DANZIGERZY
(Utworzył nową stronę „{{paper}} DANZIGERZY (niemieccy gdańszczanie), ludność pochodzenia niem. urodzona i zamieszkała na terenie II WMG (1920–39), posiadająca jego obywatelstwo. W ...”) |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | DANZIGERZY (niemieccy gdańszczanie), ludność pochodzenia | + | '''DANZIGERZY''' (niemieccy gdańszczanie), ludność pochodzenia niemieckiego urodzona i zamieszkała na terenie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (1920–1939), posiadająca jego obywatelstwo. W latach 1933–1939 i po ([[ROK 1945 | 1945]]) wielu danzigerów wyemigrowało za granicę z przyczyn politycznych lub rasowych, po 1945 głównie do RFN. Największe skupiska danzigerów zamieszkują w Gdańsku (w większości wyznania rzymskokatolickiego), Lubece i Hamburgu (w większości wyznania ewangelicko-augsburskiego) oraz w północnych landach RFN. Posługują się dialektem ''Missingsch'', mieszaniną ''Hoch-'' i ''Plattdeutsch''. Po 1989 roku instytucjonalnie danzigerzy mieszkający w Gdańsku są subgrupą Związku Mniejszości Niemieckiej w Gdańsku ([[MNIEJSZOŚĆ NIEMIECKA | mniejszość niemiecka]]), zrzeszoną w Klubie Gdańszczan (założony w 1990). Liczebność danzigerów w Gdańsku szacuje się na około 500 osób. Organizacją zrzeszającą danzigerów mieszkających w RFN jest [[BUND DER DANZIGER | Bund der Danziger]] (założony w 1946) z siedzibą w Lubece, członek Związku Wypędzonych (Bund der Vertriebenen, BdV), działający na prawach ziomkostwa. Organem prasowym danzigerów jest miesięcznik [[UNSER DANZIG, pismo | „Unser Danzig”]]. {{author: ML}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 11:23, 6 sty 2023
DANZIGERZY (niemieccy gdańszczanie), ludność pochodzenia niemieckiego urodzona i zamieszkała na terenie II Wolnego Miasta Gdańska (1920–1939), posiadająca jego obywatelstwo. W latach 1933–1939 i po ( 1945) wielu danzigerów wyemigrowało za granicę z przyczyn politycznych lub rasowych, po 1945 głównie do RFN. Największe skupiska danzigerów zamieszkują w Gdańsku (w większości wyznania rzymskokatolickiego), Lubece i Hamburgu (w większości wyznania ewangelicko-augsburskiego) oraz w północnych landach RFN. Posługują się dialektem Missingsch, mieszaniną Hoch- i Plattdeutsch. Po 1989 roku instytucjonalnie danzigerzy mieszkający w Gdańsku są subgrupą Związku Mniejszości Niemieckiej w Gdańsku ( mniejszość niemiecka), zrzeszoną w Klubie Gdańszczan (założony w 1990). Liczebność danzigerów w Gdańsku szacuje się na około 500 osób. Organizacją zrzeszającą danzigerów mieszkających w RFN jest Bund der Danziger (założony w 1946) z siedzibą w Lubece, członek Związku Wypędzonych (Bund der Vertriebenen, BdV), działający na prawach ziomkostwa. Organem prasowym danzigerów jest miesięcznik „Unser Danzig”.
