HOHENZOLLERN-HECHINGEN MARIA
| < Poprzednie | Następne > |
MARIA HOHENZOLLERN-HECHINGEN (29 VI 1808 w rodzinnym pałacu w Klecewie, powiat Kwidzyn – 12 V 1888 Oliwa), księżna. Pochodziła z katolickiej linii Hohenzollernów. Była córką gen. Hermanna Friedricha von Hohenzollern-Hechingen (1777–1827) i Karoliny von Weiher (1782 Bożepole Wielkie koło Wejherowa – 15 II 1860 Gdańsk). Bratanica bp. Josepha W.F. Hohenzollerna-Hechingena.
Po 1830 zamieszkała z matką w Gdańsku, początkowo przy Langer Markt 445 (Długi Targ 17), w 1854 przy Breitgasse 17 (ul. Szeroka), po śmierci matki, decyzją króla Prus Wilhelma I, od 4 V 1869 do śmierci w dawnym pałacu opatów cysterskich w Oliwie. Czyniła liczne donacje na rzecz gdańskiego katolickiego szpitala Najświętszej Marii Panny na Dolnym Mieście, domów opieki, Muzeum Miejskiego. Kościołowi (proboszczowi) w Oliwie zapisała biurko bp. Josepha (obecnie używane przez gdańskich biskupów, a w czasie wizyt papieża Jana Pawła II w Gdańsku będące ozdobą jego saloniku). W 1846 (wraz z matką) członkini Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Panna.
Pochowana została przy dźwiękach marsza żałobnego Fryderyka Chopina w krypcie katedry oliwskiej, obok swoich krewnych: biskupów Johanna Karla Hohenzollerna-Hechingena i Josepha. W jej pogrzebie wzięli udział biskup chełmiński Leo Redner i emerytowany pruski biskup polowy Franz Adolf Namszanowski.
