PERYCZ STEFAN MIECZYSŁAW, profesor Instytutu Maszyn Przepływowych PAN

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >

STEFAN MIECZYSŁAW PERYCZ (27 XI 1918 Siedlce – 28 VIII 1991 Gdańsk), profesor Instytutu Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk (PAN) i Politechniki Gdańskiej (PG), specjalista z dziedziny turbin, automatyzacji siłowni cieplnych wirnikowych. Syn Eustachego i Kornelii z domu Niewiarowskiej.

Od 1926 mieszkał we Lwowie, w 1938 absolwent tamtejszego I Męskiego Gimnazjum i Liceum. W 1938 rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, od września 1944 do lipca 1945 pracownik tego Wydziału. W Gdańsku od sierpnia 1945, od września tego roku do 1989 pracownik PG. W 1946 ukończył Wydział Mechaniczny PG, magister inżynier mechanik. W latach 1947–1953 pracował w Biurze Turbinowym Przemysłu Maszynowego w Katedrze Turbin Wydziału Budowy Okrętów PG jako starszy konstruktor, w 1953–1974 w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN. Od 1950 doktor (na Wydziale Budowy Okrętów PG), od czerwca 1954 docent, od grudnia 1964 profesor tytularny, od czerwcu 1973 profesor zwyczajny. Na PG był w latach 1959–1963 prodziekanem Wydziału Budowy Okrętów, w 1973–1989 kierownikiem Zakładu Maszyn Cieplnych Wirnikowych w Instytucie Okrętowym. W Instytucie Maszyn Przepływowych PAN w latach 1953–1961 był kierownikiem Zakładu Regulacji Maszyn i Automatyki i w 1962–1973 konsultantem naukowym.

Autor i współautor publikacji na temat turbin parowych stacjonarnych i okrętowych, automatyzacji siłowni cieplnych, w tym dwóch monografii, między innymi Turbiny parowe i gazowe (Wrocław 1992), dwóch skryptów, między innymi Podstawy automatyki. Skrypt dla Instytutu Okrętowego (Gdańsk 1976). Autor ponad 100 ekspertyz dla przemysłu, twórca sześciu patentów i wdrożeń, między innymi „Układu regulacji mocy czynnej bloku parowego kocioł-turbina” (1976).

W latach 1974–1981 był konsultantem naukowym Zakładów Mechanicznych ZAMECH w Elblągu. Był członkiem Komitetu Budowy Maszyn PAN oraz Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN.

Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, tytułem Zasłużony Nauczyciel PRL (1970). Otrzymał nagrodę Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk (1974).

Żonaty był z Aleksandrą z domu Kryszczyńska (15 II 1925 Lwów – 14 XII 2010 Gdańsk). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. WP

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania