ŁAWY CHLEBOWE

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''ŁAWY CHLEBOWE''' (Brotbänke), kramy, miejsce (stoiska) sprzedaży. Mogły być dziedziczone (także przez kobiety) lub sprzedawane (pierwszeństwo zakupu miał cech). Z każdego kramu płacono czynsz (na Głównym Mieście trafiał do Rady Miejskiej, na Starym i Młodym Mieście do 1454 pobierał go komtur gd.). Na Starym Mieście funkcjonowały w 2. poł. XIV w., w liczbie 30, w okolicy ob. ul. Olejarnia (na wprost Bramy Zamkowej), po 1457 pojawiły się także na Moście Chlebowym nad Kanałem Raduni (ob. ul. Kowalska i Korzenna), w liczbie 4 (po 2 po każdej stronie mostu). Sprzedawano chleb także bezpośrednio w Wielkim Młynie. W XVII w. pobór czynszu ze Starego Miasta odpowiadał funkcjonowaniu 30 ław. Lokalizacja na Młodym Mieście nieznana. Na Głównym Mieście 1337 wzmiankowana była ''platea pistorum'' (ul. Piekarzy), od poł. XV w. Brotbänkengasse Mittelmarkt (Ław Chlebowych) na Rynku Środkowym (rynek: wsch. odcinek ob. ul. Piwnej i zach. odcinek ul. Chlebnickiej), 1382 ''platea panum'', poł. XV w. Brotbänkengasse (Ław Chlebowych), ob. ul. Chlebnicka. Dowodnie istniały tu 1342 (informacja o obowiązku płacenia z nich czynszu), także miejsce sprzedaży produktów cukierniczych (Mittelmarkt Targ Wąchany). Od poł. XV do XVII w. funkcjonowały 3 ł. (2 z pieczywem razowym, 1 z białym) przy ob. Bramie Zielonej, w XVI w. powstała ława (z białym pieczywem) przy Stągwiach Mlecznych, w XVII w. przy Strzelnicy św. Jerzego. W końcu XVIII w. pobierano czynsz z 40 ław. W soboty, w dniu wolnego handlu, pieczywo sprzedawano także na Targu Chlebowym. W mniejszym stopniu, bo przepisy tylko częściowo to dopuszczały, sprzedaż mogła mieć miejsce bezpośrednio w domach producenta i ulicznie. Czasowe stoiska dla wyrobów pozacechowych zakładano podczas Jarmarku św. Dominika (na Targu Drzewnym), od 1681 z zastrzeżeniem, że sprzedający nie miał prawa wwozić pieczywa do miasta, a tylko je wnosić. Z uwagi na potrzeby rozrastającego się miasta nie wyeliminowano nigdy (mimo specjalnych uchwał z 1552 i 1566 na Głównym Mieście) sprzedaży przez przekupniów (biorących na kredyt towar od wytwórcy). [[Category: Encyklopedia]]
+
'''ŁAWY CHLEBOWE''' (Brotbänke), kramy, miejsce (stoiska) sprzedaży. Mogły być dziedziczone (także przez kobiety) lub sprzedawane (pierwszeństwo zakupu miał cech). Z każdego kramu płacono czynsz (na [[GŁÓWNE MIASTO | Głównym Mieście]] trafiał do [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], na [[STARE MIASTO | Starym]] i [[MŁODE MIASTO (Jungstadt) | Młodym Mieście]] do 1454 pobierał go komtur gdański ([[KOMTURSTWO GDAŃSKIE | komturstwo gdańskie]])).<br/><br/>
 +
Na Starym Mieście funkcjonowały w 2. połowie XIV wieku, w liczbie 30, w okolicy obecnej ul. Olejarnia (na wprost [[BRAMA ZAMKOWA | Bramy Zamkowej]]), po 1457 pojawiły się także na [[MOST CHLEBOWY | Moście Chlebowym]] nad [[KANAŁ RADUNI | Kanałem Raduni]] (obecnie ul. Kowalska i Korzenna), w liczbie czterech (po dwie po każdej stronie mostu). Sprzedawano chleb także bezpośrednio w [[WIELKI MŁYN | Wielkim Młynie]]. W XVII wieku pobór czynszu ze Starego Miasta odpowiadał funkcjonowaniu 30 ław. Lokalizacja na Młodym Mieście nieznana.<br/><br/>
 +
Na Głównym Mieście w 1337 wzmiankowana była ''platea pistorum'' (ul. Piekarzy), od połowy XV wieku Brotbänkengasse Mittelmarkt (Ław Chlebowych) na Rynku Środkowym (rynek: wschodni odcinek obecnej [[PIWNA | ul. Piwnej]] i zachodni odcinek [[CHLEBNICKA | ul. Chlebnickiej]]), w 1382 ''platea panum'', połowa XV wieku Brotbänkengasse (Ław Chlebowych), obecnie ul. Chlebnicka. Dowodnie istniały tu w 1342 (informacja o obowiązku płacenia z nich czynszu), także miejsce sprzedaży produktów cukierniczych (Mittelmarkt, [[TARG WĘGLOWY | Targ Wąchany]]). Od połowy XV do XVII wieku funkcjonowały trzy ławy (dwie z pieczywem razowym, jedna z białym) przy obecnej [[BRAMA ZIELONA | Bramie Zielonej]], w XVI wieku powstała ława (z białym pieczywem) przy Stągwiach Mlecznych, w XVII wieku przy Strzelnicy św. Jerzego. W końcu XVIII wieku pobierano czynsz z 40 ław. W soboty, w dniu wolnego handlu, pieczywo sprzedawano także na [[TARG CHLEBOWY | Targu Chlebowym]].<br/><br/>
 +
W mniejszym stopniu, bo przepisy tylko częściowo to dopuszczały, sprzedaż mogła mieć miejsce bezpośrednio w domach producenta i ulicznie. Czasowe stoiska dla wyrobów pozacechowych zakładano podczas [[JARMARK ŚW. DOMINIKA | Jarmarku św. Dominika]] (na [[TARG DRZEWNY | Targu Drzewnym]]), od 1681 z zastrzeżeniem, że sprzedający nie miał prawa wwozić pieczywa do miasta, a tylko je wnosić. Z uwagi na potrzeby rozrastającego się miasta nie wyeliminowano nigdy (mimo specjalnych uchwał z lat 1552 i 1566 na Głównym Mieście) sprzedaży przez przekupniów (biorących na kredyt towar od wytwórcy). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]

Aktualna wersja na dzień 19:30, 29 paź 2021

ŁAWY CHLEBOWE (Brotbänke), kramy, miejsce (stoiska) sprzedaży. Mogły być dziedziczone (także przez kobiety) lub sprzedawane (pierwszeństwo zakupu miał cech). Z każdego kramu płacono czynsz (na Głównym Mieście trafiał do Rady Miejskiej, na Starym i Młodym Mieście do 1454 pobierał go komtur gdański ( komturstwo gdańskie)).

Na Starym Mieście funkcjonowały w 2. połowie XIV wieku, w liczbie 30, w okolicy obecnej ul. Olejarnia (na wprost Bramy Zamkowej), po 1457 pojawiły się także na Moście Chlebowym nad Kanałem Raduni (obecnie ul. Kowalska i Korzenna), w liczbie czterech (po dwie po każdej stronie mostu). Sprzedawano chleb także bezpośrednio w Wielkim Młynie. W XVII wieku pobór czynszu ze Starego Miasta odpowiadał funkcjonowaniu 30 ław. Lokalizacja na Młodym Mieście nieznana.

Na Głównym Mieście w 1337 wzmiankowana była platea pistorum (ul. Piekarzy), od połowy XV wieku Brotbänkengasse Mittelmarkt (Ław Chlebowych) na Rynku Środkowym (rynek: wschodni odcinek obecnej ul. Piwnej i zachodni odcinek ul. Chlebnickiej), w 1382 platea panum, połowa XV wieku Brotbänkengasse (Ław Chlebowych), obecnie ul. Chlebnicka. Dowodnie istniały tu w 1342 (informacja o obowiązku płacenia z nich czynszu), także miejsce sprzedaży produktów cukierniczych (Mittelmarkt, Targ Wąchany). Od połowy XV do XVII wieku funkcjonowały trzy ławy (dwie z pieczywem razowym, jedna z białym) przy obecnej Bramie Zielonej, w XVI wieku powstała ława (z białym pieczywem) przy Stągwiach Mlecznych, w XVII wieku przy Strzelnicy św. Jerzego. W końcu XVIII wieku pobierano czynsz z 40 ław. W soboty, w dniu wolnego handlu, pieczywo sprzedawano także na Targu Chlebowym.

W mniejszym stopniu, bo przepisy tylko częściowo to dopuszczały, sprzedaż mogła mieć miejsce bezpośrednio w domach producenta i ulicznie. Czasowe stoiska dla wyrobów pozacechowych zakładano podczas Jarmarku św. Dominika (na Targu Drzewnym), od 1681 z zastrzeżeniem, że sprzedający nie miał prawa wwozić pieczywa do miasta, a tylko je wnosić. Z uwagi na potrzeby rozrastającego się miasta nie wyeliminowano nigdy (mimo specjalnych uchwał z lat 1552 i 1566 na Głównym Mieście) sprzedaży przez przekupniów (biorących na kredyt towar od wytwórcy). RED

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania