SZYMAŃSKI JERZY, solista Opery i Filharmonii Bałtyckiej

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Jerzy Szymański

JERZY SZYMAŃSKI (9 III 1927 Toruń – 4 VII 2015 Gdańsk), śpiewak operowy (bas), pedagog. Syn Leona i Franciszki z domu Tylman. Wychowany w rodzinie o tradycjach muzycznych, od dziecka uczył się gry na fortepianie. Od 1946 uczeń Średniej Szkoły Muzycznej w Toruniu, w klasie śpiewu Konstancji Święcickiej, jednocześnie współpracował z toruńskim Zespołem Radiowym Pomorskiej Rozgłośni Polskiego Radia w Kwartecie Zenona Jarugi. Po zakończeniu II wojny światowej z powodów finansowych nie mógł dalej uczyć się gry na fortepianie i został członkiem chóru kościelnego. W 1948 uzyskał maturę w Państwowym Liceum Administracyjnym w Toruniu.

W Gdańsku od 1949, pobierał naukę śpiewu w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej (od 1951 przy ul. Partyzantów 7) u Kazimierza Czekotowskiego, w latach 1949–1953 pedagoga Studium Operowego przy Filharmonii Bałtyckiej. Od 1953 był członkiem Gdańskiej Czwórki Radiowej.

W latach 1954–1959 uczył się na Wydziale Wokalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (PWSM) w klasie śpiewu Stefana Beliny-Skupiewskiego, dyplom obronił z wyróżnieniem. Od 1 X 1949 solista Studia Operowego przy Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, od 1953 do 1979 zatrudniony był w Państwowej Operze i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku na stanowisku artysty solisty śpiewaka (bas). Jednocześnie od 1960 do 1982 pedagog śpiewu w gdańskiej PWSM na stanowiskach od asystenta do starszego wykładowcy, w latach 1981–1995 także w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Jego wychowankami byli m.in. Józef Figas, Andrzej Kosecki, Piotr Kubowicz, Piotr Kusiewicz, Wojciech Lewandowski, Jerzy Mechliński.

W repertuarze miał ponad 40 ról basowych, w tym reprezentatywne partie basowe w operach, m.in.: Beli Bartoka Zamek Sinobrodego (Sinobrody), Aleksandra Borodina Książę Igor (Konczak), Piotra Czajkowskiego Eugeniusz Oniegin (Książę Gremin), Charlesa Gounoda Faust (Mefisto), Julesa Masseneta Don Kichot (Don Kichot), Stanisława Moniuszki Halka (Stolnik), Straszny Dwór (Zbigniew), Wolfganga Amadeusa Mozarta Wesele Figara (Figaro), Don Juan (Leporello), Modesta Musorgskiego Borys Godunow (Borys Godunow), Otta Nicolaiego Wesołe kumoszki z Windsoru (Falstaff), Gioacchina Rossiniego Cyrulik sewilski (Don Basilio), Giuseppe Verdiego Don Carlos (Filip). Ponadto prezentował partie basowe w pozycjach oratoryjno-kantatowych: Jana Sebastiana Bacha Magnificat, Weihnachts-Oratorium, Pasja według św. Jana, Ludviga van Beethovena IX Symfonia, Antona Dworzaka Stabat Mater, Georga Friedricha Haendela Juda Machabeusz, Stanisława Moniuszki Widma, Wolfganga Amadeusa Mozarta i Giuseppe Verdiego Requiem. Występował w Anglii, Belgii, Bułgarii, Czechosłowacji, Holandii, Niemczech (NRD), Szwajcarii, Walii, ZSRR.

Laureat konkursów wokalnych: Ogólnopolskiego Międzyuczelnianego Konkursu Mozartowskiego w Katowicach – III nagroda (1956), Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Genewie – III nagroda (1956), Międzynarodowego Konkursu Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów w Moskwie – III nagroda (1957), Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w 's-Hertogenbosch – III nagroda (1958). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1955), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1975), Medalem 10-lecia PRL (1955), odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1970), złotą odznaką Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej (1970). Laureat Nagrody Muzycznej Miasta Gdańska (1957).

Żonaty był z Krystyną (1 I 1924 – 30 V 2020 Gdańsk). Ojciec Marii (ur. 1952) i Anny (ur. 1953). Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Oliwie. WAW

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania