GRALATH THEODOR LUDWIG, uczony
| < Poprzednie | Następne > |
THEODOR LUDWIG GRALATH (czerwiec 1738 Gdańsk – 1 I 1760 Warszawa), uczony. Syn Daniela Gralatha I. 10 V 1752 wraz z bratem Danielem zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, należał do założonego w tym roku przez starszych kolegów Deutsche Gesellschaft der Wissenschaften zu Danzig (Niemieckiego Towarzystwa Naukowego w Gdańsku) (zob. towarzystwa literackie w Gdańsku w XVIII wieku). Od 1756 studiował prawo na uniwersytecie w Królewcu.
W latach 1758–1760 wydał drukiem w Królewcu łacińskie epitafium na cześć dziadka macierzystego Jacoba Theodora Kleina, orację ku czci 200-lecia Gimnazjum Akademickiego, rozprawkę przyrodniczą o rodzajach rosy
(Gedanken von denen verschiedenen Arten des Thaues und denen Ursachen desselben, Litteris Hartungianis, Regiomonti 1759), rozprawkę historyczną o liberum veto na sejmach w Polsce i w Prusach Królewskich (Dissertatio juris publici Poloni et Polono-Prussici de intercessione nuntiorum terrestrium ..., Regiomonti 1760), rozprawkę matematyczno-fizyczną o wyznaczaniu sił w przyrodzie (Dissertatio mechanica de accvrata potentiarvm, in vectis dvplicis homodromi extremis applicatarvm determinatione…, Regiomonti 1760).
Zmarł nagle w wieku 22 lat. Pośmiertne wiersze pochwalne (druk 1761) poświęcili mu były kolega z gdańskiego gimnazjum, Johann Jacob Salomon (14 I 1733 – 22 VII 1799 Gdańsk), późniejszy sekretarz Rady Miasta (od 1763), ławnik (od 1774) i rajca (1780–1792) oraz Celestyn Teodor Olszewski (Coelestinus Theodorus Olschevius) z Królewca.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 339.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997, s. 179.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 54.
