BORCK MICHAEL, sekretarz Rady Miejskiej, poeta
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''MICHAEL BORCK''' (Borke) (14 I 1579 Gdańsk – 6 II 1658 Gdańsk), sekretarz [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] Gdańska, poeta. Syn Joachima Borcka (zm. 14 II 1617), ławnika (1594), rajcy (1609), sędziego (1609, 1612) [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] i jego pierwszej żony, poślubionej w 1578 Elisabethy Luerii (Lühr). <br/><br/> | '''MICHAEL BORCK''' (Borke) (14 I 1579 Gdańsk – 6 II 1658 Gdańsk), sekretarz [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] Gdańska, poeta. Syn Joachima Borcka (zm. 14 II 1617), ławnika (1594), rajcy (1609), sędziego (1609, 1612) [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] i jego pierwszej żony, poślubionej w 1578 Elisabethy Luerii (Lühr). <br/><br/> | ||
| − | Od 1599, dzięki stypendium Rady Miejskiej, studiował prawo na uniwersytecie w Wittenberdze, od 1605 w Lejdzie, odbył podróż edukacyjną po Francji i Włoszech. W Gdańsku od 1611 do śmierci sekretarz miejski. Brał udział w zatargu Gdańska z królem polskim Władysławem IV na tle polityki celnej. W sporze o [[CULAGA | culagę]] około 1637 wydał broszurę w języku niemieckim i polskim wyjaśniającą argumenty władz miejskich. <br/><br/> | + | Od 1599, dzięki stypendium Rady Miejskiej, studiował prawo na uniwersytecie w Wittenberdze, od 1605 w Lejdzie, odbył podróż edukacyjną po Francji i Włoszech. W Gdańsku od 1611 do śmierci sekretarz miejski, piastował ten urząd przez 47 lat. Brał udział w zatargu Gdańska z królem polskim Władysławem IV na tle polityki celnej. W sporze o [[CULAGA | culagę]] około 1637 wydał broszurę w języku niemieckim i polskim wyjaśniającą argumenty władz miejskich (''Information wegen der Bürger Zulage in Dantzigk'' / ''Informacja. Strony podatku mieszczan gdańskich, który oni culagą zwą''). <br/><br/> |
| − | Autor okolicznościowych wiersz, dotyczących zwłaszcza innych sekretarz miasta Gdańska: w 1646 z okazji ślubu Heinricha Beermanna (1615–1662) z Catheriną Vigand (zm. 1662), w 1655 z tej samej okazji przy ślubie Jacoba Westhoffa (1619–1676) z Elisabethą Giese (1624–1684). Wierszem żałobnym żegnał zaś w 1649 kolejnego z gdańskich sekretarzy miasta, Wenzela Mittendorffa (1558–1649). Jeden z jego utworów (wraz z siedmioma tekstami innych autorów) został zamieszczony po dedykacji i wstępie w dziele [[HEWELIUSZ JAN, astronom | Jana Heweliusza]] ''Selenographia''. Był także m.in. autorem wiersza o herbie Gdańska, z interpretacja lwów-trzymaczy jako wyrazicieli stabilności, pracowitości i mocy. <br/><br/> | + | Autor okolicznościowych wiersz, dotyczących zwłaszcza innych sekretarz miasta Gdańska: w 1646 z okazji ślubu Heinricha Beermanna (1615–1662) z Catheriną Vigand (zm. 1662), w 1655 z tej samej okazji przy ślubie Jacoba Westhoffa (1619–1676) z Elisabethą Giese (1624–1684). Wierszem żałobnym żegnał zaś w 1649 kolejnego z gdańskich sekretarzy miasta (62 lata na tym urzędzie), Wenzela Mittendorffa (1558–1649). Jeden z jego utworów (wraz z siedmioma tekstami innych autorów) został zamieszczony po dedykacji i wstępie w dziele [[HEWELIUSZ JAN, astronom | Jana Heweliusza]] ''Selenographia''. Był także m.in. autorem wiersza o herbie Gdańska, z interpretacja lwów-trzymaczy jako wyrazicieli stabilności, pracowitości i mocy. <br/><br/> |
Żonaty był od około 1610 z Cordulą Leiper (pochowana 17 V 1666, w wieku 75 lat), ojciec ochrzczonych w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]]: Barbary (zm. 28 IX 1644, w wieku 30 lat, pochowana z mężem), od 25 VI 1643 trzeciej żony kupca Georga Rogge | Żonaty był od około 1610 z Cordulą Leiper (pochowana 17 V 1666, w wieku 75 lat), ojciec ochrzczonych w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]]: Barbary (zm. 28 IX 1644, w wieku 30 lat, pochowana z mężem), od 25 VI 1643 trzeciej żony kupca Georga Rogge | ||
| − | (chrzest 4 VII 1597 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) – pochowany tamże 9 V 1645 w grobie nr 309), Michaela (chrzest 14 XI 1624), w 1644 studenta prawa w Lejdzie i tam podczas nauki zmarłego w wieku 20 lat, Joachima (chrzest 30 V 1627), Salomona (chrzest 7 VI 1629 – pochowany 6 IV 1646 w rodzinnym grobie) i Andreasa (pochowany w rodzinnym grobie 11 XII 1685, w wieku 52 lat), po studiach w Greifswaldzie (1654) i Groningen (1656), od ślubu w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] 23 II 1662 żonatego z Anną Marią, córką Hieronima Illgasena (zm. 1662), ojca trojga, ochrzczonych tamże, dzieci. <br/><br/> | + | (chrzest 4 VII 1597 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) – pochowany tamże 9 V 1645 w grobie nr 309), Michaela (chrzest 14 XI 1624), w 1644 studenta prawa w Lejdzie i tam podczas nauki zmarłego w wieku 20 lat, Joachima (chrzest 30 V 1627), Salomona (chrzest 7 VI 1629 – pochowany 6 IV 1646 w rodzinnym grobie) i Andreasa (pochowany w rodzinnym grobie 11 XII 1685, w wieku 52 lat), we wrześniu 1652 zapisanego do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], |
| + | po studiach w Greifswaldzie (1654) i Groningen (1656), od 7 III 1662 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], od ślubu w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] 23 II 1662 żonatego z Anną Marią, córką Hieronima Illgasena (zm. 1662), ojca trojga, ochrzczonych tamże, dzieci. <br/><br/> | ||
Od 1623 był współwłaścicielem posesji przy Langgasse (ul. Długa 43, przechodniej na ul. Ławniczą). Pochowany (22 II 1658) wraz z żoną w kościele NMP, w grobie rodzinnym nr 86. Żegnał go wierszem laudacyjnym anonimowy autor, a utworem wspomnieniowym Georg Baumgart (''Christliches Ehrengedächtniss auff Michael Borcken'', 1658). {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/> | Od 1623 był współwłaścicielem posesji przy Langgasse (ul. Długa 43, przechodniej na ul. Ławniczą). Pochowany (22 II 1658) wraz z żoną w kościele NMP, w grobie rodzinnym nr 86. Żegnał go wierszem laudacyjnym anonimowy autor, a utworem wspomnieniowym Georg Baumgart (''Christliches Ehrengedächtniss auff Michael Borcken'', 1658). {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/> | ||
| − | '''Bibliografia''': <br/> | + | '''Bibliografia''': <br/> |
| + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 336. <br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 175. <br/> | ||
Günther Otto, ''Der Danziger Sekretär Michael Brock und seine Messiade'', „Mitteilungen des Westpreussischen Geschichtsvereins“, 1904, nr 4, s. 77 –78. | Günther Otto, ''Der Danziger Sekretär Michael Brock und seine Messiade'', „Mitteilungen des Westpreussischen Geschichtsvereins“, 1904, nr 4, s. 77 –78. | ||
Warschauer Adolf, ''Das Wappen und das Banner von Danzig'', Danzig 1916, s. 31. <br/> | Warschauer Adolf, ''Das Wappen und das Banner von Danzig'', Danzig 1916, s. 31. <br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 77; 2, 472, 505; 4, 90.<br/> | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 77; 2, 472, 505; 4, 90.<br/> | ||
Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342-1792 i 1807-1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 48. | Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342-1792 i 1807-1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 48. | ||
Aktualna wersja na dzień 11:04, 11 paź 2024
MICHAEL BORCK (Borke) (14 I 1579 Gdańsk – 6 II 1658 Gdańsk), sekretarz Rady Miejskiej Gdańska, poeta. Syn Joachima Borcka (zm. 14 II 1617), ławnika (1594), rajcy (1609), sędziego (1609, 1612) Starego Miasta i jego pierwszej żony, poślubionej w 1578 Elisabethy Luerii (Lühr).
Od 1599, dzięki stypendium Rady Miejskiej, studiował prawo na uniwersytecie w Wittenberdze, od 1605 w Lejdzie, odbył podróż edukacyjną po Francji i Włoszech. W Gdańsku od 1611 do śmierci sekretarz miejski, piastował ten urząd przez 47 lat. Brał udział w zatargu Gdańska z królem polskim Władysławem IV na tle polityki celnej. W sporze o culagę około 1637 wydał broszurę w języku niemieckim i polskim wyjaśniającą argumenty władz miejskich (Information wegen der Bürger Zulage in Dantzigk / Informacja. Strony podatku mieszczan gdańskich, który oni culagą zwą).
Autor okolicznościowych wiersz, dotyczących zwłaszcza innych sekretarz miasta Gdańska: w 1646 z okazji ślubu Heinricha Beermanna (1615–1662) z Catheriną Vigand (zm. 1662), w 1655 z tej samej okazji przy ślubie Jacoba Westhoffa (1619–1676) z Elisabethą Giese (1624–1684). Wierszem żałobnym żegnał zaś w 1649 kolejnego z gdańskich sekretarzy miasta (62 lata na tym urzędzie), Wenzela Mittendorffa (1558–1649). Jeden z jego utworów (wraz z siedmioma tekstami innych autorów) został zamieszczony po dedykacji i wstępie w dziele Jana Heweliusza Selenographia. Był także m.in. autorem wiersza o herbie Gdańska, z interpretacja lwów-trzymaczy jako wyrazicieli stabilności, pracowitości i mocy.
Żonaty był od około 1610 z Cordulą Leiper (pochowana 17 V 1666, w wieku 75 lat), ojciec ochrzczonych w kościele św. Elżbiety: Barbary (zm. 28 IX 1644, w wieku 30 lat, pochowana z mężem), od 25 VI 1643 trzeciej żony kupca Georga Rogge
(chrzest 4 VII 1597 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) – pochowany tamże 9 V 1645 w grobie nr 309), Michaela (chrzest 14 XI 1624), w 1644 studenta prawa w Lejdzie i tam podczas nauki zmarłego w wieku 20 lat, Joachima (chrzest 30 V 1627), Salomona (chrzest 7 VI 1629 – pochowany 6 IV 1646 w rodzinnym grobie) i Andreasa (pochowany w rodzinnym grobie 11 XII 1685, w wieku 52 lat), we wrześniu 1652 zapisanego do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego,
po studiach w Greifswaldzie (1654) i Groningen (1656), od 7 III 1662 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, od ślubu w kościele św. Piotra i Pawła 23 II 1662 żonatego z Anną Marią, córką Hieronima Illgasena (zm. 1662), ojca trojga, ochrzczonych tamże, dzieci.
Od 1623 był współwłaścicielem posesji przy Langgasse (ul. Długa 43, przechodniej na ul. Ławniczą). Pochowany (22 II 1658) wraz z żoną w kościele NMP, w grobie rodzinnym nr 86. Żegnał go wierszem laudacyjnym anonimowy autor, a utworem wspomnieniowym Georg Baumgart (Christliches Ehrengedächtniss auff Michael Borcken, 1658).
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 336.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 175.
Günther Otto, Der Danziger Sekretär Michael Brock und seine Messiade, „Mitteilungen des Westpreussischen Geschichtsvereins“, 1904, nr 4, s. 77 –78.
Warschauer Adolf, Das Wappen und das Banner von Danzig, Danzig 1916, s. 31.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 77; 2, 472, 505; 4, 90.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342-1792 i 1807-1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 48.
