SCHRÖDER CHRISTIAN GOTTLIEB von, prawnik, ławnik
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Herb_rodziny_Schröder.jpg |thumb| Herb rodziny von Schröder.jpg]] | [[File: Herb_rodziny_Schröder.jpg |thumb| Herb rodziny von Schröder.jpg]] | ||
| − | '''CHRISTIAN GOTTLIEB von SCHRÖDER''' (5 III 1761 Gdańsk – 20 V 1820 Gdańsk), prawnik, [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]] Gdańska. Syn gdańskiego lekarza Beniamina Gottlieba Gabriela von Schrödera (1716–1774) i poślubionej przez niego w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) 20 XI 1753 Florentyny | + | '''CHRISTIAN GOTTLIEB von SCHRÖDER''' (5 III 1761 Gdańsk – 20 V 1820 Gdańsk), prawnik, [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]] Gdańska. Syn gdańskiego lekarza Beniamina Gottlieba Gabriela von Schrödera (1716–1774) i poślubionej przez niego w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) 20 XI 1753 Florentyny, córki Johanna (Hansa) Gerdesa (ur. w Lubece, od 7 XI 1711 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]). Bratanek burmistrza [[SCHRÖDER CHRISTIAN GABRIEL, burmistrz Gdańska | Christiana Gabriela Schrödera]]. <br/><br/> |
| − | + | 8 III 1778 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Studiował prawo w 1782 na uniwersytecie w Getyndze, w 1784 – w Lipsku. Po studiach pracował jako urzędnik miejski w Gdańsku, w 1786 sekretarz miasta, w związku z czym 11 października tego roku wystarał się o potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W latach 1794–1806 radca miejski (Stadtrath). W 1798 został skarbnikiem Towarzystwa Akcyjnego i Komitetu Budowy [[TEATR MIEJSKI | Teatru Miejskiego]] w Gdańsku (na czele z prezesem [[KABRUN JAKOB, kupiec, kolekcjoner | Jakobem Kabrunem]]). W latach 1812–1814 ławnik [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815| I Wolnego Miasta Gdańska]]. Po 1814 sekretarz rządowy.<br/><br/> | |
W 1808 mieszkał w swoim domu przy Heilige-Geist-Gasse 1016 (ul. Św. Ducha 129), w 1817 przy Brotbänkengasse 711 (ul. Chlebnicka 44). Od 1786 żonaty był z Florentiną Renatą (10 II 1765 Gdańsk – 1811 Gdańsk), córką [[RADA MIEJSKA | rajcy]] i ostatniego [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] gdańskiego, Adriana Gottlieba Engelckego. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | W 1808 mieszkał w swoim domu przy Heilige-Geist-Gasse 1016 (ul. Św. Ducha 129), w 1817 przy Brotbänkengasse 711 (ul. Chlebnicka 44). Od 1786 żonaty był z Florentiną Renatą (10 II 1765 Gdańsk – 1811 Gdańsk), córką [[RADA MIEJSKA | rajcy]] i ostatniego [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] gdańskiego, Adriana Gottlieba Engelckego. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia:'''<br/> | '''Bibliografia:'''<br/> | ||
Archiwum Państwowe w Gdańsku (APG), sygn. 1461/1820, Księga zgonów kościoła NMP.<br/> | Archiwum Państwowe w Gdańsku (APG), sygn. 1461/1820, Księga zgonów kościoła NMP.<br/> | ||
| − | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 310.<br/> | + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 97; t. VIII, s. 310.<br/> |
| + | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 359. <br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 151. <br/> | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 151. <br/> | ||
Zdrenka J., ''Rats und Gerichtspatriziat der Stadt Danzig in napoleonischer Zeit 1807–1813/14'', Hamburg 1998, s. 50. | Zdrenka J., ''Rats und Gerichtspatriziat der Stadt Danzig in napoleonischer Zeit 1807–1813/14'', Hamburg 1998, s. 50. | ||
Aktualna wersja na dzień 09:46, 31 sty 2024
CHRISTIAN GOTTLIEB von SCHRÖDER (5 III 1761 Gdańsk – 20 V 1820 Gdańsk), prawnik, ławnik Gdańska. Syn gdańskiego lekarza Beniamina Gottlieba Gabriela von Schrödera (1716–1774) i poślubionej przez niego w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) 20 XI 1753 Florentyny, córki Johanna (Hansa) Gerdesa (ur. w Lubece, od 7 XI 1711 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska). Bratanek burmistrza Christiana Gabriela Schrödera.
8 III 1778 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Studiował prawo w 1782 na uniwersytecie w Getyndze, w 1784 – w Lipsku. Po studiach pracował jako urzędnik miejski w Gdańsku, w 1786 sekretarz miasta, w związku z czym 11 października tego roku wystarał się o potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W latach 1794–1806 radca miejski (Stadtrath). W 1798 został skarbnikiem Towarzystwa Akcyjnego i Komitetu Budowy Teatru Miejskiego w Gdańsku (na czele z prezesem Jakobem Kabrunem). W latach 1812–1814 ławnik I Wolnego Miasta Gdańska. Po 1814 sekretarz rządowy.
W 1808 mieszkał w swoim domu przy Heilige-Geist-Gasse 1016 (ul. Św. Ducha 129), w 1817 przy Brotbänkengasse 711 (ul. Chlebnicka 44). Od 1786 żonaty był z Florentiną Renatą (10 II 1765 Gdańsk – 1811 Gdańsk), córką rajcy i ostatniego burgrabiego gdańskiego, Adriana Gottlieba Engelckego.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe w Gdańsku (APG), sygn. 1461/1820, Księga zgonów kościoła NMP.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 97; t. VIII, s. 310.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 359.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 151.
Zdrenka J., Rats und Gerichtspatriziat der Stadt Danzig in napoleonischer Zeit 1807–1813/14, Hamburg 1998, s. 50.
