BEYL EDMUND, pedagog, działacz partyjny
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | |
| + | [[File:1_Marienschule.JPG|thumb|Kadra [[MARIENSCHULE | Marienschule]] w roku szkolnym 1926–1927, Edmund Beyl siedzi pierwszy z prawej]] | ||
| + | [[File:Edmund_Beyl.png|thumb|Edmund Beyl, 1934]] | ||
| + | '''EDMUND BEYL''' (9 VII 1901 Theilheim koło Würzburga, Bawaria – 14 IX 1969 Würzburg), pedagog, działacz partyjny. Uczeń gimnazjum w Würzburgu (matura 1920). W latach 1920–1924 studiował germanistykę, historię i współczesne języki obce. Śladem ojca obrał karierę pedagogiczną, od 1924 nauczyciel mianowany, od 1929 radca szkolny. Od 18 VII 1925 do 1934 był nauczycielem w gdańskim [[GIMNAZJUM REALNE WE WRZESZCZU | Gimnazjum Realnym we Wrzeszczu]] przy Falkweg 7 (ul. Topolowa), jednocześnie w latach 1926–1928 nauczał języków obcych w [[MARIENSCHULE | Marienschule]]. Od 1 IV 1934 do 31 I 1942 był dyrektorem Wyższej Realnej [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | Szkoły św. Piotra i Pawła]] przy Hansaplatz 4 (ul. Wały Piastowskie).<br/><br/> | ||
| + | Od 1930 członek i działacz NSDAP w Gdańsku. Od maja 1935 poseł NSDAP do [[VOLKSTAG | Volkstagu]] VI kadencji [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Od 26 VIII 1935 do 1 IX 1939 z jej ramienia prezydent Volkstagu, od lutego 1937 był też kierownikiem gdańskiej akcji zimowej. Realizował politykę partyjną wobec II WMG wytyczoną przez gauleitera [[FORSTER ALBERT MARIA, gauleiter Gdańska | Alberta Forstera]]. Za jego kadencji parlament II WMG przyjmował w latach 1936 i 1937 uchwały likwidujące partie opozycyjne wobec faszystowskiej NSDAP, ograniczał prawa obywateli narodowości polskiej i żydowskiej. Od jesieni 1939 działał w aparacie partyjnym NSDAP w [[OKRĘG RZESZY GDAŃSK-PRUSY ZACHODNIE | Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie]]. Mieszkał we własnej willi we Wrzeszczu przy Johannistal (ul. Matejki). <br/><br/> | ||
| + | Po 1945 prywatny nauczyciel w Niemczech Zachodnich (z powodu narodowosocjalistycznej przeszłości nie mógł początkowo pracować w szkolnictwie publicznym), w latach 1955–1964 był dyrektorem gimnazjum (obecnie Gimnazjum im. Armina Knaba) w Kitzingen koło Würzburga, następnie na emeryturze, na której jeszcze nauczał w Gimnazjum Realnym ss. Urszulanek w Würzburgu. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:19, 16 kwi 2023
EDMUND BEYL (9 VII 1901 Theilheim koło Würzburga, Bawaria – 14 IX 1969 Würzburg), pedagog, działacz partyjny. Uczeń gimnazjum w Würzburgu (matura 1920). W latach 1920–1924 studiował germanistykę, historię i współczesne języki obce. Śladem ojca obrał karierę pedagogiczną, od 1924 nauczyciel mianowany, od 1929 radca szkolny. Od 18 VII 1925 do 1934 był nauczycielem w gdańskim Gimnazjum Realnym we Wrzeszczu przy Falkweg 7 (ul. Topolowa), jednocześnie w latach 1926–1928 nauczał języków obcych w Marienschule. Od 1 IV 1934 do 31 I 1942 był dyrektorem Wyższej Realnej Szkoły św. Piotra i Pawła przy Hansaplatz 4 (ul. Wały Piastowskie).
Od 1930 członek i działacz NSDAP w Gdańsku. Od maja 1935 poseł NSDAP do Volkstagu VI kadencji II Wolnego Miasta Gdańska (WMG). Od 26 VIII 1935 do 1 IX 1939 z jej ramienia prezydent Volkstagu, od lutego 1937 był też kierownikiem gdańskiej akcji zimowej. Realizował politykę partyjną wobec II WMG wytyczoną przez gauleitera Alberta Forstera. Za jego kadencji parlament II WMG przyjmował w latach 1936 i 1937 uchwały likwidujące partie opozycyjne wobec faszystowskiej NSDAP, ograniczał prawa obywateli narodowości polskiej i żydowskiej. Od jesieni 1939 działał w aparacie partyjnym NSDAP w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie. Mieszkał we własnej willi we Wrzeszczu przy Johannistal (ul. Matejki).
Po 1945 prywatny nauczyciel w Niemczech Zachodnich (z powodu narodowosocjalistycznej przeszłości nie mógł początkowo pracować w szkolnictwie publicznym), w latach 1955–1964 był dyrektorem gimnazjum (obecnie Gimnazjum im. Armina Knaba) w Kitzingen koło Würzburga, następnie na emeryturze, na której jeszcze nauczał w Gimnazjum Realnym ss. Urszulanek w Würzburgu.
