ZERNECKE JOHANN SAMUEL, przedsiębiorca, radny

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''JOHANN SAMUEL ZERNECKE''' (17 II 1778 Gdańsk – 29 V 1861 Gdańsk), przedsiębiorca. Syn burmistrza q Daniela Andreasa Zerneckego. W 1795 roku był uczniem q Gimnazjum Akademickiego W 1817 prowadził firmę H.A. Wagenfeld und Comp. Wraz z bratem Danielem Gottfriedem (11 VIII 1775 Gdańsk – 15 IX 1847 Gdańsk), dzierżawcą majątku q Maćkowy, byli właścicielami rafinerii cukru trzcinowego. W roku 1817 członek q Rady Miejskiej, zastępca szefa jej protokolantów. Mieszkał we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 118 (ul. św. Ducha). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Johann_Samuel.jpg|thumb|Johann Samuel Zernecke]]
 +
 
 +
'''JOHANN SAMUEL ZERNECKE''' (17 II 1778 Gdańsk – 29 V 1861 Gniezno), przedsiębiorca, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn burmistrza [[ZERNECKE DANIEL ANDREAS, burmistrz Gdańska | Daniela Andreasa Zerneckego]]. 8 IV 1795 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1797 był uczestnikiem antypruskiego spisku [[BARTHOLDY GOTTFRIED BENIAMIN, przywódca spisku antypruskiego | Gottfrieda Beniamina Bartholdy’ego]]. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] był reprezentantem [[KWARTAŁY | Kwartału Szerokiego]], pełniąc z jego ramienia funkcję kapitana miejskiej straży obywatelskiej. W 1817 członek Rady Miejskiej, zastępca szefa jej protokolantów.<br/><br/>
 +
29 VIII 1804 zawarł w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Najświętszej Marii Panny]] związek małżeński z córką kupca Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809) (syna Johanna Adolpha von Wagenfelda, pruskiego rezydenta w Gdańsku w 1740–1750 i Anny Euphrosiny, córki [[FREISLICH MAXIMILIAN DIETRICH, kompozytor | Maximiliana Dietricha Freislicha]]), od 31 VII 1780 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], od 1790 konsula Niderlandów w Gdańsku, Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809), panną Caroliną Auguste (6 I 1787 Gdańsk – 4 II 1842 Mogilno, pochowana 13 II 1842 Gdańsk), której zmarła w 1803 siostra Henrietta Luise była żoną [[KABRUN JAKOB, kupiec, kolekcjoner | Jakoba Kabruna]]. <br/><br/>
 +
Zgodnie z testamentem teścia (z 5 IX 1807) wraz ze swoim bratem [[ZERNECKE DANIEL GOTTFRIED, kupiec | Danielem Gottfriedem]] dziedziczył  firmę H.A. Wagenfeld &amp; Co., w tym rafinerię cukru trzcinowego przy Böttchergasse (ul. Bednarska) na Starym Mieście. Od 26 II 1814 wraz z małżonką Karoline Auguste Wagenfeldt był jej właścicielem, należąca do niego posesja składała się – oprócz zabudowań fabrycznych w kamienicy przy tej ulicy i wielkiego młyna w kamienicy naprzeciwko - także z placu przy tej ulicy nr 13 oraz gruntu przy Pfefferstadt (ul. Korzenna). W 1828 odprzedał te nieruchomości George’owi Josephowi Mallionowi za 8000 talarów (a ten z kolei we wrześniu 1838 [[ABEGG HEINRICH BURKHARD, radny, były patron ulicy | Heinrichowi Burkhardowi Abeggowi]]). Posiadał też parcelę ogrodniczą za Bramą Oliwską. Mieszkał do 1824 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 1005 (ul. św. Ducha 37/39), gdzie prowadził kantor firmy, po teściu posiadał także do około 1854 sąsiednią kamienicę (1004, obecnie nr 41/43). Z bratem Danielem Gottfriedem był też dzierżawcą majątku [[MAĆKOWY | Maćkowy]]. Ok. 1831 założył w Berlinie fabrykę wyrobów ze srebra. Był bibliofilem, swój księgozbiór znaczył drzeworytowym ekslibrisem herbowym. <br/><br/>
 +
Syn Friedrich August (ur. 1814) mieszkał w USA, córka Augusta (7 X 1806 Gdańsk – 10 IV 1878 Poznań) od 17 IV 1833 była żoną poślubionego w Neustadt/Warthe (Nowe Miasto nad Wartą) Ernsta Alberta Müllera, druga Julia (1816–1895) od 1848 była żoną Gotthilffa Juliusa Müllera, syn Hermann (ur. 1821) przeniósł się do Poznania. We wczesnym dzieciństwie zmarli: Karolina Wilhelmina (1807 – 1814), Louise Amalia (1814) i Karl Ludwig (1814). Żona oraz zmarłe dzieci pochowane zostały w grobowcu rodziny Wagenfeldt na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE| cmentarzu Zbawiciela na Chełmie]]. W zbiorach [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | PAN Biblioteki Gdańskiej]] zachowała się jego graficzna podobizna oraz znaki własnościowe jego biblioteki: ekslibris i superekslibris. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
 
 +
Bibliografia:<br/>
 +
''Das jetztlebende Danzig. Nach der im Monat März gehaltenen Verführung der Aemter'', Dantzig 1810, s. 8.<br/>
 +
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 374.<br/>
 +
Dzienis Helena, ''Ślady rodziny Zernecke w zbiorach Biblioteki Gdańskiej'', „Libri Gedanenses” , t. 32/32, 2015, s. 30.<br/>
 +
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd.5, 102, 283.<br/>
 +
Zernecke Walter, ''Geschichte der Familie Zernecke: eines Raths-Geschlechts der ehemaligen freien Städte Danzig und Thorn'', Graudenz 1900, s. 378–379.

Aktualna wersja na dzień 14:33, 8 lis 2024

Johann Samuel Zernecke

JOHANN SAMUEL ZERNECKE (17 II 1778 Gdańsk – 29 V 1861 Gniezno), przedsiębiorca, radny Gdańska. Syn burmistrza Daniela Andreasa Zerneckego. 8 IV 1795 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1797 był uczestnikiem antypruskiego spisku Gottfrieda Beniamina Bartholdy’ego. W okresie I Wolnego Miasta Gdańska był reprezentantem Kwartału Szerokiego, pełniąc z jego ramienia funkcję kapitana miejskiej straży obywatelskiej. W 1817 członek Rady Miejskiej, zastępca szefa jej protokolantów.

29 VIII 1804 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny związek małżeński z córką kupca Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809) (syna Johanna Adolpha von Wagenfelda, pruskiego rezydenta w Gdańsku w 1740–1750 i Anny Euphrosiny, córki Maximiliana Dietricha Freislicha), od 31 VII 1780 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, od 1790 konsula Niderlandów w Gdańsku, Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809), panną Caroliną Auguste (6 I 1787 Gdańsk – 4 II 1842 Mogilno, pochowana 13 II 1842 Gdańsk), której zmarła w 1803 siostra Henrietta Luise była żoną Jakoba Kabruna.

Zgodnie z testamentem teścia (z 5 IX 1807) wraz ze swoim bratem Danielem Gottfriedem dziedziczył firmę H.A. Wagenfeld & Co., w tym rafinerię cukru trzcinowego przy Böttchergasse (ul. Bednarska) na Starym Mieście. Od 26 II 1814 wraz z małżonką Karoline Auguste Wagenfeldt był jej właścicielem, należąca do niego posesja składała się – oprócz zabudowań fabrycznych w kamienicy przy tej ulicy i wielkiego młyna w kamienicy naprzeciwko - także z placu przy tej ulicy nr 13 oraz gruntu przy Pfefferstadt (ul. Korzenna). W 1828 odprzedał te nieruchomości George’owi Josephowi Mallionowi za 8000 talarów (a ten z kolei we wrześniu 1838 Heinrichowi Burkhardowi Abeggowi). Posiadał też parcelę ogrodniczą za Bramą Oliwską. Mieszkał do 1824 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 1005 (ul. św. Ducha 37/39), gdzie prowadził kantor firmy, po teściu posiadał także do około 1854 sąsiednią kamienicę (1004, obecnie nr 41/43). Z bratem Danielem Gottfriedem był też dzierżawcą majątku Maćkowy. Ok. 1831 założył w Berlinie fabrykę wyrobów ze srebra. Był bibliofilem, swój księgozbiór znaczył drzeworytowym ekslibrisem herbowym.

Syn Friedrich August (ur. 1814) mieszkał w USA, córka Augusta (7 X 1806 Gdańsk – 10 IV 1878 Poznań) od 17 IV 1833 była żoną poślubionego w Neustadt/Warthe (Nowe Miasto nad Wartą) Ernsta Alberta Müllera, druga Julia (1816–1895) od 1848 była żoną Gotthilffa Juliusa Müllera, syn Hermann (ur. 1821) przeniósł się do Poznania. We wczesnym dzieciństwie zmarli: Karolina Wilhelmina (1807 – 1814), Louise Amalia (1814) i Karl Ludwig (1814). Żona oraz zmarłe dzieci pochowane zostały w grobowcu rodziny Wagenfeldt na cmentarzu Zbawiciela na Chełmie. W zbiorach PAN Biblioteki Gdańskiej zachowała się jego graficzna podobizna oraz znaki własnościowe jego biblioteki: ekslibris i superekslibris. MrGl







Bibliografia:
Das jetztlebende Danzig. Nach der im Monat März gehaltenen Verführung der Aemter, Dantzig 1810, s. 8.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 374.
Dzienis Helena, Ślady rodziny Zernecke w zbiorach Biblioteki Gdańskiej, „Libri Gedanenses” , t. 32/32, 2015, s. 30.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd.5, 102, 283.
Zernecke Walter, Geschichte der Familie Zernecke: eines Raths-Geschlechts der ehemaligen freien Städte Danzig und Thorn, Graudenz 1900, s. 378–379.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania