CICHY MARIAN, rektor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
MARIAN CICHY (9 I 1931 Warszawa – 5 XII 2023 Gdańsk), naukowiec, rektor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Stanisława (1888–1944), uczestnika powstań śląskich i inwalidy wojennego, zaginionego podczas powstania warszawskiego w 1944, oraz Józefy z domu Kobus (1892–1969). W 1950 ukończył Liceum Techniczne w Elblągu. W latach 1950–1956 studiował na Wydziale Mechanicznym PG. W czasie studiów pracował jako konstruktor w zespole prof. Adolfa Polaka. Odbył staże w Instytucie Samochodowo-Drogowym w Moskwie, na Politechnice Turyńskiej (Politecnico di Torino), w Centrum Badawczym Fiata w Turynie, Polskich Liniach Oceanicznych i Fabryce Samochodów Osobowych na Żeraniu.
W latach 1955–2002 wykładał na PG. Od 1962 doktor (na Wydziale Maszynowym PG), od 1968 docent (na Wydziale Budowy Maszyn PG), od 1970 doktor habilitowany (na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej), od 1977 profesor nadzwyczajny, od 1993 profesor zwyczajny. W latach 1969–1972 zastępca kierownika Instytutu Techniki Cieplnej PG, 1972–1975 prorektor PG do spraw ogólnych, 1975–1978 prorektor do spraw rozwoju, 1978–1981 rektor, 1992–1997 kierownik Katedry Silników Spalinowych i Sprężarek na Wydziale Mechanicznym PG. Visiting professor w Politecnico di Torino, Università di Roma, Istituto Motori w Neapolu, Istituto di Metrologia Gustavo Colonetti w Turynie. Od 1999 na emeryturze.
W 1970 był organizatorem interdyscyplinarnego zespołu w zakresie zautomatyzowanych komputerowych stanowisk do badań maszyn cieplnych zainstalowanych w różnych zakładach produkcyjnych, w 1972 organizatorem i kierownikiem interdyscyplinarnego zespołu naukowego do badań silników tłokowych i turbin gazowych. Jego najważniejszym osiągnięciem naukowym było rozwinięcie i wprowadzenie (po raz pierwszy w Polsce) metody modelowania za pomocą grafów wiązań (bond graphs). Autor monografii Badanie silników samochodowych w stanach nieustalonych za pomocą wymuszeń sygnałem zdeterminowanym (1971) oraz skryptu Silniki o działaniu cyklicznym podstawy teorii i działania (1989), traktujących o silnikach spalinowych i modelowaniu systemów energetycznych metodą grafów wiązań oraz metod komputerowego modelowania układów fizycznych, pojazdów i maszyn roboczych z silnikami spalinowymi.
W 1975 współzałożyciel Naukowego Towarzystwa Motoryzacji i do 2002 jego członek, ponadto członek Polskiego Towarzystwa Pojazdów Ekologicznych (od 1999), Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (1975–2002). Był też członkiem Kolegium Redakcyjnego i Rady Naukowej „Archiwum Motoryzacji”.
Od 1966 członek PZPR. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1976), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1979), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1980), Złotym Medalem za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej (1999), Medalem „Niepokorni na Politechnice Gdańskiej 1945–1989”. W 2015 wyróżniony tytułem Honorowy Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Od 7 IV 1953 mąż Janiny z domu Dauksza (ur. 25 IX 1935), nauczycielki matematyki. Ojciec Katarzyny (ur. 1956), absolwentki I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku, zamężnej za Jarosława Burakowskiego (ur. 1955), absolwenta II Liceum Ogólnokształcącego i PG, specjalistki do spraw organizacji imprez w Gdańskim Archipelagu Kultury „Winda”, oraz Ryszarda (ur. 11 V 1959), absolwenta klasy super-matematycznej I LO w Gdańsku (1977) oraz kierunku Automatyka na Wydziale Elektroniki PG (1982), nauczyciela, programisty, dewelopera komputerowego systemu profesjonalnego składu drukarskiego TeX, od 1991 właściciela firmy RCI Informatyka-Automatyka.
Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
