BAUER GEORG, pastor
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Georg_Bauer.jpg |thumb| Strona tytułowa katalogu biblioteki Georga Bauera, przygotowanego na licytację 5 III 1685]] | [[File: Georg_Bauer.jpg |thumb| Strona tytułowa katalogu biblioteki Georga Bauera, przygotowanego na licytację 5 III 1685]] | ||
'''GEORG BAUER''' (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. Syn Hansa (ochrzczony 4 VI 1603 – 1638) i poślubionej w 1631 Marii, ponownie zamężnej i od ślubu w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] 10 I 1638 będącej drugą żoną Davida Meineke oraz matką jego czwórki dzieci. <br/><br/> | '''GEORG BAUER''' (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. Syn Hansa (ochrzczony 4 VI 1603 – 1638) i poślubionej w 1631 Marii, ponownie zamężnej i od ślubu w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] 10 I 1638 będącej drugą żoną Davida Meineke oraz matką jego czwórki dzieci. <br/><br/> | ||
| − | Nie odnotowany w księdze przyjęć do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], | + | Nie odnotowany w księdze przyjęć do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], był jednak jego uczniem. W 1654 był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora [[NEUFELD GEORG jr, profesor Gimnazjum Akademickiego | Georga Neufelda jr]] z Elisabethą, córką Johanna Bolnera, w 1658 pod opieką [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Petera Titiusa]] wygłosił w murach tej uczelni mowę o katastrofach niesionych przez wojny. Wedle świadectwa rektora [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Maukischa]] także z 1658 miał być wyróżniającym się uczniem, kilkakrotnie występującym w dysputach jako oponent lub odpowiadający, zaś własną końcową mowę przygotował tak dobrze, że rektor (jako promotor) niewiele ją tylko poprawił. Według dalszych słów rektora już jako uczeń był wątłego zdrowia. <br/><br/> |
| − | Po studiach teologicznych w latach | + | Po studiach teologicznych w latach 1667–1670 był pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościele św. Jerzego]] na [[ORUNIA | Oruni]] i równolegle kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], choć ordynację kaznodziejską [[LUTERANIE | Ministerium Duchownego]] uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. Autor poematów żałobnych, m.in. po śmierci kupca [[STARE MIASTO | Starego Miasta Gdańska]] Martina Tollmana (zm. 6 VI 1653), po śmierć brata burmistrza [[LINDE ADRIAN von der, I, burmistrz Gdańska | Adriana Lindego]], dzierżawcy Łapina, Ernsta (20 II 1588 – 15 II 1657), inny z wierszy opublikował w zbiorze przygotowanym przez [[HEYSE ABRAHAM, pastor kościoła NMP | Abrahama Heysego]] po zgonie pastora kościoła NMP [[DILGER NATHANAEL, pastor kościoła NMP | Nathanaela Dilgera]], wydanym w 1683. <br/><br/> |
| − | Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera, matką Charlotty Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężnej w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter). Z drugiego małżeństwa z Anną (od 1670) miał trójkę dzieci: synów [[BAUER JOHANN GEORG, | + | Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera, matką Charlotty Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężnej w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter). Z drugiego małżeństwa z Anną (od 1670) miał trójkę dzieci: synów [[BAUER JOHANN GEORG, kaznodzieja kościoła św. Olafa | Johanna Georga]], pastora, i [[BAUER GOTTFRIED, złotnik | Gottfrieda]], złotnika, oraz córkę Annę (ochrzczona 4 I 1678 w kościele NMP). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Maukisch Johann, ''Wykaz wykładów i zajęć publicznych, które odbędą się w bieżącym roku w Gimnazjum Gdańskim, przedstawiony 1 stycznia 1658 roku'', w: Gdańskie Gimnazjum Akademickie, t. II, Gdańsk 2008, s. 229 i 257 (tekst oryginału i tlunaczenie).<br/> | ||
Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ….'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 30, 57, 63.<br/> | Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ….'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 30, 57, 63.<br/> | ||
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…'', Königsberg 1834.<br/> | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…'', Königsberg 1834.<br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf-Schwentine 1986-1992, Bd. 3, 302, 219, 407. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf-Schwentine 1986-1992, Bd. 3, 302, 219, 407. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:33, 21 lis 2024
GEORG BAUER (około 1636 Gdańsk – 21 III 1684 Gdańsk), pastor. Syn Hansa (ochrzczony 4 VI 1603 – 1638) i poślubionej w 1631 Marii, ponownie zamężnej i od ślubu w kościele św. Piotra i Pawła 10 I 1638 będącej drugą żoną Davida Meineke oraz matką jego czwórki dzieci.
Nie odnotowany w księdze przyjęć do gdańskiego Gimnazjum Akademickim, był jednak jego uczniem. W 1654 był autorem wiersza napisanego z okazji ślubu profesora Georga Neufelda jr z Elisabethą, córką Johanna Bolnera, w 1658 pod opieką Johanna Petera Titiusa wygłosił w murach tej uczelni mowę o katastrofach niesionych przez wojny. Wedle świadectwa rektora Johanna Maukischa także z 1658 miał być wyróżniającym się uczniem, kilkakrotnie występującym w dysputach jako oponent lub odpowiadający, zaś własną końcową mowę przygotował tak dobrze, że rektor (jako promotor) niewiele ją tylko poprawił. Według dalszych słów rektora już jako uczeń był wątłego zdrowia.
Po studiach teologicznych w latach 1667–1670 był pastorem w Stegnie (Kobbelgrube), w 1670-1677 pastorem w kościele św. Jerzego na Oruni i równolegle kaznodzieją w kościele św. Jana, choć ordynację kaznodziejską Ministerium Duchownego uzyskał dopiero 28 III 1677. W latach 1677–1684 pastor w kościele św. Bartłomieja. Autor poematów żałobnych, m.in. po śmierci kupca Starego Miasta Gdańska Martina Tollmana (zm. 6 VI 1653), po śmierć brata burmistrza Adriana Lindego, dzierżawcy Łapina, Ernsta (20 II 1588 – 15 II 1657), inny z wierszy opublikował w zbiorze przygotowanym przez Abrahama Heysego po zgonie pastora kościoła NMP Nathanaela Dilgera, wydanym w 1683.
Po raz pierwszy ożenił się 13 XI 1667 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Dorotheą (zm. w połogu po urodzeniu córki, pochowana 19 IX 1668 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 368), córką Johanna Kreutzera, matką Charlotty Elisabeth (ochrzczona 23 VIII 1668 w Stegnie), od 18 VIII 1693 zamężnej w kościele NMP za Christiana Friedricha Sutera (Zuter). Z drugiego małżeństwa z Anną (od 1670) miał trójkę dzieci: synów Johanna Georga, pastora, i Gottfrieda, złotnika, oraz córkę Annę (ochrzczona 4 I 1678 w kościele NMP).
Bibliografia:
Maukisch Johann, Wykaz wykładów i zajęć publicznych, które odbędą się w bieżącym roku w Gimnazjum Gdańskim, przedstawiony 1 stycznia 1658 roku, w: Gdańskie Gimnazjum Akademickie, t. II, Gdańsk 2008, s. 229 i 257 (tekst oryginału i tlunaczenie).
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ …., Danzig und Leipzig, 1760, s. 10, 30, 57, 63.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1834.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf-Schwentine 1986-1992, Bd. 3, 302, 219, 407.
