PADLEWSKI WŁODZIMIERZ, profesor Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych
| < Poprzednie | Następne > |
WŁODZIMIERZ PADLEWSKI (9 VIII 1903 Sosnówka koło Petersburga, Rosja – 20 V 2007 Sopot), architekt, projektant, profesor gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, następnie Akademii Sztuk Pięknych. Syn architekta Józefa Tadeusza (1863–1943) i malarki Olgi Eweliny z domu von Reichardt (ur. 1873). Brat Marii (1901–1943) i Stanisława (1902–1982). Naukę w szkole realnej rozpoczął w Petersburgu, ukończył w Warszawie, gdzie rodzina mieszkała od 1918, ucząc się początkowo (1918/1919) w Warszawskiej Szkolę Realnej Reemigracyjnej, następnie (do 1923) w Państwowym Gimnazjum Męskim Matematyczno-Przyrodniczym im. Tadeusza Rejtana i zdając w 1925 maturę w Państwowym Gimnazjum im. księcia Józefa Poniatowskiego. W latach 1925–1934 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1936 współorganizował Studium Wnętrz i Sprzętu przy Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, współpracował jako projektant między innymi z warszawską firmą Lilpopa. Podczas II wojny światowej od 1942 członek Związku Walki Zbrojnej, następnie Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego (pseudonim "Skorupka"); po wojnie zamieszkał w Sopocie.
Od września 1945 do listopada 1947 radca w Gdańskiej Dyrekcji Odbudowy, od kwietnia 1949 do 1953 projektant w Gdańskim Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego. Od 1946 zatrudniony także w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP; Akademia Sztuk Pięknych (ASP)) prowadził pracownię projektowania mebli na Wydziale Architektury Wnętrz, od 1949 pracownię projektowania mebli i detalu, od 1950 pracownię sprzętów, od 1956 pracownię projektowania wnętrza i sprzętu. W 1953–1956 kierował także Zakładem Architektury Wnętrz w ramach uczelnianych Zakładów Artystyczno-Naukowych, od 1956 profesor PWSSP. W latach 1958–1965 równolegle z pracownią projektowania wnętrz prowadził pracownię mebli przemysłowych, 1962–1964 dziekan Wydziału Architektury Wnętrz, 1965–1971 kierował Katedrą Projektowania Architektury Wnętrz na tym wydziale, 1971–1974 Katedrą Projektowania Wstępnego na Wydziale Projektowania Plastycznego i prowadził pracownię projektowania wstępnego.
W twórczości zwolennik umiarkowanego modernizmu, czasem w połączeniu z pierwiastkami tradycji; przed wojną zaprojektował między innymi wnętrza i meble rezydencji (tzw. Zameczku) prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego w Wiśle (1930–1931) oraz kilku domów warszawskich, aranżacje i stoiska wystawowe (między innymi w Rzymie, Paryżu, Nowym Jorku). Prace powojenne były kontynuacją indywidualnej koncepcji nowoczesności, np. wnętrza Teatru Kameralnego TUR w Krakowie i scenografie spektakli, projekt pawilonu Cepelii (1947) i wnętrz Domu Towarowego przy ul. Bohaterów Monte Cassino w Sopocie (1949). W 1953 zaprojektował budynek Wydziału Elektrycznego Politechniki Gdańskiej, 1954–1960 między innymi: wnętrza Sądu Okręgowego w Białymstoku, meble do kawiarni Kameralna na ul. Długiej w Gdańsku, wnętrze i meble restauracji Polonia przy ul. Świętojańskiej oraz salonu samochodowego Motozbyt w Gdyni, wnętrze Delikatesów przy ul. Rajskiej w Gdańsku i restauracji Pod Wieżą przy ul. Piwnej, sklepu PSS Sam, sklepu cukierniczego przy ul. Bohaterów Monte Cassino i kawiarni Złoty Ul w Sopocie.
Autor projektów wielorodzinnych budynków spółdzielni mieszkaniowych w Warszawie (blok przy ul. Pięknej, 1956; blok Spółdzielni Mieszkaniowej Pax przy Wybrzeżu Kościuszkowskim, 1957–1962; blok przy ul. Salezego 1958–1960), domów jednorodzinnych w Sopocie: przy ul. Struga (1956), narożu ulic Reymonta i Conrada (1957) i przy ul. Żeromskiego (1958–1961). W 2003 otrzymał doktorat honorowy ASP. Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973). Żonaty był z Janiną z domu Biskupskiej (1912 Chodecz (Kujawy) – 2008 Sopot), ojciec Ewy Heleny Padlewskiej-Kotowicz (ur. 1935), Jacka i Tomasza.
