ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE''' (ZZP). Powołane 9 IX 1902 w Bochum (Westfalia) polskie stowarzyszenie rzemieślniczo-robotnicze. Miało za zadanie obronę interesów polskich pracobiorców. Oddział gdański powołali 27 I 1906 w Verienshaus (Dom Stowarzyszeń) przy Breitgasse 83 (ul. Szeroka) [[CZYŻEWSKI JÓZEF, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy | Józef Czyżewski]], Alojzy Swinarski, Tomasz Pokorniewski, dzielił się na trzy branżowe oddziały: pracowników budowlanych, metalowców i rzemieślników. Po zakończeniu I wojny światowej | + | '''ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE''' (ZZP). Powołane 9 IX 1902 w Bochum (Westfalia) polskie stowarzyszenie rzemieślniczo-robotnicze. Miało za zadanie obronę interesów polskich pracobiorców. Oddział gdański powołali 27 I 1906 w Verienshaus (Dom Stowarzyszeń) przy Breitgasse 83 (ul. Szeroka) [[CZYŻEWSKI JÓZEF, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy | Józef Czyżewski]], Alojzy Swinarski, Tomasz Pokorniewski, dzielił się na trzy branżowe oddziały: pracowników budowlanych, metalowców i rzemieślników. Po zakończeniu I wojny światowej centralę przeniesiono do Poznania, oddział gdański odrodził się w 1919, prezesem został Julian Dobrowolski, w latach 1926–1937 [[LENDZION ANTONI, działacz gdańskiej Polonii, patron gdańskiej ulicy | Antoni Lendzion]]. W 1921 liczyło 2000, 1933 – 3500 członków. Organami prasowymi były: „Robotnik Gdański” (1921–1922), „Związkowiec” (1922–1936) i „Polski Świat Pracy” (1936–1939). Podporządkowane [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]] i pokrewne ideowo Narodowej Partii Robotniczej. 25 VI 1937 połączyło się z [[POLSKIE ZRZESZENIE PRACY | Polskim Zrzeszeniem Pracy]] w [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE ZRZESZENIE PRACY | Zjednoczenie Zawodowe Polskie Zrzeszenie Pracy]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 21:23, 6 lut 2023
ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE (ZZP). Powołane 9 IX 1902 w Bochum (Westfalia) polskie stowarzyszenie rzemieślniczo-robotnicze. Miało za zadanie obronę interesów polskich pracobiorców. Oddział gdański powołali 27 I 1906 w Verienshaus (Dom Stowarzyszeń) przy Breitgasse 83 (ul. Szeroka) Józef Czyżewski, Alojzy Swinarski, Tomasz Pokorniewski, dzielił się na trzy branżowe oddziały: pracowników budowlanych, metalowców i rzemieślników. Po zakończeniu I wojny światowej centralę przeniesiono do Poznania, oddział gdański odrodził się w 1919, prezesem został Julian Dobrowolski, w latach 1926–1937 Antoni Lendzion. W 1921 liczyło 2000, 1933 – 3500 członków. Organami prasowymi były: „Robotnik Gdański” (1921–1922), „Związkowiec” (1922–1936) i „Polski Świat Pracy” (1936–1939). Podporządkowane Gminie Polskiej i pokrewne ideowo Narodowej Partii Robotniczej. 25 VI 1937 połączyło się z Polskim Zrzeszeniem Pracy w Zjednoczenie Zawodowe Polskie Zrzeszenie Pracy.
