KRZYWONOS-STRYCHARSKA HENRYKA, działaczka opozycji demokratycznej, honorowa obywatelka Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
HENRYKA KRZYWONOS-STRYCHARSKA z domu Januszkiewicz (ur. 27 III 1953 Olsztyn), opozycjonistka, ► honorowa obywatelka Gdańska. W 1971 zdała egzamin eksternistyczny z zakresu siedmioklasowej Szkoły Podstawowej dla Pracujących przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w Gdańsku. W 2004 ukończyła w Kościerzynie Liceum Ogólnokształcące ► Centrum Kształcenia Ustawicznego dla Dorosłych.
Od października 1973 do września 1978 zatrudniona jako motorniczy w Oddziale Komunikacji Miejskiej Tramwajowej Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Gdańsku; od października 1978 do września 1979 pracowała jako operator urządzeń dźwigowych w ► Stoczni Gdańskiej, od października 1979 ponownie była motorniczym w Oddziale Komunikacji Miejskiej Tramwajowej Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Gdańsku.
W sierpniu 1980 uczestniczka strajku komunikacji miejskiej (zob. ► Zenon Kwoka, ► Stanisław Kinal, ► Marian Posynak), członkini Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego (MKS) w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Sygnatariuszka ► porozumienia gdańskiego. We wrześniu 1980 członkini Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego (MKZ) „Solidarność” Gdańsk, odwołana. Po wprowadzeniu ► stanu wojennego współorganizatorka pomocy internowanym, kolporterka niezależnych wydawnictw. Pozbawiona możliwości pracy, wspomagana materialnie przez zaprzyjaźnione i nieznane osoby, m.in. ► ks. Henryka Jankowskiego; wyjechała początkowo na Mazury, nastepnie do Szczecina, gdzie podjęła pracę w Zakładach Chemicznych Wiskord. W 1986 powróciła do Gdańska; zatrudniona w Ośrodku Kształcenia Cudzoziemców. W latach 1989–1994 prowadziła z mężem (od 1987) Krzysztofem Strycharskim rodzinę zastępczą, od 1994 do emerytury w 2009 rodzinny dom dziecka (wychowała dwanaścioro dzieci).
Od 1995 należała do Unii Wolności, w 2002 bezskutecznie kandydowała do ► Rady Miasta Gdańska z ramienia Obywatelskiego Komitetu Bogdana Borusewicza. Od 2009 należała do Rady Programowej Kongresu Kobiet. W 2014 z ramienia Platformy Obywatelskiej (PO) bezskutecznie ubiegała się o mandat do Parlamentu Europejskiego. Wybrana do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (z listy PO) na VIII kadencję (2015–2019) z okręgu gdyńsko-słupskiego (uzyskała 24 333 głosy), pracowała w Komisji Łączności z Polakami za Granicą i Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Ponownie wybrana do Sejmu RP (z tego samego okręgu, z listy Komitetu Wyborczego Koalicja Obywatelska) na IX kadencję ((2019–2023) (uzyskała 14 508 głosów), podobnie w wyborach w 2023 (z tego samego okregu) z ramienia Komitetu Wyborczego Koalicja Obywatelska (Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni) (uzyskała 8460 głosów), członkini Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych, Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych.
W 2000 otrzymała honorowe obywatelstwo miasta Gdańska, w 2005 wyróżniona Nagrodą im. Andrzeja Bączkowskiego, w 2010 Nagrodą im. ks. Józefa Tischnera, w 2009 Kongres Kobiet Polskich przyznał jej tytuł Polki Dwudziestolecia, w 2010 została Człowiekiem Roku tygodnika „Wprost”, w 2010 wyróżniona tytułem Gdańszczanina Roku. Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), orderem Ecce Homo (2011), Orderem Uśmiechu (2012).
