BIEHN DANIEL, organista

< Poprzednie

Następne >

Suplika Bartela Biehna skierowana do Rady Miejskiej z prośbą o zatrudnienie na stanowisku ustawiacza dzwonów carillonu Ratusza Głównego Miasta Gdańska, styczeń 1603

DANIEL BIEHN jr. (2 połowa XVII wieku), organista. Syn Daniela sen. (około 1632 – po 1702), w 1686 grającego na organach w kościele św. Ducha, przypuszczalnie spokrewniony z Bartelem Biehnem (Bÿhahnem) (pochowany 15 VI 1609 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w Gdańsku), w 1603–1609 ustawiaczem dzwonów automatycznego carillonu Ratusza Głównego Miasta, lutnistą, wicekapelmistrzem kapeli kościoła NMP, starającym się o posadę piwnicznego w Dworze Artusa, pod koniec życia zatrudniającym niekiedy pomocnika do pracy przy carillonie.

Jego chrzestnym był Thomas Strutius, u którego pobierał lekcje muzyki. Do 1685 grał na organach w kościele św. Jakuba, następnie w kościele kościele św. Bartłomieja. W 1691 bezskutecznie starał się o stanowisko organisty w kościele św. Jana. Być może to on (Daniel Biehn von Dantzig gebürtig) 16 II 1692 wystarał się o wyższe (kupieckie) obywatelstwo Gdańska.

Ojciec Ludwiga, lutnika, budowniczego wiol, 14 IV 1689 ukaranego za wykonywanie zawodu bez zezwolenia, o które mógł ubiegać się po sześciu tygodniach od chwili nałożenia kary ( instrumenty muzyczne – budownictwo, tabela, nr 19). Najprawdopodobniej też ojciec Christopha Biehna i Ephraima Biehna. DP

Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 77.
Rauschning Hermann, Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig. Von den Anfängen bis zur Auflösung der Kirchenkapellen, Danzig 1931.