WEICKHMANN JOHANN LEONHARD, lekarz
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: 1_Leonard_Weickhmann.jpg |thumb| Strona tytułowa dysertacji doktorskiej Johanna Leonharda Weickhmanna, 1735]] | ||
| + | [[File: Leonard_Weickhmann.jpg |thumb| Strona tytułowa wspomnień o Johannie Leonhardzie Weickhmannie rektora Uniwersytetu w Wittenberdze, 1766]] | ||
[[File: Weickhmann_Johann_Leonard.jpg |thumb| Karta z pamiętnika Johanna Leonharda Weickhmanna]] | [[File: Weickhmann_Johann_Leonard.jpg |thumb| Karta z pamiętnika Johanna Leonharda Weickhmanna]] | ||
| − | '''JOHANN LEONHARD WEICKHMANN''' (24 VI 1710 Gdańsk – 27 I 1764 Gdańsk), lekarz. Syn pastora [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP) [[WEICKHMANN JOACHIM, pastor kościoła NMP | Joachima Weickhmanna]] i jego drugiej żony, Elisabeth z domu Böckmann. Brat m.in. kaznodziei [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościoła św. Jakuba]] i diakona [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP) [[WEICKHMANN CARL FRIEDRICH, kaznodzieja kościoła św. Jakuba | Carla Friedricha]], burmistrza [[WEICKHMANN GOTTLIEB GABRIEL von, burmistrz Gdańska | Gottlieba Gabriela]] i rektor uniwersytetu w Wittenberdze [[WEICKHMANN JOACHIM SAMUEL, rektor uniwersytetu w Wittenberdze| Joachima Samuela]].<br/><br/> | + | '''JOHANN LEONARD (LEONHARD) WEICKHMANN''' (24 VI 1710 Gdańsk – 27 I 1764 Gdańsk), lekarz, używał często drugiego imienia. Syn pastora [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP) [[WEICKHMANN JOACHIM, pastor kościoła NMP | Joachima Weickhmanna]] i jego drugiej żony, Anny Elisabeth z domu Böckmann. Brat m.in. kaznodziei [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościoła św. Jakuba]] i diakona [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP) [[WEICKHMANN CARL FRIEDRICH, kaznodzieja kościoła św. Jakuba | Carla Friedricha]], burmistrza [[WEICKHMANN GOTTLIEB GABRIEL von, burmistrz Gdańska | Gottlieba Gabriela]] i rektor uniwersytetu w Wittenberdze [[WEICKHMANN JOACHIM SAMUEL, rektor uniwersytetu w Wittenberdze| Joachima Samuela]].<br/><br/> |
| − | 7 X 1727, wraz z bratem Gottliebem Gabrielem, zapisany został do najwyższej klasy (primy) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1731 student filozofii w Wittenberdze. Uczestnik dysputy ''O symulacji moralności'', prowadzonej przez gdańszczanina Michaela Trosiena pod przewodnictwem prof. Martina Hanssena, wymieniony na stronie tytułowej jej drugiej części (''De Moralitate Simvlationis Dispvtatio Posterior... Quam Deo Secundo Sub Praesidio M. Michaelis Trosien ... Tuebitur Io. Leonhard. Weickhmannus Gedanensis'', | + | Uczył się w [[SZKOŁA MARIACKA | szkole mariackiej]] u [[KOLB DANIEL, rektor szkoły mariackiej | Daniela Kolba]], uczył się także prywatnie u [[HANOW MICHAEL CHRISTOPH, profesor Gimnazjum Akademickiego | Michaela Christopha Hanowa]]. 7 X 1727, wraz z bratem Gottliebem Gabrielem, zapisany został do najwyższej klasy (primy) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1731 student filozofii w Wittenberdze. Uczestnik dysputy ''O symulacji moralności'', prowadzonej przez gdańszczanina Michaela Trosiena pod przewodnictwem prof. Martina Hanssena, wymieniony na stronie tytułowej jej drugiej części (''De Moralitate Simvlationis Dispvtatio Posterior... Quam Deo Secundo Sub Praesidio M. Michaelis Trosien ... Tuebitur Io. Leonhard. Weickhmannus Gedanensis'', Wittenberga 1732). Współautor gratulacji w 1733 przy promocji na stopień doktora Paula Heinricha Gerarda Moehringa (Mohr; 1710–1792). W 1735 promowany tamże na doktora medycyny po obronie pracy na temat niedrożności jelit ''Dissertatio inavgvralis medica de ileo ... '' (Wittenberga 1735). <br/><br/> |
Od 1735 w Gdańsku, w latach 1743–1764 prywatny lekarz ogólny. Po śmierci ojca w 1736, wraz z braćmi Carlem Friedrichem i Joachimem Samuelem, dołączyli swoje żałobne wiersze do drukowanego kazania, wygłoszonego na ojcowskim pogrzebie przez drugiego pastora kościoła NMP [[GRADE DANIEL, kaznodzieja kościoła św. Jakuba, pastor kościoła NMP | Daniela Gradiusa]] (Grade). Po śmierci wdowy po kupcu Erneście Gottliebie von Dorn (1697–1753), Johanny Charlotty z domu Eichhorn (1728–1769), właściciel [[DWÓR I „MONTBRILLANT” | Dworu I]] na Polankach, który po nim odziedziczył syn Joachim Wilhelm. <br/><br/> | Od 1735 w Gdańsku, w latach 1743–1764 prywatny lekarz ogólny. Po śmierci ojca w 1736, wraz z braćmi Carlem Friedrichem i Joachimem Samuelem, dołączyli swoje żałobne wiersze do drukowanego kazania, wygłoszonego na ojcowskim pogrzebie przez drugiego pastora kościoła NMP [[GRADE DANIEL, kaznodzieja kościoła św. Jakuba, pastor kościoła NMP | Daniela Gradiusa]] (Grade). Po śmierci wdowy po kupcu Erneście Gottliebie von Dorn (1697–1753), Johanny Charlotty z domu Eichhorn (1728–1769), właściciel [[DWÓR I „MONTBRILLANT” | Dworu I]] na Polankach, który po nim odziedziczył syn Joachim Wilhelm. <br/><br/> | ||
Od 14 VIII 1736 mąż poślubionej w kościele NMP Charlotty Wilhelminy (9 XI 1712 – pochowana 2 VII 1754 w kościele NMP w grobie nr 145), córki Heinricha Gottlieba von Dorn(e) (1670–1717), kupca, armatora, kwatermistrza Kwartału Kogi, i jego trzeciej żony, Anny Renaty Stoltz. Ojciec m.in. 1/ kupca i burgrabiego gdańskiego [[WEICKHMANN JOACHIM WILHELM, burgrabia gdański | Joachima Wilhelma]]; 2/ Renate Charlotte (7 VI 1745 – 1805 Gdańsk), od 7 VI 1764 drugiej żony Karla Joachima Friese; 3/ Florentine Agathe (1747–1753). <br/><br/> | Od 14 VIII 1736 mąż poślubionej w kościele NMP Charlotty Wilhelminy (9 XI 1712 – pochowana 2 VII 1754 w kościele NMP w grobie nr 145), córki Heinricha Gottlieba von Dorn(e) (1670–1717), kupca, armatora, kwatermistrza Kwartału Kogi, i jego trzeciej żony, Anny Renaty Stoltz. Ojciec m.in. 1/ kupca i burgrabiego gdańskiego [[WEICKHMANN JOACHIM WILHELM, burgrabia gdański | Joachima Wilhelma]]; 2/ Renate Charlotte (7 VI 1745 – 1805 Gdańsk), od 7 VI 1764 drugiej żony Karla Joachima Friese; 3/ Florentine Agathe (1747–1753). <br/><br/> | ||
| − | Pochowany 23 II 1764 przy żonie w kościele NMP. Mowę pogrzebową wygłosił profesor Gimnazjum Akademickiego [[GRODDECK BENIAMIN, profesor Gimnazjum Akademickiego | Beniamin Groddeck]], | + | Pochowany 23 II 1764 przy żonie w kościele NMP. Mowę pogrzebową wygłosił profesor Gimnazjum Akademickiego [[GRODDECK BENIAMIN, profesor Gimnazjum Akademickiego | Beniamin Groddeck]], zbiór poświęconych jego pamięci utworów opublikowali wittenberscy przyjaciele (''Schriften zum Gedächtniß des zu Danzig 1764. am 27. Januar selig verstorbenen Herrn Johann Leonhard Weickhmann der Weltweisheit und Arzneykunde Doctoris'', Wittenberg 1766), a rektor tamtejszego uniwersytetu pośmiertne wspomnienie z bogatym w szczegóły życiorysem (''Rector Academiae Vitebergensis Georgius Augustus Langguth Philosoph. Et Medic. D. ... Joannis Leonardi Weickhmanni ... Medicinae D. Gedanensis Gedani A. D. V. Kal. Febr. A. S. R. MDCCLXIV. Beate Defuncti Vitam Et Memoriam ... Proponit''). {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
Aktualna wersja na dzień 21:16, 30 paź 2024
JOHANN LEONARD (LEONHARD) WEICKHMANN (24 VI 1710 Gdańsk – 27 I 1764 Gdańsk), lekarz, używał często drugiego imienia. Syn pastora kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Joachima Weickhmanna i jego drugiej żony, Anny Elisabeth z domu Böckmann. Brat m.in. kaznodziei kościoła św. Jakuba i diakona kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Carla Friedricha, burmistrza Gottlieba Gabriela i rektor uniwersytetu w Wittenberdze Joachima Samuela.
Uczył się w szkole mariackiej u Daniela Kolba, uczył się także prywatnie u Michaela Christopha Hanowa. 7 X 1727, wraz z bratem Gottliebem Gabrielem, zapisany został do najwyższej klasy (primy) Gimnazjum Akademickiego. Od 1731 student filozofii w Wittenberdze. Uczestnik dysputy O symulacji moralności, prowadzonej przez gdańszczanina Michaela Trosiena pod przewodnictwem prof. Martina Hanssena, wymieniony na stronie tytułowej jej drugiej części (De Moralitate Simvlationis Dispvtatio Posterior... Quam Deo Secundo Sub Praesidio M. Michaelis Trosien ... Tuebitur Io. Leonhard. Weickhmannus Gedanensis, Wittenberga 1732). Współautor gratulacji w 1733 przy promocji na stopień doktora Paula Heinricha Gerarda Moehringa (Mohr; 1710–1792). W 1735 promowany tamże na doktora medycyny po obronie pracy na temat niedrożności jelit Dissertatio inavgvralis medica de ileo ... (Wittenberga 1735).
Od 1735 w Gdańsku, w latach 1743–1764 prywatny lekarz ogólny. Po śmierci ojca w 1736, wraz z braćmi Carlem Friedrichem i Joachimem Samuelem, dołączyli swoje żałobne wiersze do drukowanego kazania, wygłoszonego na ojcowskim pogrzebie przez drugiego pastora kościoła NMP Daniela Gradiusa (Grade). Po śmierci wdowy po kupcu Erneście Gottliebie von Dorn (1697–1753), Johanny Charlotty z domu Eichhorn (1728–1769), właściciel Dworu I na Polankach, który po nim odziedziczył syn Joachim Wilhelm.
Od 14 VIII 1736 mąż poślubionej w kościele NMP Charlotty Wilhelminy (9 XI 1712 – pochowana 2 VII 1754 w kościele NMP w grobie nr 145), córki Heinricha Gottlieba von Dorn(e) (1670–1717), kupca, armatora, kwatermistrza Kwartału Kogi, i jego trzeciej żony, Anny Renaty Stoltz. Ojciec m.in. 1/ kupca i burgrabiego gdańskiego Joachima Wilhelma; 2/ Renate Charlotte (7 VI 1745 – 1805 Gdańsk), od 7 VI 1764 drugiej żony Karla Joachima Friese; 3/ Florentine Agathe (1747–1753).
Pochowany 23 II 1764 przy żonie w kościele NMP. Mowę pogrzebową wygłosił profesor Gimnazjum Akademickiego Beniamin Groddeck, zbiór poświęconych jego pamięci utworów opublikowali wittenberscy przyjaciele (Schriften zum Gedächtniß des zu Danzig 1764. am 27. Januar selig verstorbenen Herrn Johann Leonhard Weickhmann der Weltweisheit und Arzneykunde Doctoris, Wittenberg 1766), a rektor tamtejszego uniwersytetu pośmiertne wspomnienie z bogatym w szczegóły życiorysem (Rector Academiae Vitebergensis Georgius Augustus Langguth Philosoph. Et Medic. D. ... Joannis Leonardi Weickhmanni ... Medicinae D. Gedanensis Gedani A. D. V. Kal. Febr. A. S. R. MDCCLXIV. Beate Defuncti Vitam Et Memoriam ... Proponit).
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 312.
Löschin Matthias G., Die Familie Weickhmann und ihre Verdienste um Danzig, Danzig 1839, s. 23.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 138, 189; 5, 145.
