KRUPA-MALINOWSKA KRYSTYNA, siatkarka, olimpijczyk
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''KRYSTYNA KRUPA-MALINOWSKA''' (15 I 1939 Wyszki koło Bielska Podlaskiego), siatkarka, medalistka olimpijska. | + | '''KRYSTYNA KRUPA-MALINOWSKA''' (ur. 15 I 1939 Wyszki koło Bielska Podlaskiego), siatkarka, medalistka olimpijska. Córka Juliana i Antoniny z domu Charko. W 1955 absolwentka liceum ogólnokształcącego w Bielsku Podlaskim, do 1958 studiowała na Wydziale Budowy Okrętów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], w 1963 absolwentka Wydziału Ekonomiki Portów Morskich Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (zob. [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). Pracowała w Centrum Naukowo-Technicznym DOKP Gdańsk, od 1991 na emeryturze. <br/><br/> |
| + | W latach 1955–1970 zawodniczka AZS Gdańsk, początkowo (1955–1956) bramkarka w piłce ręcznej u [[BEREŚNIEWICZ ALEKSANDER, wykładowca Politechniki Gdańskiej, kapitan żeglugi wielkiej jachtowej | Aleksandra Bereśniewicza]], następnie siatkarka u Janusza Badory. Po urodzeniu dwójki dzieci, w sezonie 1977/78 występowała jeszcze w II lidze włoskiej (Adriatica Ancona). Brązowa medalistka na igrzyskach olimpijskich w roku 1964 (Tokio), w 1968 (Meksyk) i na mistrzostwach świata w 1962 (Moskwa). Dwukrotna wicemistrzyni Europy: w 1963 (Konstancja) i w 1967 (Izmir). W latach 1962–1968 wystąpiła 131 razy w reprezentacji Polski. <br/><br/> | ||
| + | Zasłużona Mistrzyni Sportu, odznaczona między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, | ||
| + | trzykrotnie srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, w 2018 odznaczona medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”, w 2022 medalem „De nihilo nihil fit” („Nic nie powstaje z niczego”) za wybitne osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój sportu w województwie pomorskim. Laureatka wyróżnienia Fair Play PKOl za „całokształt kariery sportowej i godne życie po jej zakończeniu” (2019). <br/><br/> | ||
| + | Od 1962 żona Stefana Krupy (1934 Warszawa – 15 II 2022 Gdańsk), syna Stefanii, polskiej gimnastyczki, uczestniczki Igrzysk Olimpijskich w Berlinie, sportowca-pływaka, magistra inżyniera, w latach 1959–2002 pracownika Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku, społecznego kierownika sekcji pływackiej, następnie siatkówki mężczyzn i kobiet AZS Gdańsk. Matka dwójki dzieci. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:56, 23 lis 2022
KRYSTYNA KRUPA-MALINOWSKA (ur. 15 I 1939 Wyszki koło Bielska Podlaskiego), siatkarka, medalistka olimpijska. Córka Juliana i Antoniny z domu Charko. W 1955 absolwentka liceum ogólnokształcącego w Bielsku Podlaskim, do 1958 studiowała na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej, w 1963 absolwentka Wydziału Ekonomiki Portów Morskich Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (zob. Uniwersytet Gdański). Pracowała w Centrum Naukowo-Technicznym DOKP Gdańsk, od 1991 na emeryturze.
W latach 1955–1970 zawodniczka AZS Gdańsk, początkowo (1955–1956) bramkarka w piłce ręcznej u Aleksandra Bereśniewicza, następnie siatkarka u Janusza Badory. Po urodzeniu dwójki dzieci, w sezonie 1977/78 występowała jeszcze w II lidze włoskiej (Adriatica Ancona). Brązowa medalistka na igrzyskach olimpijskich w roku 1964 (Tokio), w 1968 (Meksyk) i na mistrzostwach świata w 1962 (Moskwa). Dwukrotna wicemistrzyni Europy: w 1963 (Konstancja) i w 1967 (Izmir). W latach 1962–1968 wystąpiła 131 razy w reprezentacji Polski.
Zasłużona Mistrzyni Sportu, odznaczona między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
trzykrotnie srebrnym i brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, w 2018 odznaczona medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”, w 2022 medalem „De nihilo nihil fit” („Nic nie powstaje z niczego”) za wybitne osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój sportu w województwie pomorskim. Laureatka wyróżnienia Fair Play PKOl za „całokształt kariery sportowej i godne życie po jej zakończeniu” (2019).
Od 1962 żona Stefana Krupy (1934 Warszawa – 15 II 2022 Gdańsk), syna Stefanii, polskiej gimnastyczki, uczestniczki Igrzysk Olimpijskich w Berlinie, sportowca-pływaka, magistra inżyniera, w latach 1959–2002 pracownika Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku, społecznego kierownika sekcji pływackiej, następnie siatkówki mężczyzn i kobiet AZS Gdańsk. Matka dwójki dzieci.
