BALCER MARIAN, geolog
| < Poprzednie | Następne > |
MARIAN BALCER (23 XI 1936 Lutynia, powiat Pleszew), geolog. Syna Jana (1912–1983) i Marianny z domu Foryckiej (1911–1986). Od 1940 mieszkał w Dobrzycy, w 1954 zdał maturę w Koźminie Wielkopolskim. W latach 1954–1960 studiował na ► Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej, magister inżynier geologii.
W 1965 uzyskał uprawnienia Centralnego Urzędu Geologii do sporządzania projektów badań i dokumentacji geologicznych w zakresie poszukiwania oraz rozpoznawania wód podziemnych, z wyłączeniem wód leczniczych i złożowych, a także sprawowania geologicznego nadzoru nad robotami związanymi z badaniami do sporządzania tych dokumentacji. W 1969 ukończył kurs programowania w języku „Fortran” w oddziale gdańskim Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i tamże w 1972 kurs zastosowania Elektronicznej Techniki Obliczeniowej (ETO) w zarządzaniu. W 1973 absolwent dwusemestralnych studiów podyplomowych w zakresie hydrogeologii na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W latach 1959–1960 pracował jako geolog-dokumentator w Przedsiębiorstwie Geologicznym Gospodarki Komunalnej „Północ” w Gdańsku, w 1960–1975 w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Gdańsku na stanowiskach geologa-dokumentatora, starszego geologa dokumentatora, samodzielnego dokumentatora, od 1969 do 1975 kierownika pracowni hydrogeologicznej. Kierował nowatorskimi w kraju pracami dokumentacyjnymi (zwanych „typem gdańskim” i będących wzorem dla innych województw) dla opracowania zasobów wód podziemnych w 12 powiatach województwa gdańskiego. Jednocześnie, na drugim etacie, w latach 1964–1970 pracował w Przedsiębiorstwie Geologiczno-Inżynierskim Budownictwa Wodnego „Hydrogeo” jako geolog-projektant. W latach 1976–1981 zatrudniony był w Kombinacie Geologicznym „Północ”, w Zakładzie Projektów i Dokumentacji Geologicznych w Warszawie, oddział w Gdańsku, od 1977 był kierownikiem działu rozpoznania regionalnego. Po reorganizacjach w latach 1981–1995 pracował w Przedsiębiorstwie Geologicznym w Warszawie Zakład w Gdańsku, od 1982 do 1992 był kierownikiem Działu Hydrogeologii Regionalnej, a od 1992 do 1995 kierownikiem Działu Hydrogeologii. Od 1995 do 2003 zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Geologicznym „Polgeol” S.A. Zakład w Gdańsku. Od 1995 na emeryturze.
Należał do oddziału gdańskiego Polskiego Towarzystwa Geologicznego, pełnił funkcje skarbnika. Był współredaktorem tomu Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960 (2013). Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1985), odznaką ► „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1975), złotą odznaką „Zasłużonym dla Polskiej Geologii” (1980), srebrną odznaką „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej”, medalem „Inżynier Górniczy I stopnia” (1977).
Żonaty był z Urszulą z domu Szymańską (8 III 1940 – 7 VI 1994 Gdańsk), ojciec Moniki po mężu Dominiak, absolwentki ► Wyższej Szkoły Bankowej w Gdańsku i Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.
Bibliografia:
Studia i absolwenci Oddziału Geologii Politechniki Gdańskiej 1951–1960, red. Stanisław Downarowicz, Lubin 2013, s. 194–199.
Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego”, t. 40, 2022, z. 3–4, s. 522.
