OLIWA, drobnicowiec
| < Poprzednie | Następne > |
„OLIWA”, drobnicowiec typu B 59 (prototyp dla serii ośmiu jednostek o zbliżonych parametrach), pojemność 2950 BRT, 1507 NRT, nośność 4514 DWT, długość 114,15 m, szerokość 14,7, zanurzenie 6,20; silnik spalinowy, moc 3062 kW przy 150 obrotów/minutę, prędkość 15 węzłów, jedna śruba, dwa pokłady, załoga 37 osób, ośmiu pasażerów.
Wodowany 5 II 1959 w Stoczni Szczecińskiej, w służbie Polskich Linii Oceanicznych od 10 IX 1959, podniesienie bandery odbyło się przy Dworcu Wiślanym w Gdańsku. Rozpoczął służbę (kpt. Antoni Strzelbicki) 15 IX 1959 rejsem inaugurującym nową trasę Gdańsk – Izrael – Morze Czarne. W 1961, w czasie rejsów po Morzu Śródziemnym, był dwukrotnie zmuszany przez francuską marynarkę wojenną do zatrzymania (wystrzałami z dział przed dziób) i rewidowany w związku z podejrzeniem dostawy uzbrojenia dla Frontu Wyzwolenia Algierii. Dwukrotnie interweniowało w tej sprawie polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Ostatni rejs pod biało-czerwoną banderą statek odbył wychodząc 18 III 1980 z Gdańska do portu La Ciotat.
Sprzedany armatorowi East Mediterranean Navigation z Bejrutu (Liban) 16 IV 1980 (banderę opuszczono w Pireusie (Grecja)); nosił imię „Zaki”. Złomowany w Indiach w grudniu 1987.
