GOCHNIEWSKI ALBERT, dziennikarz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
Linia 2: Linia 2:
 
[[File: Albert_Gochniewski.jpg |thumb| Albert Gochniewski]]
 
[[File: Albert_Gochniewski.jpg |thumb| Albert Gochniewski]]
  
'''ALBERT GOCHNIEWSKI''' (6 XI 1936 Warszawa – 26 IX 2019 Gdańsk), dziennikarz sportowy, redaktor naczelny [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]]. W Gdańsku od 1945. Studiował polonistykę (nie ukończył) w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]]. Od 1956 był stałym współpracownikiem redakcji sportowej [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]] (w 1957 nadawał pierwsze audycje sportowe w tej rozgłośni), „Sportowca Bałtyckiego" (poniedziałkowego dodatku do  [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]) oraz działu sportowego „Głosu Wybrzeża”. W latach 1966–1969 był redaktorem depeszowym „Głosu Wybrzeża”, w 1969–1971 redaktorem depeszowym [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]].<br/><br/>
+
'''ALBERT LEON GOCHNIEWSKI''' (6 XI 1936 Warszawa – 26 IX 2019 Gdańsk), dziennikarz sportowy, redaktor naczelny [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]]. Syn Haliny (4 IV 1914 – 9 VII 1990 Gdańsk). W Gdańsku od 1945. Studiował polonistykę (nie ukończył) w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]]. Od 1956 był stałym współpracownikiem redakcji sportowej [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]] (w 1957 nadawał pierwsze audycje sportowe w tej rozgłośni), „Sportowca Bałtyckiego" (poniedziałkowego dodatku do  [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]) oraz działu sportowego „Głosu Wybrzeża”. W latach 1966–1969 był redaktorem depeszowym „Głosu Wybrzeża”, w 1969–1971 redaktorem depeszowym [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]].<br/><br/>
 
Od 1972 do emerytury w 1997 pracował w „Głosie Wybrzeża”, gdzie do 1988 kierował działem sportowym, w latach 1988–1990 był sekretarzem redakcji, od października 1993 do 14 VII 1994 i od czerwca do sierpnia 1996 – redaktor naczelny. Pomysłodawca plebiscytu na "10 najpopularniejszych piłkarzy Pomorza" i na "Najlepszego piłkarza 50-lecia Wybrzeża". Na emeryturze w 1997 zastępca redaktora naczelnego tygodnika [[GAZETA GDAŃSKA (I) | „Gazeta Gdańska”]], pomysłodawca i wydawca koszykarskiego dwutygodnika „Za Trzy” (1997/1998).<br/><br/>
 
Od 1972 do emerytury w 1997 pracował w „Głosie Wybrzeża”, gdzie do 1988 kierował działem sportowym, w latach 1988–1990 był sekretarzem redakcji, od października 1993 do 14 VII 1994 i od czerwca do sierpnia 1996 – redaktor naczelny. Pomysłodawca plebiscytu na "10 najpopularniejszych piłkarzy Pomorza" i na "Najlepszego piłkarza 50-lecia Wybrzeża". Na emeryturze w 1997 zastępca redaktora naczelnego tygodnika [[GAZETA GDAŃSKA (I) | „Gazeta Gdańska”]], pomysłodawca i wydawca koszykarskiego dwutygodnika „Za Trzy” (1997/1998).<br/><br/>
Autor publikacji książkowych ''50 lat KKS Gedania'' (1972), ''75 lat KKS Gedania'' (1977) oraz ''60 lat gdańskiego sportu. Ludzie i zdarzenia'' (2005). W 1971 laureat nagrody Złote Pióro Klubu Dziennikarzy Sportowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Odznaczony między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] i [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1973), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018). Zasłużony działacz kultury fizycznej (1979).<br/><br/>
+
Autor publikacji książkowych ''50 lat KKS Gedania'' (1972), ''75 lat KKS Gedania'' (1997) oraz ''60 lat gdańskiego sportu. Ludzie i zdarzenia'' (2005). W 1971 laureat nagrody „Złote Pióro” Klubu Dziennikarzy Sportowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Odznaczony między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] i [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1973), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018). Zasłużony działacz kultury fizycznej (1979).<br/><br/>
 
+
Ojciec Patryka, absolwenta politologii [[GDAŃSKA WYŻSZA SZKOŁA HUMANISTYCZNA | Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej]] (2008) oraz komunikacji społecznej i dziennikarstwa na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (2010), dziennikarza m.in. „Gazety Wyborczej” (2008–2013), Gazety Gdańskiej/Wybrzeze24.pl (2013–2017) oraz Trojmiasto.pl (od 2017), w 2023 rzecznika prasowego Międzynarodowych Targów Gdańskich S.A. oraz Obszaru Metropolitalnego Gdańsk-Gdynia-Sopot (OMGGS).<br/><br/>
Ojciec Patryka, absolwenta politologii [[GDAŃSKA WYŻSZA SZKOŁA HUMANISTYCZNA | Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej]] (2008) oraz komunikacji społecznej i dziennikarstwa na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (2010), dziennikarza m.in. „Gazety Wyborczej” (2008–2013), Gazety Gdańskiej/Wybrzeze24.pl (2013–2017) oraz Trojmiasto.pl (od 2017).<br/><br/>
+
 
Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5]], Łostowickim. {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5]], Łostowickim. {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 17:05, 14 sie 2024

Albert Gochniewski

ALBERT LEON GOCHNIEWSKI (6 XI 1936 Warszawa – 26 IX 2019 Gdańsk), dziennikarz sportowy, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża”. Syn Haliny (4 IV 1914 – 9 VII 1990 Gdańsk). W Gdańsku od 1945. Studiował polonistykę (nie ukończył) w Wyższej Szkole Pedagogicznej. Od 1956 był stałym współpracownikiem redakcji sportowej Radia Gdańsk (w 1957 nadawał pierwsze audycje sportowe w tej rozgłośni), „Sportowca Bałtyckiego" (poniedziałkowego dodatku do „Dziennika Bałtyckiego”) oraz działu sportowego „Głosu Wybrzeża”. W latach 1966–1969 był redaktorem depeszowym „Głosu Wybrzeża”, w 1969–1971 redaktorem depeszowym „Wieczoru Wybrzeża”.

Od 1972 do emerytury w 1997 pracował w „Głosie Wybrzeża”, gdzie do 1988 kierował działem sportowym, w latach 1988–1990 był sekretarzem redakcji, od października 1993 do 14 VII 1994 i od czerwca do sierpnia 1996 – redaktor naczelny. Pomysłodawca plebiscytu na "10 najpopularniejszych piłkarzy Pomorza" i na "Najlepszego piłkarza 50-lecia Wybrzeża". Na emeryturze w 1997 zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Gazeta Gdańska”, pomysłodawca i wydawca koszykarskiego dwutygodnika „Za Trzy” (1997/1998).

Autor publikacji książkowych 50 lat KKS Gedania (1972), 75 lat KKS Gedania (1997) oraz 60 lat gdańskiego sportu. Ludzie i zdarzenia (2005). W 1971 laureat nagrody „Złote Pióro” Klubu Dziennikarzy Sportowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Odznaczony między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), odznakami „Za zasługi dla Gdańska” i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1973), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018). Zasłużony działacz kultury fizycznej (1979).

Ojciec Patryka, absolwenta politologii Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej (2008) oraz komunikacji społecznej i dziennikarstwa na Uniwersytecie Gdańskim (2010), dziennikarza m.in. „Gazety Wyborczej” (2008–2013), Gazety Gdańskiej/Wybrzeze24.pl (2013–2017) oraz Trojmiasto.pl (od 2017), w 2023 rzecznika prasowego Międzynarodowych Targów Gdańskich S.A. oraz Obszaru Metropolitalnego Gdańsk-Gdynia-Sopot (OMGGS).

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim. JMY

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania