KUDLIK ANDRZEJ, wiceprezydent Gdańska
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANDRZEJ KUDLIK''' (20 III 1946 Gdańsk – 10 XII 2010 Przodkowo | + | [[File: Teatralne_nagrody_woj._gdańskiego_1986.jpeg |thumb| Andrzej Kudlik (drugi z prawej) podczas wręczania Teatralnej Nagrody Województwa Gdańskiego 1986]] |
| + | '''ANDRZEJ KUDLIK''' (20 III 1946 Gdańsk – 10 XII 2010 Przodkowo koło Gdańska), wiceprezydent Gdańska, dyrektor [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]]. Po maturze w [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcącym]], ukończył Gdańskie Studium Nauczycielskie, w 1973 studia magisterskie na kierunku pedagogika na Wydziale Humanistycznym [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. Związany z amatorskim ruchem artystycznym, był śpiewakiem oraz kierownikiem chóru [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]]. Występował w Gdańsku i w wielu miastach Pomorza w studenckim kabarecie piosenki przy [[KLUB STUDENTÓW WYBRZEŻA ŻAK | Klubie Studentów Wybrzeża Żak]] z popisową w jego wykonaniu interpretacją ballad rosyjskich.<br/><br/> | ||
| + | W latach 1973–1975 zastępca dyrektora Teatru Dramatycznego w Gdyni (później Teatr Miejski), w 1975–1978 pracownik Wydziału Propagandy i Agitacji [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] w Gdańsku, gdzie zajmował się sprawami kultury. W okresie 1978–1980 wiceprezydent Gdańska do spraw oświaty, kultury i sportu. Dyrektor naczelny Teatru Wybrzeże w latach 1980–1987. W czasie jego dyrekcji miały miejsce głośne premiery: ''Sprawa Dantona'' [[PRZYBYSZEWSKA STANISŁAWA, dramatopisarka | Stanisławy Przybyszewskiej]] w reżyserii [[WAJDA ANDRZEJ, reżyser, honorowy obywatel Gdańska | Andrzeja Wajdy]] (1980), ''Kniaź Patiomkin'' Tadeusza Micińskiego w reżyserii Macieja Prusa (1981), ''Ślub'' (1982) i ''Operetka'' (1984) Witolda Gombrowicza w reżyserii [[MAJOR RYSZARD, reżyser, teatrolog, aktor | Ryszard Major]] oraz ''Sonata widm'' Augusta Strindberga (1982), ''Pułapka'' Tadeusza Różewicza (1984) i ''Wiśniowy sad'' Antoniego Czechowa (1985) w reżyserii [[BABICKI KRZYSZTOF, reżyser | Krzysztofa Babickiego]]. Najcenniejszą oceną okresu jego dyrektorowania w Teatrze Wybrzeże był artykuł z 1982 ''Teatr, który wygrał z Mundialem'', w którym Tomasz Raczek dzielił się swoim spostrzeżeniem, że „w Wybrzeżu spektakl nie przegrał w starciu z rozgrywającym się równolegle meczem Polska–Peru" (rozgrywanego w Hiszpanii na mistrzostwach świata w piłce nożnej ).<br/><br/> | ||
| + | Po 1987 prowadził własną firmę DIAPOL świadczącą usługi drukarskie. Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu na Srebrzysku]]. Jego nazwisko umieszczono na tablicy dyrektorów 200-letniej historii Teatru Wybrzeże, odsłoniętej 27 I 2002. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:24, 8 gru 2022
ANDRZEJ KUDLIK (20 III 1946 Gdańsk – 10 XII 2010 Przodkowo koło Gdańska), wiceprezydent Gdańska, dyrektor Teatru Wybrzeże. Po maturze w II Liceum Ogólnokształcącym, ukończył Gdańskie Studium Nauczycielskie, w 1973 studia magisterskie na kierunku pedagogika na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego. Związany z amatorskim ruchem artystycznym, był śpiewakiem oraz kierownikiem chóru Akademii Medycznej w Gdańsku. Występował w Gdańsku i w wielu miastach Pomorza w studenckim kabarecie piosenki przy Klubie Studentów Wybrzeża Żak z popisową w jego wykonaniu interpretacją ballad rosyjskich.
W latach 1973–1975 zastępca dyrektora Teatru Dramatycznego w Gdyni (później Teatr Miejski), w 1975–1978 pracownik Wydziału Propagandy i Agitacji Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Gdańsku, gdzie zajmował się sprawami kultury. W okresie 1978–1980 wiceprezydent Gdańska do spraw oświaty, kultury i sportu. Dyrektor naczelny Teatru Wybrzeże w latach 1980–1987. W czasie jego dyrekcji miały miejsce głośne premiery: Sprawa Dantona Stanisławy Przybyszewskiej w reżyserii Andrzeja Wajdy (1980), Kniaź Patiomkin Tadeusza Micińskiego w reżyserii Macieja Prusa (1981), Ślub (1982) i Operetka (1984) Witolda Gombrowicza w reżyserii Ryszard Major oraz Sonata widm Augusta Strindberga (1982), Pułapka Tadeusza Różewicza (1984) i Wiśniowy sad Antoniego Czechowa (1985) w reżyserii Krzysztofa Babickiego. Najcenniejszą oceną okresu jego dyrektorowania w Teatrze Wybrzeże był artykuł z 1982 Teatr, który wygrał z Mundialem, w którym Tomasz Raczek dzielił się swoim spostrzeżeniem, że „w Wybrzeżu spektakl nie przegrał w starciu z rozgrywającym się równolegle meczem Polska–Peru" (rozgrywanego w Hiszpanii na mistrzostwach świata w piłce nożnej ).
Po 1987 prowadził własną firmę DIAPOL świadczącą usługi drukarskie. Pochowany na cmentarzu na Srebrzysku. Jego nazwisko umieszczono na tablicy dyrektorów 200-letniej historii Teatru Wybrzeże, odsłoniętej 27 I 2002.
