała się z pracy literackiej, tłumaczeń, dziennikarstwa oraz prowadzenia wydawnictwa, w którym miała współudział finansowy. Debiutowała w 1983 opowiadaniem ''Mistrz'', opublikowanym na łamach „Fantastyki”. Mieszkała w Londynie, po powrocie do Gdańska od stycznia 2000 do grudnia 2011 redaktorka naczelna miesięcznika „Nowy Kurier Nadbałtycki”, wydawanego przez Wydział Edukacji Urzędu Miejskiego w Gdańsku. Autorka m.in. książek: zbioru opowiadań science fiction ''Tylko Ziemia'' (1986), powieści sensacyjnej ''Raport'' (1988), zbioru wierszy ''Wrzące powietrze'' (1994), opowiadań science fiction ''Bramy strachu'' (1996) i ''Genetyka bogów'' (1999), baśni dla dzieci ''Wejście do baśni'' (2004), kolejnych opowiadań: ''Plan'' (2009), ''Trzeci cycek'' (2013), ''Wywiad z bogiem'' (2013), ''Na zawsze piękni i młodzi'' (2013), ''Wigilia szatana'' (2013), ''Tajemnice Emilki'' (2014), ''Złota ćma'' (2020: ''The Golden Moth'', 2022). Jej utwory były tłumaczone na języki: japoński, czeski i esperanto.<br/><br/> | ||
| + | W 2006 laureatka [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] za wkład włożony w tworzenie wizerunku gdańskiej kultury. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:13, 12 wrz 2023
EMMA POPIK (ur. 9 III 1949 Skępe, województwo kujawsko-pomorskie), autorka fantastyki naukowej, poezji i baśni dla dzieci, tłumaczka. Absolwentka Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 70. i 80. XX wieku pracowała w szkolnictwie; była asystentką w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Bydgoszczy, nauczycielką w szkole podstawowej i w gdańskim
Centrum Kształcenia Ustawicznego Mechaników i Elektryków. Pracowała też jako redaktor merytoryczny w Wydawnictwie Morskim.
W latach 80. utrzymywała się z pracy literackiej, tłumaczeń, dziennikarstwa oraz prowadzenia wydawnictwa, w którym miała współudział finansowy. Debiutowała w 1983 opowiadaniem Mistrz, opublikowanym na łamach „Fantastyki”. Mieszkała w Londynie, po powrocie do Gdańska od stycznia 2000 do grudnia 2011 redaktorka naczelna miesięcznika „Nowy Kurier Nadbałtycki”, wydawanego przez Wydział Edukacji Urzędu Miejskiego w Gdańsku. Autorka m.in. książek: zbioru opowiadań science fiction Tylko Ziemia (1986), powieści sensacyjnej Raport (1988), zbioru wierszy Wrzące powietrze (1994), opowiadań science fiction Bramy strachu (1996) i Genetyka bogów (1999), baśni dla dzieci Wejście do baśni (2004), kolejnych opowiadań: Plan (2009), Trzeci cycek (2013), Wywiad z bogiem (2013), Na zawsze piękni i młodzi (2013), Wigilia szatana (2013), Tajemnice Emilki (2014), Złota ćma (2020: The Golden Moth, 2022). Jej utwory były tłumaczone na języki: japoński, czeski i esperanto.
W 2006 laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za wkład włożony w tworzenie wizerunku gdańskiej kultury.
