JANKEWITZ GUSTAV ADOLF, organista, kompozytor

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{paper}} JANKEWITZ (Jankiewicz, Jankowitz) GUSTAV ADOLF (20 IV 1846 Gdańsk – 7 XI 1897 Gdańsk), organista, kompozytor, nauczyciel muzyki. Syn cieśli gd. Ferdin...”)
 
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
JANKEWITZ (Jankiewicz, Jankowitz) GUSTAV ADOLF (20 IV 1846 Gdańsk – 7 XI 1897 Gdańsk), organista, kompozytor, nauczyciel muzyki. Syn cieśli gd. Ferdinanda. Od 1855 uczył się w Warszawie, 1861–67 w Inst. Muzycznym Apolinarego Kątskiego. W 1867–69 odbył studia muz. u Ignacego Moschelesa w Lipsku. W 1869–71 w Warszawie organista kośc. ewangelicko-reformowanego i kapelmistrz niem. teatru. W marcu 1871 powołany na drugiego organistę i kantora q kośc. NMP, w sierpniu 1871 na nauczyciela śpiewu w średniej q szkole św. Jana. W 1872 zało- żył chór kościelny, z którym wykonywał ora- toria i kantaty, m.in. kompozytorów gd. XVIII w.: q Georga S. Loehleina i q Benjamina G. Siewerta. W 1882 otworzył konserwatorium, do którego uczęszczało ponad 150 uczniów. Komponował oratoria, kantaty, utwory wokalne i instrumentalne. Około 1877 wydał podręcznik do nauki muzyki (wyd. 2: 1895), 1878 i 1888 2 opracowane śpiewniki szkolne, 1886 album z utworami 17 kompozytorów z okazji jubileuszu 50-lecia pracy pierwszego organisty NMP q Friedricha W. Markulla. Od 1876 czł. gd. loży masońskiej Eugenia (q wolnomularstwo). W 1883 mieszkał przy Frauengasse 23 (ul. Mariacka), 1888–97 przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha). {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:1_Gustav_Adolf_Jankewitz.jpg|thumb|''Śpiewnik szkolny'', 1878; pieśni wybrał Hermann August Claaß, nauczyciel religii ewangelickiej w [[SZKOŁA ŚW. JANA| szkole realnej św. Jana]], na chór czterogłosowy opracował je Gustav Adolf Jankewitz]]
 +
[[File:2_Gustav_Adolf_Jankewitz.jpg|thumb|[[SIEWERT BENJAMIN GOTTHOLD, organista, kompozytor| Beniamin Gotthold Siewert]], tekst ''Ody żałobnej'' na pogrzeb [[LOEHLEIN GEORG SIMON, kompozytor, kapelmistrz| Georga Simona Loehleina]], 2 I 1782; w Wielki Piątek 3 IV 1874 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Wniebowzięcia Marii Panny]] wykonana przez zespół wokalno-instrumentalny pod kierownictwem Gustava Adolfa Jankewitza; dodatek do tekstu zawiera życiorysy zmarłych kapelmistrzów kościoła NMP]]
 +
 
 +
'''GUSTAV ADOLF JANKEWITZ''' (Jankiewicz, Jankowitz) (20 IV 1846 Gdańsk – 7 XI 1897 Gdańsk), organista, kompozytor, nauczyciel muzyki. Syn gdańskiego cieśli Ferdinanda i Florentiny Renaty z domu Lilleck z Hakelwerk 806 (ul. Osiek 13). Po przeprowadzce rodziców do Warszawy, od 1855 pobierał nauki w tym mieście, w latach 1861–1867 uczył się w Instytucie Muzycznym Apolinarego Kątskiego. W okresie 1867–1869 odbył studia muzyczne u Ignacego Moschelesa w Lipsku. W latach 1869–1871 był w Warszawie organistą kościoła ewangelicko-reformowanego i kapelmistrzem niemieckiego teatru. W marcu 1871 został powołany na drugiego organistę i kantora [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w Gdańsku, w sierpniu 1871 na nauczyciela śpiewu w średniej [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkole św. Jana]] i był nim do śmierci. W 1872 założył chór kościelny, z którym wykonywał oratoria i kantaty, między innymi gdańskich kompozytorów XVIII wieku: [[LOEHLEIN GEORG SIMON, kompozytor, kapelmistrz | Georga Simona Loehleina]] i [[SIEWERT BENJAMIN GOTTHOLD, organista, kompozytor | Benjamina Gottholda Siewerta]]. W 1882 otworzył konserwatorium, do którego uczęszczało ponad 150 uczniów. Komponował oratoria, kantaty, utwory wokalne i instrumentalne. Około 1877 wydał podręcznik do nauki muzyki (wyd. 2: 1895), w 1878 i 1888 dwa opracowane śpiewniki szkolne, w 1886 album z utworami 17 kompozytorów z okazji jubileuszu 50-lecia pracy pierwszego organisty NMP [[MARKULL FRIEDRICH WILHELM, organista, kompozytor | Friedricha Wilhelma Markulla]]. Od 1876 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). <br/><br/>
 +
W 1883 mieszkał przy Frauengasse 23 (ul. Mariacka), w 1885 przy Fleischergasse 9 (ul. Rzeźnicka), w latach 1888–1897 przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha). Był dwukrotnie żonaty. Przed 1870 ożenił się w Warszawie z Ewą Winkler (1848 Warszawa – 28 III 1884 Gdańsk); pochodzący z tego związku syn, Gustav Stephan Jankewitz (2 IX 1870 Warszawa – 30 V 1931 Lipsk), był urzędnikiem kolejowym. 8 VII 1885 poślubił w Gdańsku Annę Ludowikę Eleonorę (30 I 1855 Gdańsk – 9 I 1933 Gdańsk), córkę artysty plastyka [[DAHMS OTTO HERMANN, artysta plastyk | Ottona Hermanna Dahmsa]]. Ich syn, Gottfried Hermann Jankewitz (29 IX 1889 Gdańsk – po 1940 poza Gdańskiem), w 1907 ukończył szkołę średnią św. Jana, po śmierci matki wyjechał z Gdańska. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
'''Bibliografia''':<br/>
 +
Archiwum Państwowe Gdańsk, Księgi kościoła św. Piotra i Pawła, 1496/26, s. 100 (akt urodzenia); Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 251, nr 473/85 (akt ślubu), 568 nr 3031/97 (akt zgonu), nr 54/33 (akt zgonu żony). <br/> 
 +
„Danziger Neueste Nachrichten”, 9 XI 1897 (nekrolog).

Aktualna wersja na dzień 16:11, 13 lip 2024

Śpiewnik szkolny, 1878; pieśni wybrał Hermann August Claaß, nauczyciel religii ewangelickiej w szkole realnej św. Jana, na chór czterogłosowy opracował je Gustav Adolf Jankewitz
Beniamin Gotthold Siewert, tekst Ody żałobnej na pogrzeb Georga Simona Loehleina, 2 I 1782; w Wielki Piątek 3 IV 1874 w kościele Wniebowzięcia Marii Panny wykonana przez zespół wokalno-instrumentalny pod kierownictwem Gustava Adolfa Jankewitza; dodatek do tekstu zawiera życiorysy zmarłych kapelmistrzów kościoła NMP

GUSTAV ADOLF JANKEWITZ (Jankiewicz, Jankowitz) (20 IV 1846 Gdańsk – 7 XI 1897 Gdańsk), organista, kompozytor, nauczyciel muzyki. Syn gdańskiego cieśli Ferdinanda i Florentiny Renaty z domu Lilleck z Hakelwerk 806 (ul. Osiek 13). Po przeprowadzce rodziców do Warszawy, od 1855 pobierał nauki w tym mieście, w latach 1861–1867 uczył się w Instytucie Muzycznym Apolinarego Kątskiego. W okresie 1867–1869 odbył studia muzyczne u Ignacego Moschelesa w Lipsku. W latach 1869–1871 był w Warszawie organistą kościoła ewangelicko-reformowanego i kapelmistrzem niemieckiego teatru. W marcu 1871 został powołany na drugiego organistę i kantora kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku, w sierpniu 1871 na nauczyciela śpiewu w średniej szkole św. Jana i był nim do śmierci. W 1872 założył chór kościelny, z którym wykonywał oratoria i kantaty, między innymi gdańskich kompozytorów XVIII wieku: Georga Simona Loehleina i Benjamina Gottholda Siewerta. W 1882 otworzył konserwatorium, do którego uczęszczało ponad 150 uczniów. Komponował oratoria, kantaty, utwory wokalne i instrumentalne. Około 1877 wydał podręcznik do nauki muzyki (wyd. 2: 1895), w 1878 i 1888 dwa opracowane śpiewniki szkolne, w 1886 album z utworami 17 kompozytorów z okazji jubileuszu 50-lecia pracy pierwszego organisty NMP Friedricha Wilhelma Markulla. Od 1876 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo).

W 1883 mieszkał przy Frauengasse 23 (ul. Mariacka), w 1885 przy Fleischergasse 9 (ul. Rzeźnicka), w latach 1888–1897 przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha). Był dwukrotnie żonaty. Przed 1870 ożenił się w Warszawie z Ewą Winkler (1848 Warszawa – 28 III 1884 Gdańsk); pochodzący z tego związku syn, Gustav Stephan Jankewitz (2 IX 1870 Warszawa – 30 V 1931 Lipsk), był urzędnikiem kolejowym. 8 VII 1885 poślubił w Gdańsku Annę Ludowikę Eleonorę (30 I 1855 Gdańsk – 9 I 1933 Gdańsk), córkę artysty plastyka Ottona Hermanna Dahmsa. Ich syn, Gottfried Hermann Jankewitz (29 IX 1889 Gdańsk – po 1940 poza Gdańskiem), w 1907 ukończył szkołę średnią św. Jana, po śmierci matki wyjechał z Gdańska. JMM































Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Księgi kościoła św. Piotra i Pawła, 1496/26, s. 100 (akt urodzenia); Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 251, nr 473/85 (akt ślubu), 568 nr 3031/97 (akt zgonu), nr 54/33 (akt zgonu żony).
„Danziger Neueste Nachrichten”, 9 XI 1897 (nekrolog).

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania