CHARPANTIER JEAN, inżynier wojskowy, patron gdańskiej ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
JEAN CHARPANTIER (CHARPENTIER) (zm. 18 VII 1745 Gdańsk), inżynier wojskowy, patron ulicy w Gdańsku. Przypuszczalnie hugenota, który opuścił Francję po odwołaniu Edyktu Nantejskiego w 1685. Zaangażowany przez władze Gdańska w 1696, zajmował się pracami fortyfikacyjnymi (► fortyfikacje), od 1704 kapitan, od 1711 major.
W 1708 według jego projektów na terenie Szańca Wschodniego twierdzy ► Wisłoujście powstały cztery, nowoczesne murowane schrony. W latach 1710–1711 zmodernizował ► Kamienną Śluzę, m.in. rozbudowując lunety, zwane Świńskimi Głowami (Schweinsköpfe). Od 1716 wykonywał również prace hydrotechniczne przy pogłębianiu nowego ujścia ► Wisły; w 1724 zbudował śluzę oddzielającą kanał portowy od koryta rzeki. W latach 1717–1719 współpracował przy modernizacji stacji pomp (► Kunszt Wodny) (sporządzając jedną z trzech zachowanych kopii oryginalnej dokumentacji tego urządzenia), a także przy rozbudowie systemu miejskich wodociągów. W 1734 kierował pracami wzmacniającymi fortyfikacje miejskie przed ► oblężeniem Gdańska przez wojska rosyjsko-saskie. W 1742 zaoferował ► Radzie Miejskiej kupno swoich rysunków fortyfikacyjnych, transakcja doszła do skutku. Ojciec Jacoba Georga (ur. 1700), w lipcu 1716 zapisanego do przedostatniej klasy gdańskiego ► Gimnazjum Akademickiego, od lipca 1725 studenta teologii w Lejdzie.
Od 1995 patron ulicy w Wisłoujściu (do 1945 Pfarrgang – Farna, w nawiązaniu do ► kościoła św. Olafa; od 1945 Gafle – od nazwy poziomej belki, na której mocowano maszt).
Bibliografia:
Album studiosorum Academiae Lugduno-Batavae MDLXXV–MDCCCLXXV. Accedunt nomina curatorum et professorum per eadem secula, ed. Willem N. Du Rieu, Hagae Comitum 1875, s. 905.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 298.
