GOSIEWSKI PRZEMYSŁAW, polityk
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła do napisania”) |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | [[File: Przemysław_Gosiewski.jpg |thumb| Przemysław Gosiewski]] |
| + | '''PRZEMYSŁAW EDGAR GOSIEWSKI''' (12 V 1964 Słupsk – 10 IV 2010, zginął w katastrofie lotniczej koło Smoleńska (Rosja)), polityk. Syn Jana, nauczyciela historii, i Jadwigi z domu Czarnołęskiej, lekarza pediatry. W 1983 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Darłowie (1983). W latach 1983–1989 był studentem Wydziału Prawa i Administracji [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG), tytuł magistra uzyskał w 1997. W czasie studiów zaangażował się w działalność opozycyjną, kolportując podziemne wydawnictwa. We wrześniu 1986 z [[BIERECKI GRZEGORZ, działacz spółdzielczy, senator RP | Grzegorzem Biereckim]], [[BIERNACKI LESZEK, fotograf, dziennikarz | Leszkiem Biernackim]], Mariuszem Popielarzem, Andrzejem Sosnowskim i [[POSADZKI TOMASZ, prawnik, prezydent Gdańska | Tomaszem Posadzkim]] założył Uczelniany Komitet Koordynacyjny Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS) UG. W dniach 3–6 V 1988 współorganizował strajk studentów na UG (zob. [[STRAJKI W STOCZNI IM. LENINA W 1988 | strajki w Stoczni im. Lenina w 1988]]).<br/><br/> | ||
| + | 9 IX 1988 uczestniczył w III Zjeździe NZS w Gdańsku, na którym został wybrany do Prezydium Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS. Od listopada 1988 był członkiem Prezydium Komisji Uczelnianej NZS UG, od 1989 – Prezydium Międzyuczelnianej Komisji Koordynacyjnej NZS w Gdańsku. W kwietniu 1989 brał udział w IV Zjeździe NZS we Wrocławiu. Od 1988 należał do Gdańskiego Stowarzyszenia Akademickiego. Pracował w Biurze Komisji Krajowej „Solidarności” w Gdańsku (1989–1991), był szefem Biura Poselskiego Adama Glapińskiego (1992–1993). Blisko współdziałał z [[KACZYŃSKI LECH, prezydent Polski, patron ulicy | Lechem]] i Jarosławem Kaczyńskimi, między innymi jako współzałożyciel oraz sekretarz Zarządu Głównego Porozumienia Centrum (1991–1999). Był specjalistą w biurze pełnomocnika zarządu Fundacji na rzecz Polskich Związków Kredytowych (1993–1995), w 1995 został zatrudniony w warszawskiej spółce Srebrna. <br/><br/> | ||
| + | W latach 1998–2001 był radnym sejmiku mazowieckiego z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, 2000–2001 doradcą ministra sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego, od października 2001 do kwietnia 2010 posłem Rzeczypospolitej Polskiej (IV, V i VI kadencji), od lipca 2006 do listopada 2007 ministrem-członkiem Rady Ministrów w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, od maja do listopada 2007 wicepremierem i sekretarzem stanu w kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W maju 2001 został członkiem Prawa i Sprawiedliwości (PiS), od 3 XI 2005 do 19 VII 2006 oraz od 13 XI 2007 do 6 I 2010 pełnił funkcję przewodniczącego Klubu Parlamentarnego PiS, od stycznia 2010 – wiceprezesa PiS. <br/><br/> | ||
| + | Pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2010), w tym samym roku przyznano mu honorowe obywatelstwo Ostrowca Świętokrzyskiego. Został pochowany 21 IV 2010 w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Z powodu wątpliwości wynikających z analizy dokumentacji medycznej i sądowej 19 III 2012 ekshumowano go na wniosek prokuratury wojskowej. <br/><br/> | ||
| + | Był dwukrotnie żonaty: z Małgorzatą z domu Kierat, z którą miał syna Eryka, oraz z Beatą z domu Jabłońską, z którą miał córkę Kingę i syna Miłosza. 27 X 2019 w Kielcach odsłonięto poświęcony mu pomnik. {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:11, 28 gru 2023
PRZEMYSŁAW EDGAR GOSIEWSKI (12 V 1964 Słupsk – 10 IV 2010, zginął w katastrofie lotniczej koło Smoleńska (Rosja)), polityk. Syn Jana, nauczyciela historii, i Jadwigi z domu Czarnołęskiej, lekarza pediatry. W 1983 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Darłowie (1983). W latach 1983–1989 był studentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego (UG), tytuł magistra uzyskał w 1997. W czasie studiów zaangażował się w działalność opozycyjną, kolportując podziemne wydawnictwa. We wrześniu 1986 z Grzegorzem Biereckim, Leszkiem Biernackim, Mariuszem Popielarzem, Andrzejem Sosnowskim i Tomaszem Posadzkim założył Uczelniany Komitet Koordynacyjny Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS) UG. W dniach 3–6 V 1988 współorganizował strajk studentów na UG (zob. strajki w Stoczni im. Lenina w 1988).
9 IX 1988 uczestniczył w III Zjeździe NZS w Gdańsku, na którym został wybrany do Prezydium Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS. Od listopada 1988 był członkiem Prezydium Komisji Uczelnianej NZS UG, od 1989 – Prezydium Międzyuczelnianej Komisji Koordynacyjnej NZS w Gdańsku. W kwietniu 1989 brał udział w IV Zjeździe NZS we Wrocławiu. Od 1988 należał do Gdańskiego Stowarzyszenia Akademickiego. Pracował w Biurze Komisji Krajowej „Solidarności” w Gdańsku (1989–1991), był szefem Biura Poselskiego Adama Glapińskiego (1992–1993). Blisko współdziałał z Lechem i Jarosławem Kaczyńskimi, między innymi jako współzałożyciel oraz sekretarz Zarządu Głównego Porozumienia Centrum (1991–1999). Był specjalistą w biurze pełnomocnika zarządu Fundacji na rzecz Polskich Związków Kredytowych (1993–1995), w 1995 został zatrudniony w warszawskiej spółce Srebrna.
W latach 1998–2001 był radnym sejmiku mazowieckiego z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, 2000–2001 doradcą ministra sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego, od października 2001 do kwietnia 2010 posłem Rzeczypospolitej Polskiej (IV, V i VI kadencji), od lipca 2006 do listopada 2007 ministrem-członkiem Rady Ministrów w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, od maja do listopada 2007 wicepremierem i sekretarzem stanu w kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W maju 2001 został członkiem Prawa i Sprawiedliwości (PiS), od 3 XI 2005 do 19 VII 2006 oraz od 13 XI 2007 do 6 I 2010 pełnił funkcję przewodniczącego Klubu Parlamentarnego PiS, od stycznia 2010 – wiceprezesa PiS.
Pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2010), w tym samym roku przyznano mu honorowe obywatelstwo Ostrowca Świętokrzyskiego. Został pochowany 21 IV 2010 w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Z powodu wątpliwości wynikających z analizy dokumentacji medycznej i sądowej 19 III 2012 ekshumowano go na wniosek prokuratury wojskowej.
Był dwukrotnie żonaty: z Małgorzatą z domu Kierat, z którą miał syna Eryka, oraz z Beatą z domu Jabłońską, z którą miał córkę Kingę i syna Miłosza. 27 X 2019 w Kielcach odsłonięto poświęcony mu pomnik.
