POMNIK PUŁKU GRENADIERÓW NR 5, plac Wałowy
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę POMNIK REGIMENTU GRENADIERÓW NR 5, plac Wałowy na POMNIK PUŁKU GRENADIERÓW NR 5, plac Wałowy, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File:Pomnik_Regimentu_Grenadierów_Nr_5.jpg|thumb|Pomnik | + | [[File:Pomnik_Regimentu_Grenadierów_Nr_5.jpg|thumb|Pomnik Pułku Grenadierów nr 5]] |
| − | [[File:Pomnik_Regimentu_Grenadierów_nr_5.jpg|thumb|Pomnik | + | [[File:Pomnik_Regimentu_Grenadierów_nr_5.jpg|thumb|Pomnik Pułku Grenadierów nr 5]] |
| − | [[File:Przed_Pomnikiem_Regimentu_Grenadierów_nr_5.jpg|thumb|Przed pomnikiem | + | [[File:Przed_Pomnikiem_Regimentu_Grenadierów_nr_5.jpg|thumb|Przed pomnikiem Pułku Grenadierów Nr 5, 1915]] |
| − | '''POMNIK REGIMENTU GRENADIERÓW NR 5''' (Grenadier-Regiment König Friedrich I (4. Ostpreußisches) Nr. 5), na obecnym [[PLAC WAŁOWY | pl. Wałowym]], przed gmachem Koszar Wiebego, poświęcony pamięci | + | '''POMNIK REGIMENTU GRENADIERÓW NR 5''' (Grenadier-Regiment König Friedrich I (4. Ostpreußisches) Nr. 5), na obecnym [[PLAC WAŁOWY | pl. Wałowym]], przed gmachem Koszar Wiebego, poświęcony pamięci poległych w wojnie prusko-francuskiej w latach 1870–1871. Według projektu [[LICHT JULIUS ALBERT, inżynier, architekt, honorowy obywatel Gdańska| Juliusa Alberta Lichta]] postawiony przez mistrza budowlanego Halbrittera, odsłonięty 16 V 1873.<br/><br/> |
Wykonany z szarego granitu w formie ośmiokątnego cokołu na trzystopniowym podwyższeniu i stojącej na nim ośmiokątnej kolumny zwieńczonej urną z żelaznym krzyżem, 7,5 m wysokości. Na kolumnie, na ośmiu marmurowych tablicach ozdobionych wieńcami z liści dębowych i nazwami pół bitewnych (Metz, Colombey-Noilly, Noisseville, Amiens, Quertieux, Hallue, Peronne, Poncilly i St. Quentin), umieszczono nazwiska poległych w wojnie grenadierów. Po bokach podwyższenia ustawiono dwa moździerze na lawetach z czterema kulami przy każdym.<br/><br/> | Wykonany z szarego granitu w formie ośmiokątnego cokołu na trzystopniowym podwyższeniu i stojącej na nim ośmiokątnej kolumny zwieńczonej urną z żelaznym krzyżem, 7,5 m wysokości. Na kolumnie, na ośmiu marmurowych tablicach ozdobionych wieńcami z liści dębowych i nazwami pół bitewnych (Metz, Colombey-Noilly, Noisseville, Amiens, Quertieux, Hallue, Peronne, Poncilly i St. Quentin), umieszczono nazwiska poległych w wojnie grenadierów. Po bokach podwyższenia ustawiono dwa moździerze na lawetach z czterema kulami przy każdym.<br/><br/> | ||
Po 1948, mimo protestów [[PELCZAR MARIAN, dyrektor Biblioteki Gdańskiej PAN, patron ulicy | Mariana Pelczara]] o pozostawienie pomnika (argumentowano, że 2/3 upamiętnionych nosiło polsko brzmiące nazwiska), pozbawiony tablic i moździerzy, w maju 1969 ostatecznie zniszczony. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | Po 1948, mimo protestów [[PELCZAR MARIAN, dyrektor Biblioteki Gdańskiej PAN, patron ulicy | Mariana Pelczara]] o pozostawienie pomnika (argumentowano, że 2/3 upamiętnionych nosiło polsko brzmiące nazwiska), pozbawiony tablic i moździerzy, w maju 1969 ostatecznie zniszczony. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 07:59, 9 sty 2023
POMNIK REGIMENTU GRENADIERÓW NR 5 (Grenadier-Regiment König Friedrich I (4. Ostpreußisches) Nr. 5), na obecnym pl. Wałowym, przed gmachem Koszar Wiebego, poświęcony pamięci poległych w wojnie prusko-francuskiej w latach 1870–1871. Według projektu Juliusa Alberta Lichta postawiony przez mistrza budowlanego Halbrittera, odsłonięty 16 V 1873.
Wykonany z szarego granitu w formie ośmiokątnego cokołu na trzystopniowym podwyższeniu i stojącej na nim ośmiokątnej kolumny zwieńczonej urną z żelaznym krzyżem, 7,5 m wysokości. Na kolumnie, na ośmiu marmurowych tablicach ozdobionych wieńcami z liści dębowych i nazwami pół bitewnych (Metz, Colombey-Noilly, Noisseville, Amiens, Quertieux, Hallue, Peronne, Poncilly i St. Quentin), umieszczono nazwiska poległych w wojnie grenadierów. Po bokach podwyższenia ustawiono dwa moździerze na lawetach z czterema kulami przy każdym.
Po 1948, mimo protestów Mariana Pelczara o pozostawienie pomnika (argumentowano, że 2/3 upamiętnionych nosiło polsko brzmiące nazwiska), pozbawiony tablic i moździerzy, w maju 1969 ostatecznie zniszczony.
