WŁODARSKI JÓZEF ARNO, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
'''JÓZEF ARNO WŁODARSKI''' (ur. 30 VI 1950 Bornice, powiat Susz), naukowiec, historyk. W 1969 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Grunwaldu w Pasłęku. W latach 1970–1975 studiował w Instytucie Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W okresie 1976–1989 pracował jako nauczyciel w Ochotniczym Hufcu Pracy przy Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w Pasłęku. Od 1986 doktor (UG), w latach 1989–1993 adiunkt w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, od 1994 w Instytucie Historii UG, od 2001 doktor habilitowany, od 2005 profesor UG. Przebywał na studiach i stażach naukowych w Niemczech (1993, 1996, 1997, 2003), w Austrii (1994), Niderlandach (1995–1996), Danii (1998), Szwecji (2000), Chinach (2008, 2009, 2010, 2011), Mongolii (1991). <br/><br/> | '''JÓZEF ARNO WŁODARSKI''' (ur. 30 VI 1950 Bornice, powiat Susz), naukowiec, historyk. W 1969 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Grunwaldu w Pasłęku. W latach 1970–1975 studiował w Instytucie Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W okresie 1976–1989 pracował jako nauczyciel w Ochotniczym Hufcu Pracy przy Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w Pasłęku. Od 1986 doktor (UG), w latach 1989–1993 adiunkt w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, od 1994 w Instytucie Historii UG, od 2001 doktor habilitowany, od 2005 profesor UG. Przebywał na studiach i stażach naukowych w Niemczech (1993, 1996, 1997, 2003), w Austrii (1994), Niderlandach (1995–1996), Danii (1998), Szwecji (2000), Chinach (2008, 2009, 2010, 2011), Mongolii (1991). <br/><br/> | ||
− | W latach 2003–2005 prodziekan ds. studentów i kształcenia Wydziału Filologiczno-Historycznego UG i przewodniczący Senackiej Komisji Kształcenia, 2006–2008 dziekan Wydziału Filologiczno-Historycznego. W latach 1998–2008 opiekun Naukowego Koła Historyków UG, wydawca | + | W latach 2003–2005 prodziekan ds. studentów i kształcenia Wydziału Filologiczno-Historycznego UG i przewodniczący Senackiej Komisji Kształcenia, 2006–2008 dziekan Wydziału Filologiczno-Historycznego. W latach 1998–2008 opiekun Naukowego Koła Historyków UG, wydawca pięciu tomów „Studenckich Tek Historycznych”. Od 2008 do 2012 prorektor ds. studenckich UG, ponownie wybrany na kadencję 2012–2016. Od 2008 przewodniczący Zarządu Fundacji Herdera, powołanej przez UG i [[KONSULATY NIEMIECKIE W GDAŃSKU | Konsulat Generalny RFN w Gdańsku]], od 2010 przewodniczący Fundacji Parlamentu Studentów UG, w latach 2015–2017 dyrektor Instytutu Konfucjusza UG. Ponadto od 2005 wiceprzewodniczący [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] na UG. <br/><br/> |
− | Badacz historii Prus Królewskich, Warmii i Prus Książęcych XVI–XVIII wieku oraz wybranych zagadnień historii wojskowości Dalekiego Wschodu (do XIX wieku). Autor | + | Badacz historii Prus Królewskich, Warmii i Prus Książęcych XVI–XVIII wieku oraz wybranych zagadnień historii wojskowości Dalekiego Wschodu (do XIX wieku). Autor m.in. prac: ''Historia Dżoci, syna Czyngis-chana'' (1997), ''Chiny w oczach Polaków'' (2000, wspólnie z [[ODYNIEC WACŁAW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Wacławem Odyńcem]]), ''Polityka pruska elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma I w latach 1640–1660. Studium z dziejów dyplomacji'' (2001), ''Japonia w oczach Polaków'' (współautor i redaktor, t. 1–2, 2008–2009). Przewodniczący Rady Naukowej [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego w Gdańsku]] (kadencje 2007–2011 i 2011–2015). Od 1 I 2016 redaktor [[ROCZNIK GDAŃSKI | „Rocznika Gdańskiego”]]. Od 1986 członek China Institute of International Studies (Beijing), od 1995 Verein für Familienforschung in Ost- und Westpreußen e.V. (Hamburg), od 2001 Historische Kommission für Ost- und Westpreußische Landesforschung (Berlin), od 2007 Komisji Historii Nauk Społecznych Komitetu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk, od 1986 Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, od 2010 [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]]. Członek komitetu redakcyjnego periodyku UG „Gdańskie Studia Azji Wschodniej”. <br/><br/> |
− | W latach 1976–1996 był zawodnikiem i instruktorem dalekowschodnich sztuk walki: karate shotokan, kyokushinkai, boksu z Putny. Wychowawca trzech mistrzów Polski, mistrza Europy i trzech sędziów klasy międzynarodowej. <br/><br/> | + | Po zarzutach o splagiatowanie fragmentów doktoratu a także rozprawy habilitacyjnej, w czerwcu 2018 Rada Wydziału Historycznego UG uchyliła decyzję o nadaniu mu stopnia doktora habilitowanego, a w lipcu 2019 o nadaniu mu stopnia doktora. Po odwołaniach sprawę przekazano do Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów.<br/><br/> |
− | W | + | W latach 1976–1996 był zawodnikiem i instruktorem dalekowschodnich sztuk walki w ramach Ogniska Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej „Kosmos” w Pasłęku: karate shotokan, kyokushinkai, boksu z Putny. Posiadacz czarnego pasa. Wychowawca trzech mistrzów Polski, mistrza Europy i trzech sędziów klasy międzynarodowej. <br/><br/> |
+ | W 1998 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 2011 Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Pasłęk. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 13:17, 15 gru 2023
JÓZEF ARNO WŁODARSKI (ur. 30 VI 1950 Bornice, powiat Susz), naukowiec, historyk. W 1969 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Grunwaldu w Pasłęku. W latach 1970–1975 studiował w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W okresie 1976–1989 pracował jako nauczyciel w Ochotniczym Hufcu Pracy przy Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w Pasłęku. Od 1986 doktor (UG), w latach 1989–1993 adiunkt w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, od 1994 w Instytucie Historii UG, od 2001 doktor habilitowany, od 2005 profesor UG. Przebywał na studiach i stażach naukowych w Niemczech (1993, 1996, 1997, 2003), w Austrii (1994), Niderlandach (1995–1996), Danii (1998), Szwecji (2000), Chinach (2008, 2009, 2010, 2011), Mongolii (1991).
W latach 2003–2005 prodziekan ds. studentów i kształcenia Wydziału Filologiczno-Historycznego UG i przewodniczący Senackiej Komisji Kształcenia, 2006–2008 dziekan Wydziału Filologiczno-Historycznego. W latach 1998–2008 opiekun Naukowego Koła Historyków UG, wydawca pięciu tomów „Studenckich Tek Historycznych”. Od 2008 do 2012 prorektor ds. studenckich UG, ponownie wybrany na kadencję 2012–2016. Od 2008 przewodniczący Zarządu Fundacji Herdera, powołanej przez UG i Konsulat Generalny RFN w Gdańsku, od 2010 przewodniczący Fundacji Parlamentu Studentów UG, w latach 2015–2017 dyrektor Instytutu Konfucjusza UG. Ponadto od 2005 wiceprzewodniczący Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” na UG.
Badacz historii Prus Królewskich, Warmii i Prus Książęcych XVI–XVIII wieku oraz wybranych zagadnień historii wojskowości Dalekiego Wschodu (do XIX wieku). Autor m.in. prac: Historia Dżoci, syna Czyngis-chana (1997), Chiny w oczach Polaków (2000, wspólnie z Wacławem Odyńcem), Polityka pruska elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma I w latach 1640–1660. Studium z dziejów dyplomacji (2001), Japonia w oczach Polaków (współautor i redaktor, t. 1–2, 2008–2009). Przewodniczący Rady Naukowej Muzeum Narodowego w Gdańsku (kadencje 2007–2011 i 2011–2015). Od 1 I 2016 redaktor „Rocznika Gdańskiego”. Od 1986 członek China Institute of International Studies (Beijing), od 1995 Verein für Familienforschung in Ost- und Westpreußen e.V. (Hamburg), od 2001 Historische Kommission für Ost- und Westpreußische Landesforschung (Berlin), od 2007 Komisji Historii Nauk Społecznych Komitetu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk, od 1986 Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, od 2010 Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Członek komitetu redakcyjnego periodyku UG „Gdańskie Studia Azji Wschodniej”.
Po zarzutach o splagiatowanie fragmentów doktoratu a także rozprawy habilitacyjnej, w czerwcu 2018 Rada Wydziału Historycznego UG uchyliła decyzję o nadaniu mu stopnia doktora habilitowanego, a w lipcu 2019 o nadaniu mu stopnia doktora. Po odwołaniach sprawę przekazano do Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów.
W latach 1976–1996 był zawodnikiem i instruktorem dalekowschodnich sztuk walki w ramach Ogniska Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej „Kosmos” w Pasłęku: karate shotokan, kyokushinkai, boksu z Putny. Posiadacz czarnego pasa. Wychowawca trzech mistrzów Polski, mistrza Europy i trzech sędziów klasy międzynarodowej.
W 1998 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 2011 Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Pasłęk.