BLECH BENJAMIN FRIEDRICH, pastor
| < Poprzednie | Następne > |
BENJAMIN FRIEDRICH BLECH (22 XII 1761 Gdańsk – 10 XII 1828 Gdańsk), pastor ► kościoła św. Katarzyny. Syn gdańskiego kupca Bartolomäusa Blecha (1730–1813) i jego drugiej (od 29 IX 1759) żony Julianny Renaty (chrzest 27 VIII 1743 – 29 III 1813), córki Johanna Friedricha Tönnigesa. Jego ciotka (ze strony matki), Susanna Eleonora Tonniges, była żoną kupca i armatora ► Carla Heinricha Uphagena. Ochrzczony 26 XII 1761 w ► kościele Najświętszej Marii Panny (NMP), tak jak jego rodzeństwo: wcześnie zmarłe siostry Dorothea Eupfrozyna Henrietta (chrzest 2 V 1760) i Lusia Julianna (chrzest 3 III 1768) oraz brat Bartolomäus August (chrzest 22 III 1764), zapisanego 26 VIII 1779 do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego ► Gimnazjum Akademickiego, od 26 IV 1784 studenta prawa w Getyndze.
27 VIII 1778, podobnie jak rok później brat, został uczniem przedostatniej klasy Gimnazjum Akademickiego. Razem z bratem 26 IV 1784 zapisał się na studia (on teologiczne) na uniwersytecie w Getyndze. Po studiach 21 X 1788 zweryfikowany przez ► Ministerium Duchowne, w 1790 został katechetą w ► Domu Dobroczynności na Osieku. W 1795 był pastorem parafii w Lublewie, skąd w 1797 przeszedł na diakona kościoła św. Katarzyny w Gdańsku, w latach 1809–1828 pastor tego kościoła.
Od 18 VI 1796 mąż Constancy Benedikty (1776–1858), córki Benjamina Benedikta Heinrichsdorffa (zm. 12 III 1808), pastora w Steblewie na Żuławach Gdańskich. Pochowany na ► cmentarzu św. Katarzyny u podnóża Grodziska. Na nagrobku umieszczono cytat z Drugiego Listu św. Piotra do Tymoteusza: W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Syn Otto Ferdinand (1809 Gdańsk – 14 III 1875 Sorau (Żary, Dolny Śląsk)) w 1828 ukończył gdańskie ► Gimnazjum Miejskie, po studiach teologicznych był m.in. w 1858 pastorem w Pritzwalk (Brandenburgia).
Bibliografia:
Die Matrikel der Georg-August-Universität zu Göttingen 1734–1837, Bd. 1, Hildesheim und Leipzig 1937, s. 278.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 360, 362.
