JÜNCKE FRIEDRICH ANTON JOHANN, kupiec, radny
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Friedrich_Anton_Johann_Juncke.jpg|thumb|Tablica upamiętniająca wizyty monarchów pruskich w winiarni Rathskeller]] | [[File:Friedrich_Anton_Johann_Juncke.jpg|thumb|Tablica upamiętniająca wizyty monarchów pruskich w winiarni Rathskeller]] | ||
| − | '''FRIEDRICH ANTON JOHANN JÜNCKE''' (11 I 1809 Lubeka – 5 IX 1860 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn krawca, do Gdańska przybył na zaproszenie stryja [[JÜNCKE ANTON CHRISTOPH FRIEDRICH | Antona Christopha Jünckego]], dzierżawcy winiarni „Rathskeller” („Piwnica Rajców”) pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]]. W 1833 otworzył firmę zajmującą się hurtowym i detalicznym handlem winem, włączając po śmierci stryja także jego aktywa. Wynajmował na składy piwnice [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]. Od 1 VIII 1832 do grudnia 1852 firmę prowadził wspólnie z [[LIERAU MARTIN FRIEDRICH | Martinem Friedrichem Lierauem]], początkowo jako M.F. Lierau & Co., od 1 I 1842 jako Lierau und Jüncke. <br/><br/> | + | '''FRIEDRICH ANTON JOHANN JÜNCKE''' (11 I 1809 Lubeka – 5 IX 1860 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn krawca, do Gdańska przybył na zaproszenie stryja [[JÜNCKE ANTON CHRISTOPH FRIEDRICH, kupiec | Antona Christopha Jünckego]], dzierżawcy winiarni „Rathskeller” („Piwnica Rajców”) pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]]. W 1833 otworzył firmę zajmującą się hurtowym i detalicznym handlem winem, włączając po śmierci stryja także jego aktywa. Wynajmował na składy piwnice [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]. Od 1 VIII 1832 do grudnia 1852 firmę prowadził wspólnie z [[LIERAU MARTIN FRIEDRICH, kupiec | Martinem Friedrichem Lierauem]], początkowo jako M.F. Lierau & Co., od 1 I 1842 jako Lierau und Jüncke. <br/><br/> |
Po śmierci wspólnika, od 1 II 1853, był jedynym właścicielem firmy, utrzymując jej dawną nazwę. Rozliczenia z jego spadkobiercami zakończył 31 III 1855, wtedy też zmienił nazwę przedsiębiorstwa na F.A.J. Jüncke. W winiarni Rathskeller 3 VI 1843 podejmował króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV, 21 VI 1854 króla (późniejszego cesarza) Wilhelma I, 22 VI 1855 kronprinza Fryderyka III (późniejszego cesarza).<br/><br/> | Po śmierci wspólnika, od 1 II 1853, był jedynym właścicielem firmy, utrzymując jej dawną nazwę. Rozliczenia z jego spadkobiercami zakończył 31 III 1855, wtedy też zmienił nazwę przedsiębiorstwa na F.A.J. Jüncke. W winiarni Rathskeller 3 VI 1843 podejmował króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV, 21 VI 1854 króla (późniejszego cesarza) Wilhelma I, 22 VI 1855 kronprinza Fryderyka III (późniejszego cesarza).<br/><br/> | ||
| − | W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], w latach 1848–1860 był członkiem Rady Miejskiej. W latach 1843–1860 mieszkał w swojej kamienicy przy Jopengasse 600 (Piwna 21), którą odziedziczyli jego spadkobiercy. <br/><br/> | + | W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], w latach 1848–1860 był członkiem Rady Miejskiej. W latach 1843–1860 mieszkał w swojej kamienicy przy Jopengasse 600 (Piwna 21), którą odziedziczyli jego spadkobiercy. Był jednym ze spadkobierców wspólnika Martina Friedricha Lieraua, przejął należącą do niego kamienicę przy Jopengasse 47 (ul. Piwna). <br/><br/> |
| − | 18 VIII 1833 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) zostały ogłoszone zapowiedzi jego ślubu z panną Eveliną Violandą Wolff z Gdańska–Brętowa (1815 – 11 II 1884 Gdańsk). | + | 18 VIII 1833 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) zostały ogłoszone zapowiedzi jego ślubu z panną Eveliną Violandą Wolff z Gdańska–Brętowa (1815 – 11 II 1884 Gdańsk). Jako wdowa była w latach 1860–1862 właścicielką kamienicy przy Jopengasse 47 (ul. Piwna), sprzedaną kupcowi Johannowi Hermannowi Stobbemu (1830–1906), właścicielowi firmy handlu zbożem „Haaselau & Stobbe”. <br/><br/> |
| − | Po jego śmierci firmę prowadziła wdowa wspólnie ze starszym synem [[JÜNCKE ALBERT THEODOR HEINRICH | Albertem Theodorem]]. Kolejny syn [[JÜNCKE FRIEDRICH WILHELM | Friedrich Wilhelm]] stał się jej współwłaścicielem w 1867, po ukończeniu 25 lat. Nie wiadomo, czy współwłaścicielem był wówczas także kolejny z synów, [[JÜNCKE LOUIS EDUARD | Louis Eduard]]. Syn Gustav Bernhard (ur. 14 I 1845 Gdańsk), żonaty z Gertrudą Laurą z domu Fischer z Weichselstrassee 2 (ul. Starowiślna), za przypadły mu po ojcu spadek zakupił majątek ziemski Klein Golmkau (Gołębiewko koło Pruszcza), gdzie gospodarzył i mieszkał do śmierci. Córka Marie (12 VI 1834 Gdańsk – 15 VI 1908 Gdańsk) 20 III 1854 została zaręczona z kupcem Heinrichem Emilem Rovenhagenem (1824–1882), właścicielem kamienicy przy Langgasse 81. Druga córka, Bertha Louisa (29 III 1837 – 8 VII 1908), w maju 1860 w kościele NMP zawarła związek małżeński z synem byłego wspólnika ojca, Hermanem Lierauem (1833–1864), i wyjechała z mężem do Królewca; jako wdowa wróciła do Gdańska. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Zmarł na apopleksję. Po jego śmierci firmę prowadziła wdowa wspólnie ze starszym synem [[JÜNCKE ALBERT THEODOR HEINRICH, kupiec | Albertem Theodorem]]. Kolejny syn [[JÜNCKE FRIEDRICH WILHELM, kupiec, radny | Friedrich Wilhelm]] stał się jej współwłaścicielem w 1867, po ukończeniu 25 lat. Nie wiadomo, czy współwłaścicielem był wówczas także kolejny z synów, [[JÜNCKE LOUIS EDUARD, kupiec | Louis Eduard]]. Syn Gustav Bernhard (ur. 14 I 1845 Gdańsk), żonaty z Gertrudą Laurą z domu Fischer z Weichselstrassee 2 (ul. Starowiślna), za przypadły mu po ojcu spadek zakupił majątek ziemski Klein Golmkau (Gołębiewko koło Pruszcza), gdzie gospodarzył i mieszkał do śmierci. Córka Marie (12 VI 1834 Gdańsk – 15 VI 1908 Gdańsk) 20 III 1854 została zaręczona z kupcem Heinrichem Emilem Rovenhagenem (1824–1882), właścicielem kamienicy przy Langgasse 81. Druga córka, Bertha Louisa (29 III 1837 – 8 VII 1908), w maju 1860 w kościele NMP zawarła związek małżeński z synem byłego wspólnika ojca, Hermanem Lierauem (1833–1864), i wyjechała z mężem do Królewca; jako wdowa wróciła do Gdańska. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 209, 6 IX 1860, s. 3115 (nekrolog). | ||
Aktualna wersja na dzień 10:09, 22 lip 2024
FRIEDRICH ANTON JOHANN JÜNCKE (11 I 1809 Lubeka – 5 IX 1860 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn krawca, do Gdańska przybył na zaproszenie stryja Antona Christopha Jünckego, dzierżawcy winiarni „Rathskeller” („Piwnica Rajców”) pod Dworem Artusa. W 1833 otworzył firmę zajmującą się hurtowym i detalicznym handlem winem, włączając po śmierci stryja także jego aktywa. Wynajmował na składy piwnice Ratusza Głównego Miasta. Od 1 VIII 1832 do grudnia 1852 firmę prowadził wspólnie z Martinem Friedrichem Lierauem, początkowo jako M.F. Lierau & Co., od 1 I 1842 jako Lierau und Jüncke.
Po śmierci wspólnika, od 1 II 1853, był jedynym właścicielem firmy, utrzymując jej dawną nazwę. Rozliczenia z jego spadkobiercami zakończył 31 III 1855, wtedy też zmienił nazwę przedsiębiorstwa na F.A.J. Jüncke. W winiarni Rathskeller 3 VI 1843 podejmował króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV, 21 VI 1854 króla (późniejszego cesarza) Wilhelma I, 22 VI 1855 kronprinza Fryderyka III (późniejszego cesarza).
W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, w latach 1848–1860 był członkiem Rady Miejskiej. W latach 1843–1860 mieszkał w swojej kamienicy przy Jopengasse 600 (Piwna 21), którą odziedziczyli jego spadkobiercy. Był jednym ze spadkobierców wspólnika Martina Friedricha Lieraua, przejął należącą do niego kamienicę przy Jopengasse 47 (ul. Piwna).
18 VIII 1833 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) zostały ogłoszone zapowiedzi jego ślubu z panną Eveliną Violandą Wolff z Gdańska–Brętowa (1815 – 11 II 1884 Gdańsk). Jako wdowa była w latach 1860–1862 właścicielką kamienicy przy Jopengasse 47 (ul. Piwna), sprzedaną kupcowi Johannowi Hermannowi Stobbemu (1830–1906), właścicielowi firmy handlu zbożem „Haaselau & Stobbe”.
Zmarł na apopleksję. Po jego śmierci firmę prowadziła wdowa wspólnie ze starszym synem Albertem Theodorem. Kolejny syn Friedrich Wilhelm stał się jej współwłaścicielem w 1867, po ukończeniu 25 lat. Nie wiadomo, czy współwłaścicielem był wówczas także kolejny z synów, Louis Eduard. Syn Gustav Bernhard (ur. 14 I 1845 Gdańsk), żonaty z Gertrudą Laurą z domu Fischer z Weichselstrassee 2 (ul. Starowiślna), za przypadły mu po ojcu spadek zakupił majątek ziemski Klein Golmkau (Gołębiewko koło Pruszcza), gdzie gospodarzył i mieszkał do śmierci. Córka Marie (12 VI 1834 Gdańsk – 15 VI 1908 Gdańsk) 20 III 1854 została zaręczona z kupcem Heinrichem Emilem Rovenhagenem (1824–1882), właścicielem kamienicy przy Langgasse 81. Druga córka, Bertha Louisa (29 III 1837 – 8 VII 1908), w maju 1860 w kościele NMP zawarła związek małżeński z synem byłego wspólnika ojca, Hermanem Lierauem (1833–1864), i wyjechała z mężem do Królewca; jako wdowa wróciła do Gdańska.
Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 209, 6 IX 1860, s. 3115 (nekrolog).
