SARTORIUS JOHANN JOACHIM, rektor szkoły św. Jana
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN JOACHIM SARTORIUS (1675 Bodenwerder nad Wezerą (Braunschweig/Brunszwik) – 1745 Gdańsk), rektor szkoły św. Jana. Od 1717 konrektor, od 1731 do 1744 jej rektor. Już w 1732 skarżył się Kolegium Szkolnemu na zachowanie pracujących w szkole nauczycieli, którzy przywłaszczali sobie czesne płacone przez rodziny uczniów czy przenosili uczniów (z klasy do klasy) bez konsultacji z rektorem. Kolegium Szkolne zainterweniowało i zakazało „wprowadzania dzieci ze szkół prywatnych na lekcje publiczne pod groźbą surowej kary ze strony władz”.
Za konrektorów miał Daniela Wockena (1732–1735), wcześniej od 1709 rektora szkoły w Chojnicach, w latach 1735–1745 konrektora szkoły mariackiej, oraz od 1735 do końca kadencji (1744) gdańszczanina, Johanna Jakoba Tetza, w kietniu 1705 zapisanego do początkujacej klasy (piatej) Gimnazjum Akademickiego, magistra, później pastora w Leczkowych (Letzkau) i Ostrowitem (Osterwick). Kantorem szkoły był gdańszczanin Karl Gottlieb Steinbrunner (1727–1743), a od 1744 Johann Christian Weinholtz.
Żonaty był z Francescą Heleną Cathariną Menge. Ojciec Johanna Andreasa (chrzest 28 II 1712 Gdańsk – 16 IV 1766 Malbork), burmistrza Malborka, od 3 III 1740 męża Odillii (Ottilie) Alberti, z którą miał dwóch synów: Ernsta Franza Johanna Sartoriusa von Schwanenfeld (1741 Malbork – 1820), dyplomatę, dyrektora generalnego skarbu koronnego, komisarza generalny poczt, szambelana króla Stanisława Augusta, oraz Antona Andreasa Sartoriusa von Schwanenfeld (1745 Malbork – 3 VIII 1816 Grudziądz), który w 1792 odkupił majątek w Sartowicach koło Świecia nad Wisłą od warszawskiego bankiera Petera Fergusona-Teppera.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 281.
Faber Walther, Die Johannisschule in Danzig vom Mittelalter bis zum Jahre 1824, Danzig 1925, s. 73, 112–115.
http://lapidaria.wikidot.com/cmentarz-ewangelicki-rodowy-sartowice.
