BUTKIEWICZ ANDRZEJ, działacz opozycji demokratycznej
(korekta EJ) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Andrzej_Butkiewicz_.jpg |thumb| Andrzej Butkiewicz]] | [[File: Andrzej_Butkiewicz_.jpg |thumb| Andrzej Butkiewicz]] | ||
| + | [[File: Tablica_pamiątkowa__Andrzeja_Butkiewicza.JPG |thumb| Tablica pamiątkowa Andrzeja Butkiewicza, zawieszona w 2018 na budynku w którym mieszkał przy ul. św. Ducha 37/39]] | ||
'''ANDRZEJ BUTKIEWICZ''' (30 VI 1955 Nidzica – 7 III 2008 Norton koło Bostonu, USA), działacz opozycji demokratycznej. Syn Witolda i Danuty z domu Marcinkowskiej. W 1974 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Konopnickiej w Suwałkach, po której podjął studia na Wydziale Ekonomiki Transportu Morskiego [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W 1978, będąc na trzecim roku, z powodu niezaliczenia egzaminów, został skreślony z listy studentów. Do czasu wyjazdu z Polski w 1982 kontynuował studia w trybie zaocznym. <br/><br/> | '''ANDRZEJ BUTKIEWICZ''' (30 VI 1955 Nidzica – 7 III 2008 Norton koło Bostonu, USA), działacz opozycji demokratycznej. Syn Witolda i Danuty z domu Marcinkowskiej. W 1974 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Konopnickiej w Suwałkach, po której podjął studia na Wydziale Ekonomiki Transportu Morskiego [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W 1978, będąc na trzecim roku, z powodu niezaliczenia egzaminów, został skreślony z listy studentów. Do czasu wyjazdu z Polski w 1982 kontynuował studia w trybie zaocznym. <br/><br/> | ||
Po skreśleniu z listy studentów UG, w latach 1978–1980 pracował początkowo jako zaopatrzeniowiec w Wojewódzkim Urzędzie Pocztowym w Gdańsku, po kilku miesiącach w Zarządzie Portu Gdańsk na etacie ekspedytora. W tym samym czasie zaangażował się w działalność opozycyjną w Trójmieście, współpracował m.in. z [[BORUSEWICZ BOGDAN, polityk, honorowy obywatel Gdańska | Bogdanem Borusewiczem]], [[WYSZKOWSKI KRZYSZTOF, działacz opozycji demokratycznej | Krzysztofem Wyszkowskim]], [[WYSZKOWSKI BŁAŻEJ, działacz opozycji demokratyczne, żeglarz, olimpijczyk | Błażejem Wyszkowskim]], [[GWIAZDA ANDRZEJ, działacz polityczny, honorowy obywatel Gdańska | Andrzejem Gwiazdą]], [[KAPCZYŃSKI PIOTR, działacz opozycji demokratycznej, wydawca | Piotrem Kapczyńskim]]. Na potrzeby organizowanych spotkań udostępniał swoje mieszkanie przy ul. św. Ducha, był drukarzem i kolporterem wydawnictw sygnowanych przez Studenckie Komitety Solidarności Wyższych Uczelni Trójmiasta, Komitet Samoobrony Społecznej KOR i [[WOLNE ZWIĄZKI ZAWODOWE WYBRZEŻA | Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża]] (WZZW) (do których należał).<br/><br/> | Po skreśleniu z listy studentów UG, w latach 1978–1980 pracował początkowo jako zaopatrzeniowiec w Wojewódzkim Urzędzie Pocztowym w Gdańsku, po kilku miesiącach w Zarządzie Portu Gdańsk na etacie ekspedytora. W tym samym czasie zaangażował się w działalność opozycyjną w Trójmieście, współpracował m.in. z [[BORUSEWICZ BOGDAN, polityk, honorowy obywatel Gdańska | Bogdanem Borusewiczem]], [[WYSZKOWSKI KRZYSZTOF, działacz opozycji demokratycznej | Krzysztofem Wyszkowskim]], [[WYSZKOWSKI BŁAŻEJ, działacz opozycji demokratyczne, żeglarz, olimpijczyk | Błażejem Wyszkowskim]], [[GWIAZDA ANDRZEJ, działacz polityczny, honorowy obywatel Gdańska | Andrzejem Gwiazdą]], [[KAPCZYŃSKI PIOTR, działacz opozycji demokratycznej, wydawca | Piotrem Kapczyńskim]]. Na potrzeby organizowanych spotkań udostępniał swoje mieszkanie przy ul. św. Ducha, był drukarzem i kolporterem wydawnictw sygnowanych przez Studenckie Komitety Solidarności Wyższych Uczelni Trójmiasta, Komitet Samoobrony Społecznej KOR i [[WOLNE ZWIĄZKI ZAWODOWE WYBRZEŻA | Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża]] (WZZW) (do których należał).<br/><br/> | ||
| Linia 6: | Linia 7: | ||
W pierwszych dniach września 1980 uczestniczył także w dwóch–trzech spotkaniach byłych działaczy WZZW, którzy zmierzali do odwołania [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lecha Wałęsy]] z funkcji przewodniczącego NSZZ z powodu jego rzekomej uległości wobec władz PRL. Być może ten fakt spowodował, że do pracy drukarni MKZ pod jego kierunkiem sporo uwag mieli działacze Prezydium MKZ, a następnie Zarządu Regionu Gdańskiego. Chodziło m.in. o nieodpłatne przekazywanie materiałów poligraficznych (matryc, farb itp.) należących do Związku na rzecz ugrupowań opozycyjnych, czy też równie nieodpłatne drukowanie na maszynach związkowych wydawnictw opozycyjnych. Efektem kryzysu w relacjach zawodowych na linii MKZ/ZRG – drukarze było siłowe wyprowadzenie 16 IX 1981 pracowników związkowej poligrafii z pomieszczeń drukarni. Wraz z innymi protestującymi drukarzami został wysłany na trzytygodniowy urlop i już nie powrócił (nie został przywrócony) do pracy w powielarni. <br/><br/> | W pierwszych dniach września 1980 uczestniczył także w dwóch–trzech spotkaniach byłych działaczy WZZW, którzy zmierzali do odwołania [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lecha Wałęsy]] z funkcji przewodniczącego NSZZ z powodu jego rzekomej uległości wobec władz PRL. Być może ten fakt spowodował, że do pracy drukarni MKZ pod jego kierunkiem sporo uwag mieli działacze Prezydium MKZ, a następnie Zarządu Regionu Gdańskiego. Chodziło m.in. o nieodpłatne przekazywanie materiałów poligraficznych (matryc, farb itp.) należących do Związku na rzecz ugrupowań opozycyjnych, czy też równie nieodpłatne drukowanie na maszynach związkowych wydawnictw opozycyjnych. Efektem kryzysu w relacjach zawodowych na linii MKZ/ZRG – drukarze było siłowe wyprowadzenie 16 IX 1981 pracowników związkowej poligrafii z pomieszczeń drukarni. Wraz z innymi protestującymi drukarzami został wysłany na trzytygodniowy urlop i już nie powrócił (nie został przywrócony) do pracy w powielarni. <br/><br/> | ||
Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981) został internowany w ośrodku odosobnienia w Strzebielinku, skąd wyszedł na wolność 16 X 1982. Niemal natychmiast złożył podanie do Komendanta Wojewódzkiego MO w Gdańsku z prośbą o wydanie zgody na wyjazd na pobyt stały do USA z powodów politycznych. W grudniu 1982 wyjechał do RFN, w styczniu 1983 do USA. <br/><br/> | Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981) został internowany w ośrodku odosobnienia w Strzebielinku, skąd wyszedł na wolność 16 X 1982. Niemal natychmiast złożył podanie do Komendanta Wojewódzkiego MO w Gdańsku z prośbą o wydanie zgody na wyjazd na pobyt stały do USA z powodów politycznych. W grudniu 1982 wyjechał do RFN, w styczniu 1983 do USA. <br/><br/> | ||
| − | Odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2018). | + | Odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2018). {{author:ArKa}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| − | + | '''Bibliografia''': <br/> | |
| − | + | Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku, akta paszportowe.<br/> | |
| − | [[Category: | + | Akta Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność zgromadzone w Archiwum Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w Gdańsku.<br/> |
| + | Cenckiewicz Sławomir, ''Andrzej Butkiewicz'', Biuletyn IPN”, nr 4, 2008, s. 34–36. <br/> | ||
| + | Kazański Arkadiusz, ''Butkiewicz Andrzej'', https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/15359,Butkiewicz-Andrzej.html?search=7090754260. <br/> | ||
| + | Kołodziej Andrzej, ''Gdyńscy Komunardzi. Sierpień 1980 w Stoczni Gdynia'', Gdynia 2008. <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 08:44, 23 sie 2024
ANDRZEJ BUTKIEWICZ (30 VI 1955 Nidzica – 7 III 2008 Norton koło Bostonu, USA), działacz opozycji demokratycznej. Syn Witolda i Danuty z domu Marcinkowskiej. W 1974 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Konopnickiej w Suwałkach, po której podjął studia na Wydziale Ekonomiki Transportu Morskiego Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W 1978, będąc na trzecim roku, z powodu niezaliczenia egzaminów, został skreślony z listy studentów. Do czasu wyjazdu z Polski w 1982 kontynuował studia w trybie zaocznym.
Po skreśleniu z listy studentów UG, w latach 1978–1980 pracował początkowo jako zaopatrzeniowiec w Wojewódzkim Urzędzie Pocztowym w Gdańsku, po kilku miesiącach w Zarządzie Portu Gdańsk na etacie ekspedytora. W tym samym czasie zaangażował się w działalność opozycyjną w Trójmieście, współpracował m.in. z Bogdanem Borusewiczem, Krzysztofem Wyszkowskim, Błażejem Wyszkowskim, Andrzejem Gwiazdą, Piotrem Kapczyńskim. Na potrzeby organizowanych spotkań udostępniał swoje mieszkanie przy ul. św. Ducha, był drukarzem i kolporterem wydawnictw sygnowanych przez Studenckie Komitety Solidarności Wyższych Uczelni Trójmiasta, Komitet Samoobrony Społecznej KOR i Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża (WZZW) (do których należał).
W Sierpniu ’80 był uczestnikiem strajku w Stoczni Gdańskiej i Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni. W tym drugim zakładzie uruchomił, wraz z m.in. bratem Maciejem, powielarnię zakładową. Na prośbę Andrzeja Kołodzieja, głównego organizatora i szefa strajku w Stoczni im. Komuny Paryskiej, prowadził prace Wolnej Drukarni Stoczni Gdynia. Od września 1980 pracował w drukarni Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Gdańsku, wspólnie z innymi drukarzami z czasów WZZW, m.in. Tomaszem Wojdakowskim i Lechem Zborowskim, organizował jej pracę.
W pierwszych dniach września 1980 uczestniczył także w dwóch–trzech spotkaniach byłych działaczy WZZW, którzy zmierzali do odwołania Lecha Wałęsy z funkcji przewodniczącego NSZZ z powodu jego rzekomej uległości wobec władz PRL. Być może ten fakt spowodował, że do pracy drukarni MKZ pod jego kierunkiem sporo uwag mieli działacze Prezydium MKZ, a następnie Zarządu Regionu Gdańskiego. Chodziło m.in. o nieodpłatne przekazywanie materiałów poligraficznych (matryc, farb itp.) należących do Związku na rzecz ugrupowań opozycyjnych, czy też równie nieodpłatne drukowanie na maszynach związkowych wydawnictw opozycyjnych. Efektem kryzysu w relacjach zawodowych na linii MKZ/ZRG – drukarze było siłowe wyprowadzenie 16 IX 1981 pracowników związkowej poligrafii z pomieszczeń drukarni. Wraz z innymi protestującymi drukarzami został wysłany na trzytygodniowy urlop i już nie powrócił (nie został przywrócony) do pracy w powielarni.
Po wprowadzeniu stanu wojennego (13 XII 1981) został internowany w ośrodku odosobnienia w Strzebielinku, skąd wyszedł na wolność 16 X 1982. Niemal natychmiast złożył podanie do Komendanta Wojewódzkiego MO w Gdańsku z prośbą o wydanie zgody na wyjazd na pobyt stały do USA z powodów politycznych. W grudniu 1982 wyjechał do RFN, w styczniu 1983 do USA.
Odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2018).
Bibliografia:
Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku, akta paszportowe.
Akta Zarządu Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność zgromadzone w Archiwum Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” w Gdańsku.
Cenckiewicz Sławomir, Andrzej Butkiewicz, Biuletyn IPN”, nr 4, 2008, s. 34–36.
Kazański Arkadiusz, Butkiewicz Andrzej, https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/15359,Butkiewicz-Andrzej.html?search=7090754260.
Kołodziej Andrzej, Gdyńscy Komunardzi. Sierpień 1980 w Stoczni Gdynia, Gdynia 2008.
