BRAMA ŚWIĘTOJAŃSKA

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Brama Świętojańska (od Żurawia w prawo), rycina Matthaeusa Deischa, 1765
Brama Świętojańska (od Żurawia w prawo), litografia Juliusa Wernera, połowa XIX wieku
Brama Świętojańska, lata 20. XX wieku
Ruiny bramy 1945
Brama Świętojańska
Brama Świętojańska, widok od strony miasta, 2012

BRAMA ŚWIĘTOJAŃSKA (Johannistor), wodna, zamyka od strony Motławy ul. Świętojańską. Pierwsza wzmianka w roku 1448. Brak przekazów o pierwotnym wyglądzie, zapewne była podobna do Bramy Krowiej: niewielki, piętrowy budynek, usytuowany dłuższym bokiem równolegle do Motławy, o wymiarach 18 × 8,8 m, nakryty stromym, kalenicowym dachem. Oprócz funkcji militarnych pełniła funkcje gospodarcze, na piętrze znajdowały się pomieszczenia magazynowe. W XVI wieku straciła znaczenie militarne, usytuowano w niej mieszkania i warsztaty. Wielokrotnie przebudowywana, w początku XIX wieku otrzymała formę nawiązującą do klasycystycznej, zmieniono całkowicie północną część, przebudowując ją na budynek czynszowy. Nad częścią południową, od strony Motławy, wybudowano trójkątny, klasycyzujący szczyt.

W 1945 całkowicie zniszczona, ocalał jedynie ceglany, zwieńczony ostrym łukiem przelot bramy od strony Motławy, wykorzystany przy odbudowie w latach 1976–1978 z inicjatywy Zbigniewa Łosickiego, kiedy przywrócono jej klasycystyczną formę z początku XIX wieku. Wnętrza przy odbudowie projektował Lecha Kadłubowskiego. Po odbudowie siedziba Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. GS

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania