KUBIŃSKA OLGA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Olga Kubińska
Partner serwisu Gedanopedia

OLGA KUBIŃSKA (20 XII 1963 Zakopane), anglistka, przekłado- i literaturoznawczyni, badaczka anglojęzycznego piśmiennictwa doby renesansu, literatury Holokaustu, tłumaczka i poetka. Córka rzeźbiarza Władysława Borzęckiego (29 II 1920 Sromowce Niżne – 14 VII 1998 Zakopane) i Alicji Borzęckiej z domu Leks (7 VIII 1932 Blanowice – 27 V 2018 Starogard Gdański). Siostra anglistki, nauczycielki w szkole średniej w Kanadzie Ewy Borzęckiej (ur. 24 III 1962 Zakopane).

W latach 1978–1982 uczęszczała do I Liceum Ogólnokształcącego im. Oswalda Balzera w Zakopanem. Od 1982 do 1989 roku studiowała filologię angielską na Uniwersytecie Gdańskim (UG). Pracę magisterską Nineteenth Century Polish Translations of Hamlet napisała pod kierunkiem Jerzego Limona. W latach 1990–1991 była wolnym słuchaczem na University of California w San Diego w USA. Jako stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej i Polish-American Arts Association w 1993 roku przebywała w Shakespeare Folger Library w Waszyngtonie. Tam ukończyła też kurs paleografii renesansowej. W okresie 1995–1999 była słuchaczką Studium Doktoranckiego na Wydziale Filologicznym UG, w 1999 roku uzyskując stopień doktora na podstawie rozprawy The Function of Rhetoric in the Fashioning and Destruction of Power. Re-reading the Overbury Affair, napisanej pod opieką naukową Jerzego Limona.

Jako adiunkt pracowała w Zakładzie Badań Literackich UG u prof. Andrzeja Zgorzelskiego (1999–2007), w Zakładzie Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową (2007–2010), w Katedrze Translatoryki (2010–2014). Od 2014 doktor habilitowany w dziedzinie literaturoznawstwa na podstawie monografii Przybyłem tu, by umrzeć. Relacje z placów straceń (2013), za którą otrzymała nagrodę „Literatury na Świecie” (2014). Wykłada na UG (od 1999) i w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Elblągu (od 1993). Senator UG (w kadencji 2016–2020).

Współzałożycielka – wraz z mężem, Wojciechem Kubińskim – specjalności translatorycznej przy Instytucie Anglistyki UG, kierownik Centrum Translatorycznego UG (od 2011), Studiów Podyplomowych Translatoryka (od 2012) oraz Katedry Translatoryki (2016–2019). Zorganizowała (z Wojciechem Kubińskim) dwie edycje Międzynarodowej Konferencji Translatorycznej „Przekładając nieprzekładalne” (1999, 2002).

Współredaktorka serii „Przekładając nieprzekładalne” (od 2000) oraz „Bibliotheca Utopiana” (2018), ukazujących się w Wydawnictwie Uniwersytetu Gdańskiego. Publikowała między innymi w „Kresach”, „Zeszytach Literackich”, „Toposie”, „Przeglądzie Politycznym”, „Migotaniach”, „Tekstualiach”, „Autografie” oraz „Poetry Wales” (Wielka Brytania). Wydała tomy poezji: Biały kwadrat i okolice (1995, Nagroda Literacka Miasta Gdańska), Zaduszki (2011), Życie. Wydanie drugie poprawione (2014), Body art (2016), Wiersze wybrane / Selected poems (2019). Redaktorka i współredaktorka antologii źródeł Retoryka umierania. Angielskie mowy pożegnalne doby Tudorów i Stuartów (2016) oraz zbioru esejów George Steiner dla „New Yorkera” (2018). Tłumaczka (lub współtłumaczka – z Wojciechem Kubińskim) na język polski książek George’a Steinera (między innymi W zamku Sinobrodego, 1993; Zerwany kontrakt, 1994; Rzeczywiste obecności, 1997; Po wieży Babel, 2000 i 2018; Dziesięć (możliwych) przyczyn smutku myśli, 2007), Zygmunta Baumana (Zindywidualizowane społeczeństwo, 2008), Franka Kermode’a (Znaczenie końca, 2010), Alexandre’a Koyrego (Od zamkniętego świata do nieskończonego wszechświata, 1998), Philipa Rotha (Mistrzowie. Spotkania z twórcami, 2021), ponadto między innymi powieści Anthony’ego Burgessa (Śmierć w Deptfort, 1999) oraz poezji Anne Carson (Piękno męża, 2022)Geoffreya Hilla, Gillian Clarke, Desmonda Grahama (w tym tomu Gdański szkicownik, 2009), Ireny Klepfisz, George’a Szirtesa i innych. Na język angielski przetłumaczyła wiersze Julii Hartwig. W 2019 roku wraz z Wojciechem Kubińskim w Galerii Związku Polskich Artystów Plastyków zorganizowała retrospektywną wystawę dzieł Władysława Borzęckiego (23 VIII 2019 – 10 IX 2019).

Członkini Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego (od 1993; w latach 2015–2018 jego prezes) oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 2001, od 2016 sekretarz oddziału gdańskiego).

Została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2019). MO

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania