ZERNECKE JOHANN SAMUEL, przedsiębiorca, radny
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Johann_Samuel.jpg|thumb|Johann Samuel Zernecke]] | [[File:Johann_Samuel.jpg|thumb|Johann Samuel Zernecke]] | ||
| − | '''JOHANN SAMUEL ZERNECKE''' (17 II 1778 Gdańsk – 29 V 1861 Gniezno), przedsiębiorca, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn burmistrza [[ZERNECKE DANIEL ANDREAS, burmistrz Gdańska | Daniela Andreasa Zerneckego]]. 8 IV 1795 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] był reprezentantem [[KWARTAŁY | Kwartału Szerokiego]], pełniąc z jego ramienia funkcję kapitana miejskiej straży obywatelskiej. W 1817 członek Rady Miejskiej, zastępca szefa jej protokolantów.<br/><br/> | + | '''JOHANN SAMUEL ZERNECKE''' (17 II 1778 Gdańsk – 29 V 1861 Gniezno), przedsiębiorca, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn burmistrza [[ZERNECKE DANIEL ANDREAS, burmistrz Gdańska | Daniela Andreasa Zerneckego]]. 8 IV 1795 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1797 był uczestnikiem antypruskiego spisku [[BARTHOLDY GOTTFRIED BENIAMIN, przywódca spisku antypruskiego | Gottfrieda Beniamina Bartholdy’ego]]. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] był reprezentantem [[KWARTAŁY | Kwartału Szerokiego]], pełniąc z jego ramienia funkcję kapitana miejskiej straży obywatelskiej. W 1817 członek Rady Miejskiej, zastępca szefa jej protokolantów.<br/><br/> |
29 VIII 1804 zawarł w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Najświętszej Marii Panny]] związek małżeński z córką kupca Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809) (syna Johanna Adolpha von Wagenfelda, pruskiego rezydenta w Gdańsku w 1740–1750 i Anny Euphrosiny, córki [[FREISLICH MAXIMILIAN DIETRICH, kompozytor | Maximiliana Dietricha Freislicha]]), od 31 VII 1780 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], od 1790 konsula Niderlandów w Gdańsku, Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809), panną Caroliną Auguste (6 I 1787 Gdańsk – 4 II 1842 Mogilno, pochowana 13 II 1842 Gdańsk), której zmarła w 1803 siostra Henrietta Luise była żoną [[KABRUN JAKOB, kupiec, kolekcjoner | Jakoba Kabruna]]. <br/><br/> | 29 VIII 1804 zawarł w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Najświętszej Marii Panny]] związek małżeński z córką kupca Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809) (syna Johanna Adolpha von Wagenfelda, pruskiego rezydenta w Gdańsku w 1740–1750 i Anny Euphrosiny, córki [[FREISLICH MAXIMILIAN DIETRICH, kompozytor | Maximiliana Dietricha Freislicha]]), od 31 VII 1780 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], od 1790 konsula Niderlandów w Gdańsku, Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809), panną Caroliną Auguste (6 I 1787 Gdańsk – 4 II 1842 Mogilno, pochowana 13 II 1842 Gdańsk), której zmarła w 1803 siostra Henrietta Luise była żoną [[KABRUN JAKOB, kupiec, kolekcjoner | Jakoba Kabruna]]. <br/><br/> | ||
Zgodnie z testamentem teścia (z 5 IX 1807) wraz ze swoim bratem [[ZERNECKE DANIEL GOTTFRIED, kupiec | Danielem Gottfriedem]] dziedziczył firmę H.A. Wagenfeld & Co., w tym rafinerię cukru trzcinowego przy Böttchergasse (ul. Bednarska) na Starym Mieście. Od 26 II 1814 wraz z małżonką Karoline Auguste Wagenfeldt był jej właścicielem, należąca do niego posesja składała się – oprócz zabudowań fabrycznych w kamienicy przy tej ulicy i wielkiego młyna w kamienicy naprzeciwko - także z placu przy tej ulicy nr 13 oraz gruntu przy Pfefferstadt (ul. Korzenna). W 1828 odprzedał te nieruchomości George’owi Josephowi Mallionowi za 8000 talarów (a ten z kolei we wrześniu 1838 [[ABEGG HEINRICH BURKHARD, radny, były patron ulicy | Heinrichowi Burkhardowi Abeggowi]]). Posiadał też parcelę ogrodniczą za Bramą Oliwską. Mieszkał do 1824 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 1005 (ul. św. Ducha 37/39), gdzie prowadził kantor firmy, po teściu posiadał także do około 1854 sąsiednią kamienicę (1004, obecnie nr 41/43). Z bratem Danielem Gottfriedem był też dzierżawcą majątku [[MAĆKOWY | Maćkowy]]. Ok. 1831 założył w Berlinie fabrykę wyrobów ze srebra. Był bibliofilem, swój księgozbiór znaczył drzeworytowym ekslibrisem herbowym. <br/><br/> | Zgodnie z testamentem teścia (z 5 IX 1807) wraz ze swoim bratem [[ZERNECKE DANIEL GOTTFRIED, kupiec | Danielem Gottfriedem]] dziedziczył firmę H.A. Wagenfeld & Co., w tym rafinerię cukru trzcinowego przy Böttchergasse (ul. Bednarska) na Starym Mieście. Od 26 II 1814 wraz z małżonką Karoline Auguste Wagenfeldt był jej właścicielem, należąca do niego posesja składała się – oprócz zabudowań fabrycznych w kamienicy przy tej ulicy i wielkiego młyna w kamienicy naprzeciwko - także z placu przy tej ulicy nr 13 oraz gruntu przy Pfefferstadt (ul. Korzenna). W 1828 odprzedał te nieruchomości George’owi Josephowi Mallionowi za 8000 talarów (a ten z kolei we wrześniu 1838 [[ABEGG HEINRICH BURKHARD, radny, były patron ulicy | Heinrichowi Burkhardowi Abeggowi]]). Posiadał też parcelę ogrodniczą za Bramą Oliwską. Mieszkał do 1824 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 1005 (ul. św. Ducha 37/39), gdzie prowadził kantor firmy, po teściu posiadał także do około 1854 sąsiednią kamienicę (1004, obecnie nr 41/43). Z bratem Danielem Gottfriedem był też dzierżawcą majątku [[MAĆKOWY | Maćkowy]]. Ok. 1831 założył w Berlinie fabrykę wyrobów ze srebra. Był bibliofilem, swój księgozbiór znaczył drzeworytowym ekslibrisem herbowym. <br/><br/> | ||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
Bibliografia:<br/> | Bibliografia:<br/> | ||
| + | ''Das jetztlebende Danzig. Nach der im Monat März gehaltenen Verführung der Aemter'', Dantzig 1810, s. 8.<br/> | ||
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 374.<br/> | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 374.<br/> | ||
Dzienis Helena, ''Ślady rodziny Zernecke w zbiorach Biblioteki Gdańskiej'', „Libri Gedanenses” , t. 32/32, 2015, s. 30.<br/> | Dzienis Helena, ''Ślady rodziny Zernecke w zbiorach Biblioteki Gdańskiej'', „Libri Gedanenses” , t. 32/32, 2015, s. 30.<br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd.5, 102, 283.<br/> | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd.5, 102, 283.<br/> | ||
| − | Zernecke Walter, ''Geschichte der Familie Zernecke: eines Raths-Geschlechts der ehemaligen freien Städte Danzig'', Graudenz 1900. | + | Zernecke Walter, ''Geschichte der Familie Zernecke: eines Raths-Geschlechts der ehemaligen freien Städte Danzig und Thorn'', Graudenz 1900, s. 378–379. |
Aktualna wersja na dzień 14:33, 8 lis 2024
JOHANN SAMUEL ZERNECKE (17 II 1778 Gdańsk – 29 V 1861 Gniezno), przedsiębiorca, radny Gdańska. Syn burmistrza Daniela Andreasa Zerneckego. 8 IV 1795 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1797 był uczestnikiem antypruskiego spisku Gottfrieda Beniamina Bartholdy’ego. W okresie I Wolnego Miasta Gdańska był reprezentantem Kwartału Szerokiego, pełniąc z jego ramienia funkcję kapitana miejskiej straży obywatelskiej. W 1817 członek Rady Miejskiej, zastępca szefa jej protokolantów.
29 VIII 1804 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny związek małżeński z córką kupca Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809) (syna Johanna Adolpha von Wagenfelda, pruskiego rezydenta w Gdańsku w 1740–1750 i Anny Euphrosiny, córki Maximiliana Dietricha Freislicha), od 31 VII 1780 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, od 1790 konsula Niderlandów w Gdańsku, Heinricha Adolpha von Wagenfeldta (29 VIII 1747 ‒ 25 II 1809), panną Caroliną Auguste (6 I 1787 Gdańsk – 4 II 1842 Mogilno, pochowana 13 II 1842 Gdańsk), której zmarła w 1803 siostra Henrietta Luise była żoną Jakoba Kabruna.
Zgodnie z testamentem teścia (z 5 IX 1807) wraz ze swoim bratem Danielem Gottfriedem dziedziczył firmę H.A. Wagenfeld & Co., w tym rafinerię cukru trzcinowego przy Böttchergasse (ul. Bednarska) na Starym Mieście. Od 26 II 1814 wraz z małżonką Karoline Auguste Wagenfeldt był jej właścicielem, należąca do niego posesja składała się – oprócz zabudowań fabrycznych w kamienicy przy tej ulicy i wielkiego młyna w kamienicy naprzeciwko - także z placu przy tej ulicy nr 13 oraz gruntu przy Pfefferstadt (ul. Korzenna). W 1828 odprzedał te nieruchomości George’owi Josephowi Mallionowi za 8000 talarów (a ten z kolei we wrześniu 1838 Heinrichowi Burkhardowi Abeggowi). Posiadał też parcelę ogrodniczą za Bramą Oliwską. Mieszkał do 1824 we własnym domu przy Heilige-Geist-Gasse 1005 (ul. św. Ducha 37/39), gdzie prowadził kantor firmy, po teściu posiadał także do około 1854 sąsiednią kamienicę (1004, obecnie nr 41/43). Z bratem Danielem Gottfriedem był też dzierżawcą majątku Maćkowy. Ok. 1831 założył w Berlinie fabrykę wyrobów ze srebra. Był bibliofilem, swój księgozbiór znaczył drzeworytowym ekslibrisem herbowym.
Syn Friedrich August (ur. 1814) mieszkał w USA, córka Augusta (7 X 1806 Gdańsk – 10 IV 1878 Poznań) od 17 IV 1833 była żoną poślubionego w Neustadt/Warthe (Nowe Miasto nad Wartą) Ernsta Alberta Müllera, druga Julia (1816–1895) od 1848 była żoną Gotthilffa Juliusa Müllera, syn Hermann (ur. 1821) przeniósł się do Poznania. We wczesnym dzieciństwie zmarli: Karolina Wilhelmina (1807 – 1814), Louise Amalia (1814) i Karl Ludwig (1814). Żona oraz zmarłe dzieci pochowane zostały w grobowcu rodziny Wagenfeldt na cmentarzu Zbawiciela na Chełmie. W zbiorach PAN Biblioteki Gdańskiej zachowała się jego graficzna podobizna oraz znaki własnościowe jego biblioteki: ekslibris i superekslibris.
Bibliografia:
Das jetztlebende Danzig. Nach der im Monat März gehaltenen Verführung der Aemter, Dantzig 1810, s. 8.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 374.
Dzienis Helena, Ślady rodziny Zernecke w zbiorach Biblioteki Gdańskiej, „Libri Gedanenses” , t. 32/32, 2015, s. 30.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd.5, 102, 283.
Zernecke Walter, Geschichte der Familie Zernecke: eines Raths-Geschlechts der ehemaligen freien Städte Danzig und Thorn, Graudenz 1900, s. 378–379.
