WEICKHMANN JOHANN LEONHARD, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN LEONARD (LEONHARD) WEICKHMANN (24 VI 1710 Gdańsk – 27 I 1764 Gdańsk), lekarz, używał często drugiego imienia. Syn pastora kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Joachima Weickhmanna i jego drugiej żony, Anny Elisabeth z domu Böckmann. Brat m.in. kaznodziei kościoła św. Jakuba i diakona kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Carla Friedricha, burmistrza Gottlieba Gabriela i rektor uniwersytetu w Wittenberdze Joachima Samuela.
Uczył się w szkole mariackiej u Daniela Kolba, uczył się także prywatnie u Michaela Christopha Hanowa. 7 X 1727, wraz z bratem Gottliebem Gabrielem, zapisany został do najwyższej klasy (primy) Gimnazjum Akademickiego. Od 1731 student filozofii w Wittenberdze. Uczestnik dysputy O symulacji moralności, prowadzonej przez gdańszczanina Michaela Trosiena pod przewodnictwem prof. Martina Hanssena, wymieniony na stronie tytułowej jej drugiej części (De Moralitate Simvlationis Dispvtatio Posterior... Quam Deo Secundo Sub Praesidio M. Michaelis Trosien ... Tuebitur Io. Leonhard. Weickhmannus Gedanensis, Wittenberga 1732). Współautor gratulacji w 1733 przy promocji na stopień doktora Paula Heinricha Gerarda Moehringa (Mohr; 1710–1792). W 1735 promowany tamże na doktora medycyny po obronie pracy na temat niedrożności jelit Dissertatio inavgvralis medica de ileo ... (Wittenberga 1735).
Od 1735 w Gdańsku, w latach 1743–1764 prywatny lekarz ogólny. Po śmierci ojca w 1736, wraz z braćmi Carlem Friedrichem i Joachimem Samuelem, dołączyli swoje żałobne wiersze do drukowanego kazania, wygłoszonego na ojcowskim pogrzebie przez drugiego pastora kościoła NMP Daniela Gradiusa (Grade). Po śmierci wdowy po kupcu Erneście Gottliebie von Dorn (1697–1753), Johanny Charlotty z domu Eichhorn (1728–1769), właściciel Dworu I na Polankach, który po nim odziedziczył syn Joachim Wilhelm.
Od 14 VIII 1736 mąż poślubionej w kościele NMP Charlotty Wilhelminy (9 XI 1712 – pochowana 2 VII 1754 w kościele NMP w grobie nr 145), córki Heinricha Gottlieba von Dorn(e) (1670–1717), kupca, armatora, kwatermistrza Kwartału Kogi, i jego trzeciej żony, Anny Renaty Stoltz. Ojciec m.in. 1/ kupca i burgrabiego gdańskiego Joachima Wilhelma; 2/ Renate Charlotte (7 VI 1745 – 1805 Gdańsk), od 7 VI 1764 drugiej żony Karla Joachima Friese; 3/ Florentine Agathe (1747–1753).
Pochowany 23 II 1764 przy żonie w kościele NMP. Mowę pogrzebową wygłosił profesor Gimnazjum Akademickiego Beniamin Groddeck, poświęcone jego pamięci utwory opublikowali w Wittenberdze m.in. jego brat, rektor tamtejszego uniwersytetu Joachim Samuel (kreśląc we wstępie bogaty w szczegóły życiorys zmarłego) i gdański poeta Philipp Ernst Rauffseysen (Schriften zum Gedächtniß des zu Danzig 1764. am 27. Januar selig verstorbenen Herrn Johann Leonhard Weickhmann der Weltweisheit und Arzneykunde Doctoris, Wittenberg 1766).
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 312.
Löschin Matthias G., Die Familie Weickhmann und ihre Verdienste um Danzig, Danzig 1839, s. 23.
Schriften zum Gedächtniß des zu Danzig 1764. am 27. Januar selig verstorbenen Herrn Johann Leonhard Weickhmann der Weltweisheit und Arzneykunde Doctoris, Wittenberga 1766.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 138, 189; 5, 145.
