HOMONCIK KRZYSZTOF, proboszcz kościoła św. Ojca Pio

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(korekta EJ)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
 
+
[[File: Ksiądz_Krzysztof_Homoncik.JPG |thumb| Uroczystość konsekracji kościoła św. Ojca Pio; od prawej ks. Krzysztof Homoncik, ks. arcybiskup [[GŁÓDŹ SŁAWOJ LESZEK, arcybiskup gdański| Sławoj Leszek Głódź]] i ks. biskup [[SZLACHETKA WIESŁAW, biskup pomocniczy gdański |  Wiesław Szlachetka]], 22 IX 2018]]
 +
[[File: Tablica_pamiątkowa_ks._Krzysztofa_Homoncika.JPG |thumb| Tablica pamiątkowa ks. Krzysztofa Homoncika w kościele św. Ojca Pio, 2024]]
 +
[[File: Grób_ks._Krzysztofa_Homoncika.JPG |thumb| Grób ks. Krzysztofa Homoncika, 2024]]
 
'''KRZYSZTOF STANISŁAW HOMONCIK''' (29 III 1962 Nowy Sącz – 1 VIII 2024 Gdańsk), pierwszy proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. OJCA PIO | kościoła św. Ojca Pio]] w Gdańsku-[[UJEŚCISKO | Ujeścisku]]. Syn Stanisława (zm. 13 VI 2024 Nowy Sącz) i Weroniki z domu Kuchniarz, brat Ryszarda, Pawła i Henryka. W 1977 ukończył Szkołę Podstawową w Nowym Sączu Zawadzie. W latach 1977–1984 uczył się w zasadniczej szkole zawodowej, następnie w Technikum Zawodowym dla Pracujących w Nowym Sączu, w 1984 uzyskał maturę. Jednocześnie pracował jako elektromonter w nowosądeckich Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego. W latach 1984–1986 alumn Wyższego Seminarium Duchownego (WSD) w Tarnowie. <br/><br/>
 
'''KRZYSZTOF STANISŁAW HOMONCIK''' (29 III 1962 Nowy Sącz – 1 VIII 2024 Gdańsk), pierwszy proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. OJCA PIO | kościoła św. Ojca Pio]] w Gdańsku-[[UJEŚCISKO | Ujeścisku]]. Syn Stanisława (zm. 13 VI 2024 Nowy Sącz) i Weroniki z domu Kuchniarz, brat Ryszarda, Pawła i Henryka. W 1977 ukończył Szkołę Podstawową w Nowym Sączu Zawadzie. W latach 1977–1984 uczył się w zasadniczej szkole zawodowej, następnie w Technikum Zawodowym dla Pracujących w Nowym Sączu, w 1984 uzyskał maturę. Jednocześnie pracował jako elektromonter w nowosądeckich Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego. W latach 1984–1986 alumn Wyższego Seminarium Duchownego (WSD) w Tarnowie. <br/><br/>
W 1986, ze względów zdrowotnych, przeszedł do [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupiego Seminarium Duchownego]] w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]]. Jako alumn otrzymał w Gdańsku posługę lektoratu (8 III 1987), akolitatu (21 II 1988), diakonatu (27 V 1989). Święcenia kapłańskie nadał mu 19 V 1990 biskup [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusz Gocłowski]] w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku. <br/><br/>
+
W 1986, ze względów zdrowotnych, przeszedł do [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupiego Seminarium Duchownego]] w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]]. Jako alumn otrzymał w Gdańsku posługę lektoratu (8 III 1987), akolitatu (21 II 1988), diakonatu (27 V 1989). Święcenia kapłańskie otrzymał 19 V 1990 z rąk biskupa [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusza Gocłowskiego]] w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku. <br/><br/>
Od 23 VI 1990 do 30 VI 1992 wikariusz w kościele [[KOŚCIÓŁ ŚWIĘTEJ RODZINY | kościele Świętej Rodziny]] w Gdańsku-[[STOGI |Stogach]], od 1 VII 1992 do 29 VII 2000 w parafii Ducha Świętego i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Gdyni-Oksywiu. 1 VII 2000 został wyznaczony do zorganizowania nowej parafii w Gdańsku-Ujeścisku, a 30 VII 2000 mianowany przez arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego proboszczem tamtejszej parafii błogosławionego (od 2002 świętego) Ojca Pio i był nim do śmierci. Jako wikariusz i proboszcz pracował jako katecheta w szkołach, opiekował się wspólnotami i grupami parafialnymi. Od 2001 był diecezjalnym duszpasterzem Grup Modlitewnych Ojca Pio, od 2009 duszpasterzem Rodzin Archidiecezji Gdańskiej. Od 20 XII 2014 kanonik honorowy [[KAPITUŁY KOLEGIACKIE ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ | Kapituły Kolegiackiej w Starych Szkotach w Gdańsku]]. Od 2021 był dziekanem dekanatu Gdańsk-Łostowice, w 2022 został powołany do Rady Kapłańskiej przy arcybiskupie gdańskim. <br/><br/>
+
Od 23 VI 1990 do 30 VI 1992 wikariusz w kościele [[KOŚCIÓŁ ŚWIĘTEJ RODZINY | kościele Świętej Rodziny]] w Gdańsku-[[STOGI |Stogach]], od 1 VII 1992 do 29 VII 2000 w parafii Ducha Świętego i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Gdyni-Oksywiu. 1 VII 2000 został wyznaczony do zorganizowania nowej parafii w Gdańsku-Ujeścisku, a 30 VII 2000 mianowany przez arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego proboszczem tamtejszej parafii błogosławionego (od 2002 świętego) Ojca Pio i był nim do śmierci. Jako wikariusz i proboszcz był katechetą w szkołach, opiekował się wspólnotami i grupami parafialnymi. Od 2001 był diecezjalnym duszpasterzem Grup Modlitewnych Ojca Pio, od 2009 duszpasterzem Rodzin Archidiecezji Gdańskiej. Od 20 XII 2014 kanonik honorowy [[KAPITUŁY KOLEGIACKIE ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ | Kapituły Kolegiackiej w Starych Szkotach w Gdańsku]]. Od 2021 był dziekanem dekanatu Gdańsk-Łostowice, w 2022 został powołany do Rady Kapłańskiej przy arcybiskupie gdańskim. <br/><br/>
W latach 2003–2011 doprowadził do zbudowania i wyposażenia kościoła św. Ojca Pio i domu parafialnego. W 2003 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych im. Św. Ojca Pio w Gdańsku- Ujeścisku i jego pierwszym prezesem. W 2006 stworzył pierwszy w Polsce multimedialny katechizm dla dzieci „Przyjdź Panie Jezu”, który został nagrodzony na Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie. Pochowany 6 VIII 2024 na terenie kościelnym, przy ul. Przemyskiej 21. Uroczystości pogrzebowe odbyły się pod przewodnictwem metropolity gdańskiego, arcybiskupa [[WOJDA TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusza Wojdy]], przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. {{author:SR}}
+
W latach 2003–2011 doprowadził do zbudowania i wyposażenia kościoła św. Ojca Pio i domu parafialnego. W 2003 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych im. Św. Ojca Pio w Gdańsku- Ujeścisku i jego pierwszym prezesem. W 2006 stworzył pierwszy w Polsce multimedialny katechizm dla dzieci „Przyjdź Panie Jezu”, który został nagrodzony na Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie. Pochowany 6 VIII 2024 na terenie kościelnym, przy ul. Przemyskiej 21. Uroczystości pogrzebowe odbyły się pod przewodnictwem metropolity gdańskiego, arcybiskupa [[WOJDA TADEUSZ, arcybiskup gdański | Tadeusza Wojdy]], przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. {{author:SR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
+
 
+
 
+
[[Category: Hasła w przygotowaniu]]
+

Aktualna wersja na dzień 11:53, 22 wrz 2024

Uroczystość konsekracji kościoła św. Ojca Pio; od prawej ks. Krzysztof Homoncik, ks. arcybiskup Sławoj Leszek Głódź i ks. biskup Wiesław Szlachetka, 22 IX 2018
Tablica pamiątkowa ks. Krzysztofa Homoncika w kościele św. Ojca Pio, 2024
Grób ks. Krzysztofa Homoncika, 2024

KRZYSZTOF STANISŁAW HOMONCIK (29 III 1962 Nowy Sącz – 1 VIII 2024 Gdańsk), pierwszy proboszcz kościoła św. Ojca Pio w Gdańsku- Ujeścisku. Syn Stanisława (zm. 13 VI 2024 Nowy Sącz) i Weroniki z domu Kuchniarz, brat Ryszarda, Pawła i Henryka. W 1977 ukończył Szkołę Podstawową w Nowym Sączu Zawadzie. W latach 1977–1984 uczył się w zasadniczej szkole zawodowej, następnie w Technikum Zawodowym dla Pracujących w Nowym Sączu, w 1984 uzyskał maturę. Jednocześnie pracował jako elektromonter w nowosądeckich Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego. W latach 1984–1986 alumn Wyższego Seminarium Duchownego (WSD) w Tarnowie.

W 1986, ze względów zdrowotnych, przeszedł do Biskupiego Seminarium Duchownego w Gdańsku-Oliwie. Jako alumn otrzymał w Gdańsku posługę lektoratu (8 III 1987), akolitatu (21 II 1988), diakonatu (27 V 1989). Święcenia kapłańskie otrzymał 19 V 1990 z rąk biskupa Tadeusza Gocłowskiego w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku.

Od 23 VI 1990 do 30 VI 1992 wikariusz w kościele kościele Świętej Rodziny w Gdańsku-Stogach, od 1 VII 1992 do 29 VII 2000 w parafii Ducha Świętego i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Gdyni-Oksywiu. 1 VII 2000 został wyznaczony do zorganizowania nowej parafii w Gdańsku-Ujeścisku, a 30 VII 2000 mianowany przez arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego proboszczem tamtejszej parafii błogosławionego (od 2002 świętego) Ojca Pio i był nim do śmierci. Jako wikariusz i proboszcz był katechetą w szkołach, opiekował się wspólnotami i grupami parafialnymi. Od 2001 był diecezjalnym duszpasterzem Grup Modlitewnych Ojca Pio, od 2009 duszpasterzem Rodzin Archidiecezji Gdańskiej. Od 20 XII 2014 kanonik honorowy Kapituły Kolegiackiej w Starych Szkotach w Gdańsku. Od 2021 był dziekanem dekanatu Gdańsk-Łostowice, w 2022 został powołany do Rady Kapłańskiej przy arcybiskupie gdańskim.

W latach 2003–2011 doprowadził do zbudowania i wyposażenia kościoła św. Ojca Pio i domu parafialnego. W 2003 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych im. Św. Ojca Pio w Gdańsku- Ujeścisku i jego pierwszym prezesem. W 2006 stworzył pierwszy w Polsce multimedialny katechizm dla dzieci „Przyjdź Panie Jezu”, który został nagrodzony na Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie. Pochowany 6 VIII 2024 na terenie kościelnym, przy ul. Przemyskiej 21. Uroczystości pogrzebowe odbyły się pod przewodnictwem metropolity gdańskiego, arcybiskupa Tadeusza Wojdy, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. SR

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania