ZDANOWICZ MIROSŁAW, przedsiębiorca, radny
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: Zdanowicz_Mirosław__2014.jpg |thumb| Mirosław Zdanowicz, 2014]] | ||
[[File:Mirosław_Zdanowicz.jpg|thumb|Mirosław Zdanowicz, 2016]] | [[File:Mirosław_Zdanowicz.jpg|thumb|Mirosław Zdanowicz, 2016]] | ||
| − | '''MIROSŁAW ZDANOWICZ''' (ur. 8 VI 1938 Wołkowysk), [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska. Syn Adolfa, maszynisty Polskich Kolei Państwowych, rozstrzelanego w | + | '''MIROSŁAW ZDANOWICZ''' (ur. 8 VI 1938 Wołkowysk, (obecnie Białoruś)), [[RADA MIEJSKA, po 1945 | radny]] Gdańska. Syn Adolfa, maszynisty Polskich Kolei Państwowych, rozstrzelanego wraz z córką Elwirą, łączniczką Armii Krajowej (AK) 5 XI 1942 w więzieniu w Białymstoku przez Niemców, i Zofii z domu Maciejewicz. W Gdańsku z rodziną od lipca 1945, zamieszkał we Wrzeszczu. <br/><br/> |
W latach 1945–1952 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 27, od 1953 do 1957 uczył się w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni. Z powodu choroby matki przerwał edukację i podjął pracę w Zakładzie Technicznej Obsługi Samochodów nr 6 w [[OLIWA | Oliwie]]. W 1967 roku ukończył Technikum Samochodowe w Gdańsku, w latach 1973–1977 studiował w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu na kierunku trenerskim, uzyskał tytuł magistra. <br/><br/> | W latach 1945–1952 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 27, od 1953 do 1957 uczył się w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni. Z powodu choroby matki przerwał edukację i podjął pracę w Zakładzie Technicznej Obsługi Samochodów nr 6 w [[OLIWA | Oliwie]]. W 1967 roku ukończył Technikum Samochodowe w Gdańsku, w latach 1973–1977 studiował w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu na kierunku trenerskim, uzyskał tytuł magistra. <br/><br/> | ||
| − | Od 1956 członek Gdańskiego Auto Moto Klubu. W 1964 mistrz Polski w motocrossie, w 1965 wicemistrz. Od 1970 do 1990 był trenerem kadry narodowej w motocrossie, od 1978 do 1990 trenerem-kierownikiem wyszkolenia w Gdańskim Auto Moto Klubie „Budowlani”. W latach 1990–1999 szef Głównej Komisji Sportu Motocyklowego. W okresie 1992–1999 | + | Od 1956 członek Gdańskiego Auto Moto Klubu, podopieczny [[DĄBROWSKI JERZY, motocyklista, żużlowiec | Jerzego Dąbrowskiego]] i Pawła Komana (1927–2018). W 1964 mistrz Polski w motocrossie, w 1965 wicemistrz. Od 1970 do 1990 był trenerem kadry narodowej w motocrossie, od 1978 do 1990 trenerem-kierownikiem wyszkolenia w Gdańskim Auto Moto Klubie „Budowlani”. W latach 1990–1999 szef Głównej Komisji Sportu Motocyklowego. W okresie 1992–1999 siedmiokrotnie organizował w Gdyni-Kolibkach Grand Prix Polski i Mistrzostwa Świata w motocrossie. W latach 2005–2011 był prezesem Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Motorowego (PZM) w Gdańsku. Od 1987 właściciel prywatnej firmy PHU Zdanowicz, działającej na rynku motoryzacyjnym, autoryzowanego dealera samochodowych marek Subaru, Suzuki, Mazda, SsangYong, motocykli Harley-Davidson (salon: Oliwa, al. Grunwaldzka 256A). <br/><br/> |
Podczas wyborów prezydenckich w 1990 był członkiem sztabu wyborczego [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski| Lecha Wałęsy]], odpowiedzialnym za dystrybucję materiałów wyborczych na terenie kraju. W latach 1990–1998 członek Porozumienia Centrum. Od 1998 należał do Chrześcijańskiej Demokracji III RP, był prezesem Zarządu Regionu Pomorskiego i skarbnikiem w Zarządzie Krajowym tej partii. W latach 1999–2002 przewodniczący Zarządu [[RADA DZIELNICY STRZYŻA | Rady dzielnicy Strzyża]]. <br/><br/> | Podczas wyborów prezydenckich w 1990 był członkiem sztabu wyborczego [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski| Lecha Wałęsy]], odpowiedzialnym za dystrybucję materiałów wyborczych na terenie kraju. W latach 1990–1998 członek Porozumienia Centrum. Od 1998 należał do Chrześcijańskiej Demokracji III RP, był prezesem Zarządu Regionu Pomorskiego i skarbnikiem w Zarządzie Krajowym tej partii. W latach 1999–2002 przewodniczący Zarządu [[RADA DZIELNICY STRZYŻA | Rady dzielnicy Strzyża]]. <br/><br/> | ||
| − | Z listy Komitetu Wyborczego Wyborców i Sympatyków Lecha Kaczyńskiego „Prawo i Samorządność” w 2002 bezskutecznie kandydował do Rady Miasta Gdańska. Radnym został w 2004, przejmując mandat po [[FOTYGA ANNA ELŻBIETA | Annie Fotydze]]. Był wiceprzewodniczącym Komisji Turystyki i Sportu oraz członkiem Komisji | + | Z listy Komitetu Wyborczego Wyborców i Sympatyków Lecha Kaczyńskiego „Prawo i Samorządność” w 2002 bezskutecznie kandydował do Rady Miasta Gdańska. Radnym został w 2004, przejmując mandat po [[FOTYGA ANNA ELŻBIETA, polityk | Annie Fotydze]]. Był wiceprzewodniczącym Komisji Turystyki i Sportu oraz członkiem Komisji ds. Społecznych i Ochrony Zdrowia. Z listy Platformy Obywatelskiej (PO) ponownie wybrany na radnego na kadencję 2006–2010. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Kultury i Sportu oraz członka Komisji Spraw Społecznych i Ochrony Zdrowia. Z listy tej partii został także wybrany na radnego na kadencje 2010–2014 oraz 2014–2018. Podczas pierwszej z nich był przewodniczącym Komisji Kultury i Sportu i członkiem Komisji Rozwoju Przestrzennego i Ochrony Środowiska, w trakcie drugiej – przewodniczącym Komisji Sportu oraz członkiem Komisji Zagospodarowania Przestrzennego. Od 2001 bezskutecznie zabiegał o powstanie Narodowego Centrum Sportów Motorowych (m.in. z torem przeznaczonym wyścigów samochodowych) na 200 ha działce nieużytków w okolicach [[OBWODNICE | Obwodnicy Południowej]], z granicą przy ul. Stromej od wschodu.<br/><br/> |
| − | Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1979), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987), Brązową | + | Rezygnację z funkcji radnego złożył 22 V 2018 w związku z zarzutami o nabyciu na uprzywilejowanych zasadach od miasta Gdańska dwóch działek w Oliwie w zamian za dziewięć lokali mieszkalnych przy ul. Leskiego i złamaniu ustawy o samorządzie gminnym, zakazującej radnym prowadzenia działalności gospodarczej na majątku gminy. 8 II 2019 prokuratura uznała transakcję za przeprowadzoną zgodnie z prawem i sprawę umorzyła. <br/><br/> |
| + | Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1979), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987), Brązową (1965), Srebrną (1967) i Złotą (1972) Odznaką Honorową PZM, Medalem 30-lecia (1976) oraz 35-lecia (1980) Sportu Województwa Gdańskiego, Brązową (1978), Srebrną (1983) oraz Złotą (1995) Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”, odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1978), Medalem 30-lecia Wyzwolenia Gdańska (1978), odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1979), Złotą Odznaką „Zasłużony dla Budownictwa” (1984), Odznaką Honorową 30-lecia PZM (1986), Odznaką Honorową „Zasłużony dla Federacji Budowlani” (1987), Odznaką „Zasłużony Działacz PZM” (1996), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018). Otrzymał tytuł członka honorowego PZM (1999), Biznesmena Roku na Pomorzu (2011) oraz Radnego na Medal (2016).<br/><br/> | ||
| + | Żonaty z Czesławą, ojciec dwóch córek. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:36, 29 gru 2023
MIROSŁAW ZDANOWICZ (ur. 8 VI 1938 Wołkowysk, (obecnie Białoruś)), radny Gdańska. Syn Adolfa, maszynisty Polskich Kolei Państwowych, rozstrzelanego wraz z córką Elwirą, łączniczką Armii Krajowej (AK) 5 XI 1942 w więzieniu w Białymstoku przez Niemców, i Zofii z domu Maciejewicz. W Gdańsku z rodziną od lipca 1945, zamieszkał we Wrzeszczu.
W latach 1945–1952 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 27, od 1953 do 1957 uczył się w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni. Z powodu choroby matki przerwał edukację i podjął pracę w Zakładzie Technicznej Obsługi Samochodów nr 6 w Oliwie. W 1967 roku ukończył Technikum Samochodowe w Gdańsku, w latach 1973–1977 studiował w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu na kierunku trenerskim, uzyskał tytuł magistra.
Od 1956 członek Gdańskiego Auto Moto Klubu, podopieczny Jerzego Dąbrowskiego i Pawła Komana (1927–2018). W 1964 mistrz Polski w motocrossie, w 1965 wicemistrz. Od 1970 do 1990 był trenerem kadry narodowej w motocrossie, od 1978 do 1990 trenerem-kierownikiem wyszkolenia w Gdańskim Auto Moto Klubie „Budowlani”. W latach 1990–1999 szef Głównej Komisji Sportu Motocyklowego. W okresie 1992–1999 siedmiokrotnie organizował w Gdyni-Kolibkach Grand Prix Polski i Mistrzostwa Świata w motocrossie. W latach 2005–2011 był prezesem Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Motorowego (PZM) w Gdańsku. Od 1987 właściciel prywatnej firmy PHU Zdanowicz, działającej na rynku motoryzacyjnym, autoryzowanego dealera samochodowych marek Subaru, Suzuki, Mazda, SsangYong, motocykli Harley-Davidson (salon: Oliwa, al. Grunwaldzka 256A).
Podczas wyborów prezydenckich w 1990 był członkiem sztabu wyborczego Lecha Wałęsy, odpowiedzialnym za dystrybucję materiałów wyborczych na terenie kraju. W latach 1990–1998 członek Porozumienia Centrum. Od 1998 należał do Chrześcijańskiej Demokracji III RP, był prezesem Zarządu Regionu Pomorskiego i skarbnikiem w Zarządzie Krajowym tej partii. W latach 1999–2002 przewodniczący Zarządu Rady dzielnicy Strzyża.
Z listy Komitetu Wyborczego Wyborców i Sympatyków Lecha Kaczyńskiego „Prawo i Samorządność” w 2002 bezskutecznie kandydował do Rady Miasta Gdańska. Radnym został w 2004, przejmując mandat po Annie Fotydze. Był wiceprzewodniczącym Komisji Turystyki i Sportu oraz członkiem Komisji ds. Społecznych i Ochrony Zdrowia. Z listy Platformy Obywatelskiej (PO) ponownie wybrany na radnego na kadencję 2006–2010. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Kultury i Sportu oraz członka Komisji Spraw Społecznych i Ochrony Zdrowia. Z listy tej partii został także wybrany na radnego na kadencje 2010–2014 oraz 2014–2018. Podczas pierwszej z nich był przewodniczącym Komisji Kultury i Sportu i członkiem Komisji Rozwoju Przestrzennego i Ochrony Środowiska, w trakcie drugiej – przewodniczącym Komisji Sportu oraz członkiem Komisji Zagospodarowania Przestrzennego. Od 2001 bezskutecznie zabiegał o powstanie Narodowego Centrum Sportów Motorowych (m.in. z torem przeznaczonym wyścigów samochodowych) na 200 ha działce nieużytków w okolicach Obwodnicy Południowej, z granicą przy ul. Stromej od wschodu.
Rezygnację z funkcji radnego złożył 22 V 2018 w związku z zarzutami o nabyciu na uprzywilejowanych zasadach od miasta Gdańska dwóch działek w Oliwie w zamian za dziewięć lokali mieszkalnych przy ul. Leskiego i złamaniu ustawy o samorządzie gminnym, zakazującej radnym prowadzenia działalności gospodarczej na majątku gminy. 8 II 2019 prokuratura uznała transakcję za przeprowadzoną zgodnie z prawem i sprawę umorzyła.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1979), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987), Brązową (1965), Srebrną (1967) i Złotą (1972) Odznaką Honorową PZM, Medalem 30-lecia (1976) oraz 35-lecia (1980) Sportu Województwa Gdańskiego, Brązową (1978), Srebrną (1983) oraz Złotą (1995) Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”, odznaką „Za Zasługi dla Gdańska” (1978), Medalem 30-lecia Wyzwolenia Gdańska (1978), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1979), Złotą Odznaką „Zasłużony dla Budownictwa” (1984), Odznaką Honorową 30-lecia PZM (1986), Odznaką Honorową „Zasłużony dla Federacji Budowlani” (1987), Odznaką „Zasłużony Działacz PZM” (1996), medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018). Otrzymał tytuł członka honorowego PZM (1999), Biznesmena Roku na Pomorzu (2011) oraz Radnego na Medal (2016).
Żonaty z Czesławą, ojciec dwóch córek.
