HILDEBRANDT ANDREAS, organmistrz
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANDREAS HILDEBRANDT''' (ur. między 13 IV 1681 a 9 IX 1691 – pochowany 29 IV 1762 Gdańsk), organmistrz, syn(?) urodzonego pod Gniewem Andreasa, od 26 IX 1676 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] i poślubionej 13 IV 1681 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) Adelgunde Konath, córki Johanna, organmistrz. Matka, będąc wdową, wyszła 9 IX 1691 ponownie za mąż za kupca i ławnika ze [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska Johanna Rebeschke (1656–1707), w 1699 ufundowała wraz z | + | '''ANDREAS HILDEBRANDT''' (ur. między 13 IV 1681 a 9 IX 1691 – pochowany 29 IV 1762 Gdańsk), organmistrz, syn(?) urodzonego pod Gniewem Andreasa, od 26 IX 1676 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] i poślubionej 13 IV 1681 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) Adelgunde Konath, córki Johanna, organmistrz. Matka, będąc wdową, wyszła 9 IX 1691 ponownie za mąż za kupca i ławnika ze [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska Johanna Rebeschke (1656–1707), bratanka Cathariny Elisabethy, żony [[HEWELIUSZ JAN, astronom | Jana Heweliusza]]; w 1699 ufundowała wraz z nim [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| kościołowi Bożego Ciała]] obraz [[STECH ANDREAS, malarz | Andreasa Stecha]] przedstawiający Chrystusa ukrzyżowanego na tle panoramy Gdańska. <br/><br/> |
| − | Wybitny przedstawiciel gdańskiego organmistrzostwa, twórca tzw. gdańskiego prospektu, polegającego na rozbudowie organów wszerz i umieszczaniu sekcji pedałowej w tzw. pozytywach pedałowych. Zbudował wiele organów, m.in. w 1709 ukończył rozpoczętą przez Johanna Balthasara Helda przebudowę organów w kościele Najświętszej Marii Panny w Koszalinie, w 1710 zbudował organy w kaplicy [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] w Gdańsku, w 1711 ukończył renowację organów w kościoła Najświętszej Marii Panny w Elblągu, w 1712 pracował prawdopodobnie w Przezmarku, gdzie 1713 zbudował organy. W latach 1712–1713 karany był za uprawianie zawodu bez zezwolenia. W 1715 naprawiał organy we Fromborku, w 1717–1719 zbudował organy w Pasłęku. W 1728 zbudował organy w kościele w Pruszczu Gdańskim (zachowane częściowo). W 1734–1735 w Gdańsku naprawiał organy w kościele NMP, w 1735 zbudował organy w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]] (oba budował wraz z pasierbem Gottfriedem Matthiasem Reissem), 1746–1747 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]] i [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościele Zbawiciela]]. W 1755 dokonał | + | Wybitny przedstawiciel gdańskiego organmistrzostwa, twórca tzw. gdańskiego prospektu, polegającego na rozbudowie organów wszerz i umieszczaniu sekcji pedałowej w tzw. pozytywach pedałowych. Zbudował wiele organów, m.in. w 1709 ukończył rozpoczętą przez Johanna Balthasara Helda przebudowę organów w kościele Najświętszej Marii Panny w Koszalinie, w 1710 zbudował organy w kaplicy [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] w Gdańsku, w 1711 ukończył renowację organów w kościoła Najświętszej Marii Panny w Elblągu, w 1712 pracował prawdopodobnie w Przezmarku, gdzie w 1713 zbudował organy. W latach 1712–1713 karany był za uprawianie zawodu bez zezwolenia. W 1715 naprawiał organy we Fromborku, w 1717–1719 zbudował organy w Pasłęku. W 1728 zbudował organy w kościele w Pruszczu Gdańskim (zachowane częściowo). W 1734–1735 w Gdańsku naprawiał organy w kościele NMP, w 1735 zbudował organy w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]] (oba budował wraz z pasierbem Gottfriedem Matthiasem Reissem), 1746–1747 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]] i [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościele Zbawiciela]]. W 1755 dokonał ostatniej ekspertyzy [[CARILLONY | carillonu]] na wieży [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]].<br/><br/> |
Od około 1719 mieszkał we własnym domu przy Breitgasse 122 (ul. Szeroka). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. Jego uczniem był Christoph Heinrich Obuch i [[DALITZ FRIEDRICH RUDOLPH, budowniczy organów i fortepianów | Friedrich Rudolph Dalitz]], który przejął warsztat około 1756.<br/><br/> | Od około 1719 mieszkał we własnym domu przy Breitgasse 122 (ul. Szeroka). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. Jego uczniem był Christoph Heinrich Obuch i [[DALITZ FRIEDRICH RUDOLPH, budowniczy organów i fortepianów | Friedrich Rudolph Dalitz]], który przejął warsztat około 1756.<br/><br/> | ||
| − | Ożenił się po raz pierwszy 13 IV 1710 w Gdańsku z Marią Elisabeth z domu Falckenberg (pochowana 2 XII 1736), 1 voto Lehman ([[LEHMAN TOBIAS, organmistrz | Tobias ]], organmistrz), 2 voto Reiss (Matthias, organmistrz?), z którą miał synów Andreasa Gottlieba (ochrzczony 25 III 1711 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] – pochowany 23 V 1783) konwisarza i Carla Christiana (chrzest 2 II 1713 tamże – pochowany 17 VII 1730). Po raz drugi ożenił się przed 1740 z Adelgunde z domu Braschke (około 1719 – pochowana 16 X 1795), córką konwisarza, 1 voto Anthony, z którą miał krótko żyjące córki Kunegundę i Marię Elisabeth (ochrzczone 28 V 1743 – pochowane 9 X 1743). {{author: BV}} {{author: MaBa}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Ożenił się po raz pierwszy 13 IV 1710 w Gdańsku z Marią Elisabeth z domu Falckenberg (pochowana 2 XII 1736), 1 voto Lehman ([[LEHMAN TOBIAS, organmistrz | Tobias ]], organmistrz), 2 voto Reiss (Matthias, organmistrz?), z którą miał synów Andreasa Gottlieba (ochrzczony 25 III 1711 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] – pochowany 23 V 1783), konwisarza i Carla Christiana (chrzest 2 II 1713 tamże – pochowany 17 VII 1730). Po raz drugi ożenił się przed 1740 z Adelgunde z domu Braschke (około 1719 – pochowana 16 X 1795), córką konwisarza, 1 voto Anthony, z którą miał krótko żyjące córki Kunegundę i Marię Elisabeth (ochrzczone 28 V 1743 – pochowane 9 X 1743). {{author: BV}} {{author: MaBa}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300, 58/7, s. 424; 300, 1/196, s. 99–101; 356/4, s. 261; 300, 6/64, s. 257; 300, 43/126, Bl. 115r; 300, 6/72, s. 221–222; 300, 43/134, Bl. 273v–274r; 300, 30/2923; 300, 43/135, Bl. 19v; 352/23, s. 60; 300, 43/161, Bl. 149v.<br/> | Archiwum Państwowe Gdańsk, 300, 58/7, s. 424; 300, 1/196, s. 99–101; 356/4, s. 261; 300, 6/64, s. 257; 300, 43/126, Bl. 115r; 300, 6/72, s. 221–222; 300, 43/134, Bl. 273v–274r; 300, 30/2923; 300, 43/135, Bl. 19v; 352/23, s. 60; 300, 43/161, Bl. 149v.<br/> | ||
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. 2, s. 279.<br/> | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. 2, s. 279.<br/> | ||
| − | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 137. | + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 383; 3, 137. |
Aktualna wersja na dzień 13:31, 10 lis 2024
ANDREAS HILDEBRANDT (ur. między 13 IV 1681 a 9 IX 1691 – pochowany 29 IV 1762 Gdańsk), organmistrz, syn(?) urodzonego pod Gniewem Andreasa, od 26 IX 1676 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska i poślubionej 13 IV 1681 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) Adelgunde Konath, córki Johanna, organmistrz. Matka, będąc wdową, wyszła 9 IX 1691 ponownie za mąż za kupca i ławnika ze Starego Miasta Gdańska Johanna Rebeschke (1656–1707), bratanka Cathariny Elisabethy, żony Jana Heweliusza; w 1699 ufundowała wraz z nim kościołowi Bożego Ciała obraz Andreasa Stecha przedstawiający Chrystusa ukrzyżowanego na tle panoramy Gdańska.
Wybitny przedstawiciel gdańskiego organmistrzostwa, twórca tzw. gdańskiego prospektu, polegającego na rozbudowie organów wszerz i umieszczaniu sekcji pedałowej w tzw. pozytywach pedałowych. Zbudował wiele organów, m.in. w 1709 ukończył rozpoczętą przez Johanna Balthasara Helda przebudowę organów w kościele Najświętszej Marii Panny w Koszalinie, w 1710 zbudował organy w kaplicy kościoła św. Trójcy w Gdańsku, w 1711 ukończył renowację organów w kościoła Najświętszej Marii Panny w Elblągu, w 1712 pracował prawdopodobnie w Przezmarku, gdzie w 1713 zbudował organy. W latach 1712–1713 karany był za uprawianie zawodu bez zezwolenia. W 1715 naprawiał organy we Fromborku, w 1717–1719 zbudował organy w Pasłęku. W 1728 zbudował organy w kościele w Pruszczu Gdańskim (zachowane częściowo). W 1734–1735 w Gdańsku naprawiał organy w kościele NMP, w 1735 zbudował organy w kościele św. Elżbiety (oba budował wraz z pasierbem Gottfriedem Matthiasem Reissem), 1746–1747 w kościele św. Barbary i kościele Zbawiciela. W 1755 dokonał ostatniej ekspertyzy carillonu na wieży kościoła św. Katarzyny.
Od około 1719 mieszkał we własnym domu przy Breitgasse 122 (ul. Szeroka). Pochowany w kościele św. Jana. Jego uczniem był Christoph Heinrich Obuch i Friedrich Rudolph Dalitz, który przejął warsztat około 1756.
Ożenił się po raz pierwszy 13 IV 1710 w Gdańsku z Marią Elisabeth z domu Falckenberg (pochowana 2 XII 1736), 1 voto Lehman ( Tobias , organmistrz), 2 voto Reiss (Matthias, organmistrz?), z którą miał synów Andreasa Gottlieba (ochrzczony 25 III 1711 w kościele św. Piotra i Pawła – pochowany 23 V 1783), konwisarza i Carla Christiana (chrzest 2 II 1713 tamże – pochowany 17 VII 1730). Po raz drugi ożenił się przed 1740 z Adelgunde z domu Braschke (około 1719 – pochowana 16 X 1795), córką konwisarza, 1 voto Anthony, z którą miał krótko żyjące córki Kunegundę i Marię Elisabeth (ochrzczone 28 V 1743 – pochowane 9 X 1743).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 300, 58/7, s. 424; 300, 1/196, s. 99–101; 356/4, s. 261; 300, 6/64, s. 257; 300, 43/126, Bl. 115r; 300, 6/72, s. 221–222; 300, 43/134, Bl. 273v–274r; 300, 30/2923; 300, 43/135, Bl. 19v; 352/23, s. 60; 300, 43/161, Bl. 149v.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. 2, s. 279.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 383; 3, 137.
