HERMAN–ANTOSIEWICZ ANNA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
ANNA HERMAN–ANTOSIEWICZ (ur. 21 IX 1970 Dobre Miasto), biolog molekularny, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Córka Ryszarda Hermana (1940-2015) i Krystyny z domu Kret (ur. 1943). W 1989 ukończyła II Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie. W 1994 magister biologii, w specjalności biologia molekularna, na Wydziale Biologii, Geografii i Oceanologii UG (WBGiO UG). W latach 1994–1998 słuchaczka Środowiskowego Studium Doktoranckiego przy WBGiO UG. W 1996 uzyskała stypendium Fundacja na rzecz Nauki Polskiej (FNP). Od 1998 doktor nauk biologicznych na podstawie rozprawy Replikacja plazmidu λ zachodząca bez autoregulacyjnej pętli represora Cro (promotor: prof. Grzegorz Węgrzyn). Od 1998 zatrudniona w WBGiO (później Wydział Biologii), w Katedrze Biologii Molekularnej.
Odbyła półroczny staż podoktorski w Nagoya University School of Medicine (Japonia, 1998) oraz trzyletni (2003–2006) w University of Pittsburgh Cancer Institute (USA). Od 2007 doktor habilitowany nauk biologicznych na podstawie dorobku i rozprawy Modulacja procesów zachodzących w ludzkich komórkach nowotworowych przez organiczne związki siarki pochodzące z roślin rodzajów Allium i Brassica. Od 2009 profesor nadzwyczajny UG. W latach 2010–2016 prodziekan Wydziału Biologii do spraw studiów II stopnia, w 2012–2017 kierownik Pracowni Sygnalizacji Wewnątrzkomórkowej, od 2017 kierownik Katedry Biologii i Genetyki Medycznej. Od 2018 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2019 profesor zwyczajny.
Zajmuje się biologią molekularną komórek nowotworowych, poszukiwaniem nowych leków o działaniu przeciwnowotworowym, również wśród bioaktywnych związków z roślin i porostów, a także mechanizmami ich działania w komórkach zdrowych i zmienionych nowotworowo. Jako pierwsza wykazała, że sulforafan, chemoprewencyjny związek izolowany z tkanek roślinnych, indukuje autofagię w komórkach nowotworu prostaty. Prowadzi badania nad potencjalnymi lekami, które modulują kluczowe procesy komórkowe, takie jak cykl komórkowy, autofagia, stres retikulum endoplazmatycznego, indukcja śmierci komórkowej.
Współautorka trzech patentów, publikowała między innymi w „Journal of Biological Chemistry”, „Oncogene”, „Cancer Research”, „Molecular Cancer Therapeutics”, „Free Radical Biology and Medicine”, „Phytomedicine” „Scientific Reports”, „European Journal of Nutrition”, „Cells”, „Autophagy”. Członkini Polskiego Towarzystwa Biochemicznego (od 1995), American Association for Cancer Research (2004–2008), Science Advisory Board (od 2008), Nordic Autophagy Society (od 2018) oraz rad redakcyjnych czasopism „Current Pharmacology Reports” (od 2015), „Molecular Carcinogenesis” (od 2018), „Biomedicine” (od 2020).
Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012). Otrzymała Nagrodę im. Janiny Opieńskiej–Blauth (1994); nagrodę zespołową im. Jakuba Karola Parnasa (1995), nagrody zespołowe Polskiego Towarzystwa Genetycznego (1999, 2004, 2010); wyróżnienie zespołowe Komitetu Biologii Molekularnej Komórki PAN w konkursie im. prof. K. Bassalika (2017), Polską Nagrodą Inteligentnego Rozwoju za realizację projektu „Nowe pochodne kwasu usninowego jako leki antynowotworowe” (2020)
Od 1996 żona Jędrzeja Antosiewicza, profesora Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, matka Jana (ur. 1999) i Hanny (ur. 2001).
