PAKOWNIE
| (Nie pokazano 24 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File:Stara Pakownia, Matthaeus Deisch, 1761–1765.JPG|thumb|''Stara Pakownia'', Matthaeus Deisch, 1761–1765]] |
| + | [[File: 1_Stara_Pakowania.jpg | thumb| Stara Pakownia, 1937]] | ||
| + | [[File:5_Friedrich_Eduard_Meyerheym.jpg|thumb| Budynek Dyrekcji Akcyz i Cła przy ul. Szafarnia nad Nową Motławą, po lewej fragment Nowej Pakowni, [[MEYERHEIM FRIEDRICH EDUARD, artysta malarz | Friedrich Eduard Meyerheim]], litografia 1832]] | ||
| + | |||
| + | [[File: Urząd_Celny.jpg | thumb| Urząd Celny, tworzący z Nowa Pakownią (niewidoczną na zdjęciu) jeden kompleks administracyjny, lata 20. XX wieku]] | ||
| + | [[File: Nowa_Pakownia_Hotel_Gdansk.jpg |thumb| Nowa Pakownia po przebudowie na Hotel Gdańsk, 2008]] | ||
| + | '''PAKOWNIE. Stara''' (Das Packhaus, Seepackhof), [[SPICHLERZE | Spichlerze]], między Münchengasse (ul. Żytnia) i Judengasse (ul. Spichrzowa), z frontem nad Nową Motławą (ul. Motławska 5). Magazyn drobnicy, towarów opakowanych (paczki, worki, bele, w odróżnieniu od towarów masowych przechowywanych w spichrzach), zbudowany w 1649 z polecenia [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] przez [[STRAKOWSKI GEORG, budowniczy | Georga Strakowskiego]] w celu rozwiązania problemu dłuższego magazynowania tego typu produktów. Jednokondygnacyjna, wzniesiona we wczesnobarokowej konstrukcji szkieletowej z użytkowym poddaszem, składała się z czterech podobnych segmentów, każdy przykryty oddzielnym, dwuspadowym dachem z czterema szczytami, otoczona murem z trzema bramami. Zniszczona w 1945, nieodbudowana. {{author: BŚ}}<br/><br/> | ||
| + | '''Nowa''' (Neuer Packhof, Seepackhof), magazyn zbudowany w 1750 przy Schäferei 7 (ul. Szafarnia), w miejsce wcześniejszego spichlerza z 1690. W 1801 przejęty przez władze pruskie resortu finansów dla składowania towarów drobnicowych przeznaczonych do oclenia w obrocie morskim. Kontrolowane tu były przez inspektorów celnych wszystkie tego typu przesyłki przechodzące przez port gdański. Obok (pod nr. 8–10) mieściła się siedziba pruskiej Dyrekcji Ceł i Akcyzy (w 1854 Provinzial-Steuerdirektion und Hauptzollamt), a pod nr. 11, w powstałym w okresie 1794–1797 budynku znajdowała się siedziba władz [[REJENCJA GDAŃSKA| rejencji gdańskiej]]. Po przeniesieniu biur rejencji na Neugarten 12–16 (ul. Nowe Ogrody) (zob. [[BUDYNEK SENATU II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA (ul. Nowe Ogrody 12–16) | budynek Senatu II Wolnego Miasta, obecnie Urząd Miasta Gdańska]]) jej byłą siedzibę wykupił resort finansów i przebudował na biura celne i podatkowe, tworząc z nową pakownią jeden kompleks administracyjny. W latach 1921–1939 mieścił się tam Urząd Celny [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (Landeszollamt), 1939–1945 urząd celny niemiecki.<br/><br/> | ||
| + | Bez zniszczeń w 1945, wykorzystany następnie jako magazyn przetwórstwa spożywczego Dagoma. Po restrukturyzacji tego przedsiębiorstwa i przeniesieniu produkcji do Pucka firma [[NAVIMOR | Navimor International]] sp. z o.o. zakupiła i wyremontowała spichlerz, urządzając w nim Hotel Gdańsk ([[HOTELE | hotele]], tabela) oraz restaurację „Brovarnia” z minibrowarem. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:18, 16 wrz 2024
PAKOWNIE. Stara (Das Packhaus, Seepackhof), Spichlerze, między Münchengasse (ul. Żytnia) i Judengasse (ul. Spichrzowa), z frontem nad Nową Motławą (ul. Motławska 5). Magazyn drobnicy, towarów opakowanych (paczki, worki, bele, w odróżnieniu od towarów masowych przechowywanych w spichrzach), zbudowany w 1649 z polecenia Rady Miejskiej przez Georga Strakowskiego w celu rozwiązania problemu dłuższego magazynowania tego typu produktów. Jednokondygnacyjna, wzniesiona we wczesnobarokowej konstrukcji szkieletowej z użytkowym poddaszem, składała się z czterech podobnych segmentów, każdy przykryty oddzielnym, dwuspadowym dachem z czterema szczytami, otoczona murem z trzema bramami. Zniszczona w 1945, nieodbudowana.
Nowa (Neuer Packhof, Seepackhof), magazyn zbudowany w 1750 przy Schäferei 7 (ul. Szafarnia), w miejsce wcześniejszego spichlerza z 1690. W 1801 przejęty przez władze pruskie resortu finansów dla składowania towarów drobnicowych przeznaczonych do oclenia w obrocie morskim. Kontrolowane tu były przez inspektorów celnych wszystkie tego typu przesyłki przechodzące przez port gdański. Obok (pod nr. 8–10) mieściła się siedziba pruskiej Dyrekcji Ceł i Akcyzy (w 1854 Provinzial-Steuerdirektion und Hauptzollamt), a pod nr. 11, w powstałym w okresie 1794–1797 budynku znajdowała się siedziba władz rejencji gdańskiej. Po przeniesieniu biur rejencji na Neugarten 12–16 (ul. Nowe Ogrody) (zob. budynek Senatu II Wolnego Miasta, obecnie Urząd Miasta Gdańska) jej byłą siedzibę wykupił resort finansów i przebudował na biura celne i podatkowe, tworząc z nową pakownią jeden kompleks administracyjny. W latach 1921–1939 mieścił się tam Urząd Celny II Wolnego Miasta Gdańska (Landeszollamt), 1939–1945 urząd celny niemiecki.
Bez zniszczeń w 1945, wykorzystany następnie jako magazyn przetwórstwa spożywczego Dagoma. Po restrukturyzacji tego przedsiębiorstwa i przeniesieniu produkcji do Pucka firma Navimor International sp. z o.o. zakupiła i wyremontowała spichlerz, urządzając w nim Hotel Gdańsk ( hotele, tabela) oraz restaurację „Brovarnia” z minibrowarem.
