KADAU LUKAS, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
LUKAS KADAU (Kadop, Kadapo, Kadape, Kadaw, Kadauw) (1576 Braniewo – 1 IX 1625 Gdańsk), złotnik. Syn Georga Kadaua (1545 – przed 23 X 1 1580), mistrza złotniczego z rodziny działającej w Braniewie, od 9 II 1574 obywatela tego miasta, i Anny, córki Michaela Simona, również złotnika z Braniewa, która jako wdowa 28 I 1582 poślubiła pochodzącego z Gdańska Simona Grunaua (zm. grudzień 1629 Braniewo), brata Hansa Gronaua II. Jako czeladnik terminował w warsztacie Simona Gronaua w Braniewie. Około 1607 przybył do Gdańska, gdzie – w tym samym roku – wykonał pracę mistrzowską u Joachima Scharpinga (Jochim Scharpingk). 9 II 1608 otrzymał obywatelstwo miasta. W 1614 starszy cechu złotników gdańskich.
Naukę w jego warsztacie pobierał Hans Polmann, a pracę mistrzowską wykonał Jakob Schmidt I. Używał znaku warsztatowego z monogramem LK w prostokącie. Z jego dorobku wymienić można kubek podwójny ze scenami prac na roli i festynu chłopskiego (Museum für Angewandte Kunst we Frankfurcie nad Menem), dwa puchary puklowane (Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, oraz dawniej w zbiorach Pałacu Zimowego w Petersburgu).
Od 1608 żonaty z Katheriną, ojciec trzech, ochrzczonych w kościele Najświętszej Marii Panny, synów: wcześnie zmarłych Lukasa (chrzest 9 II 1609) i Hansa (ur. 1616) oraz Ernsta. Pochowany w kościele św. Trójcy, wdowa w 1626 wyszła ponownie za mąż za pochodzącego z Tczewa byłego ucznia męża Hansa (Johanna) Polmanna (1649 starszego, w 1648 podstarszego cechu złotników).
Zob. też złotnictwo.
Bibliografia:
Czihak Eugen von, Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen, Leipzig 1908, s. s. XI, 38, 53, 54, 56, 60, 92
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 477.
