WĄSOWICZ JERZY, żeglarz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''JERZY WĄSOWICZ''' (ur. 14 XI 1944 Włodzimierz na Wołyniu), żeglarz. Syn Romana i Kazimiery. Od 1945 mieszkał w Gdańsku, w 1955 w Lublinie, od 1960 uczył się żeglarstwa w klubie Ligi Przyjaciół Żołnierza ( Ligi Obrony Kraju), od 1968 ponownie w Gdańsk. Absolwent gdańskiego [[PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO | Technikum Budowlanego]] (1969) i [[AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU IM. JĘDRZEJA ŚNIADECKIEGO | Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego]] (1980). Od 1969 do 1983 komandor urzędujący i instruktor w [[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI | Akademickim Klubie Morskim]]. W latach 1983–1989 kierownik działu inwestycji w Studenckiej Spółdzielni Pracy Techno-Service, 1989–1991 prezes Uprzemysłowionego Przedsiębiorstwa Budowlanego „Prombud”. <br/><br/>
+
'''JERZY WĄSOWICZ''' (ur. 14 XI 1944 Włodzimierz na Wołyniu), żeglarz. Syn Romana i Kazimiery. Od 1945 mieszkał w Gdańsku, w 1955 w Lublinie, od 1960 uczył się żeglarstwa w klubie Ligi Przyjaciół Żołnierza ( Ligi Obrony Kraju), od 1968 ponownie w Gdańsk. Absolwent gdańskiego [[PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO | Technikum Budowlanego]] (1969) i [[AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU IM. JĘDRZEJA ŚNIADECKIEGO | Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego]] (1980). Od 1969 do 1983 komandor urzędujący i instruktor w [[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI | Akademickim Klubie Morskim]]. W latach 1983–1989 kierownik działu inwestycji w [[TECHNO-SERVICE, studencka spółdzielnia pracy |  Studenckiej Spółdzielni Pracy „Techno-Service”]], 1989–1991 prezes Uprzemysłowionego Przedsiębiorstwa Budowlanego „Prombud”. <br/><br/>
 
Pierwszy rejs morski odbył na jachcie [[GENERAŁ ZARUSKI, żaglowiec | „Generał Zaruski”]] w 1963. W latach 1969–1972 był zawodnikiem w klasach olimpijskich Latający Holender i Dragon. W 1972 jako drugi oficer uczestniczył w wyprawie jachtu „Probus” na Islandię (II nagroda [[REJS ROKU | Rejs Roku]] w 1973). W 1974 uzyskał stopień kapitana jachtowego, od tej pory prowadził rejsy z młodzieżą akademicką na jachtach klubowych. W 1980 kupił stary kuter rybacki i przez następne dziesięć lat przebudowywał go na jacht oceaniczny [[ANTICA, jacht | „Antica”]], przystosowany do odbywania dalekomorskich rejsów. W 1991 wypłynął nim w pierwszą taką wyprawę – podróż dookoła świata, która zajęła sześć lat i zakończyła się w Gdańsku w 1997 (III nagroda Rejs Roku w 1998).<br/><br/>
 
Pierwszy rejs morski odbył na jachcie [[GENERAŁ ZARUSKI, żaglowiec | „Generał Zaruski”]] w 1963. W latach 1969–1972 był zawodnikiem w klasach olimpijskich Latający Holender i Dragon. W 1972 jako drugi oficer uczestniczył w wyprawie jachtu „Probus” na Islandię (II nagroda [[REJS ROKU | Rejs Roku]] w 1973). W 1974 uzyskał stopień kapitana jachtowego, od tej pory prowadził rejsy z młodzieżą akademicką na jachtach klubowych. W 1980 kupił stary kuter rybacki i przez następne dziesięć lat przebudowywał go na jacht oceaniczny [[ANTICA, jacht | „Antica”]], przystosowany do odbywania dalekomorskich rejsów. W 1991 wypłynął nim w pierwszą taką wyprawę – podróż dookoła świata, która zajęła sześć lat i zakończyła się w Gdańsku w 1997 (III nagroda Rejs Roku w 1998).<br/><br/>
 
Kolejną ekspedycję, tym razem do obu Ameryk (w planach był rejs dookoła tych kontynentów, jednak żeglarz zmuszony był do zrezygnowania z drugiego etapu podróży), odbył w latach 1998–2000. W związku z nią w 2000 otrzymał I nagrodę Rejs Roku i Srebrny Sekstant za rejs wokół przylądka Horn, nagrodę Kolosy za rejs wokół Ameryki Południowej, Grotmaszt Bractwa Kaphornowców za żeglowanie w trudnych warunkach i Nagrodę Conrada za całokształt żeglarskiego życiorysu.<br/><br/>
 
Kolejną ekspedycję, tym razem do obu Ameryk (w planach był rejs dookoła tych kontynentów, jednak żeglarz zmuszony był do zrezygnowania z drugiego etapu podróży), odbył w latach 1998–2000. W związku z nią w 2000 otrzymał I nagrodę Rejs Roku i Srebrny Sekstant za rejs wokół przylądka Horn, nagrodę Kolosy za rejs wokół Ameryki Południowej, Grotmaszt Bractwa Kaphornowców za żeglowanie w trudnych warunkach i Nagrodę Conrada za całokształt żeglarskiego życiorysu.<br/><br/>
 
Następna podróż (2003–2004), wokół północnego Atlantyku, przebiegała śladami Polaków, między innymi Stefana Szolca-Rogozińskiego, Krzysztofa Arciszewskiego i Kazimierza Pułaskiego. W latach 2005–2006 odbył morską podróż po Europie i Ameryce pod nazwą „Ekspedycja do korzeni cywilizacji” (III nagroda Rejs Roku w 2007). W 2007 zrealizował „Gdańską ekspedycję wokół Morza Bałtyckiego” i otrzymał od prezydenta Gdańska [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN, prezydent Gdańska | Pawła Adamowicza]] tytuł honorowego żeglarza i podróżnika tego miasta. Jest autorem książek ''Antica. Spełnione marzenia'' (2008) oraz ''Prawdziwe wyzwanie. Dwa lata, dwa miesiące i dwa dni wokół Ameryki Południowej'' (2011). {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Następna podróż (2003–2004), wokół północnego Atlantyku, przebiegała śladami Polaków, między innymi Stefana Szolca-Rogozińskiego, Krzysztofa Arciszewskiego i Kazimierza Pułaskiego. W latach 2005–2006 odbył morską podróż po Europie i Ameryce pod nazwą „Ekspedycja do korzeni cywilizacji” (III nagroda Rejs Roku w 2007). W 2007 zrealizował „Gdańską ekspedycję wokół Morza Bałtyckiego” i otrzymał od prezydenta Gdańska [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN, prezydent Gdańska | Pawła Adamowicza]] tytuł honorowego żeglarza i podróżnika tego miasta. Jest autorem książek ''Antica. Spełnione marzenia'' (2008) oraz ''Prawdziwe wyzwanie. Dwa lata, dwa miesiące i dwa dni wokół Ameryki Południowej'' (2011). {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 20:35, 1 lut 2023

JERZY WĄSOWICZ (ur. 14 XI 1944 Włodzimierz na Wołyniu), żeglarz. Syn Romana i Kazimiery. Od 1945 mieszkał w Gdańsku, w 1955 w Lublinie, od 1960 uczył się żeglarstwa w klubie Ligi Przyjaciół Żołnierza ( Ligi Obrony Kraju), od 1968 ponownie w Gdańsk. Absolwent gdańskiego Technikum Budowlanego (1969) i Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego (1980). Od 1969 do 1983 komandor urzędujący i instruktor w Akademickim Klubie Morskim. W latach 1983–1989 kierownik działu inwestycji w Studenckiej Spółdzielni Pracy „Techno-Service”, 1989–1991 prezes Uprzemysłowionego Przedsiębiorstwa Budowlanego „Prombud”.

Pierwszy rejs morski odbył na jachcie „Generał Zaruski” w 1963. W latach 1969–1972 był zawodnikiem w klasach olimpijskich Latający Holender i Dragon. W 1972 jako drugi oficer uczestniczył w wyprawie jachtu „Probus” na Islandię (II nagroda Rejs Roku w 1973). W 1974 uzyskał stopień kapitana jachtowego, od tej pory prowadził rejsy z młodzieżą akademicką na jachtach klubowych. W 1980 kupił stary kuter rybacki i przez następne dziesięć lat przebudowywał go na jacht oceaniczny „Antica”, przystosowany do odbywania dalekomorskich rejsów. W 1991 wypłynął nim w pierwszą taką wyprawę – podróż dookoła świata, która zajęła sześć lat i zakończyła się w Gdańsku w 1997 (III nagroda Rejs Roku w 1998).

Kolejną ekspedycję, tym razem do obu Ameryk (w planach był rejs dookoła tych kontynentów, jednak żeglarz zmuszony był do zrezygnowania z drugiego etapu podróży), odbył w latach 1998–2000. W związku z nią w 2000 otrzymał I nagrodę Rejs Roku i Srebrny Sekstant za rejs wokół przylądka Horn, nagrodę Kolosy za rejs wokół Ameryki Południowej, Grotmaszt Bractwa Kaphornowców za żeglowanie w trudnych warunkach i Nagrodę Conrada za całokształt żeglarskiego życiorysu.

Następna podróż (2003–2004), wokół północnego Atlantyku, przebiegała śladami Polaków, między innymi Stefana Szolca-Rogozińskiego, Krzysztofa Arciszewskiego i Kazimierza Pułaskiego. W latach 2005–2006 odbył morską podróż po Europie i Ameryce pod nazwą „Ekspedycja do korzeni cywilizacji” (III nagroda Rejs Roku w 2007). W 2007 zrealizował „Gdańską ekspedycję wokół Morza Bałtyckiego” i otrzymał od prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza tytuł honorowego żeglarza i podróżnika tego miasta. Jest autorem książek Antica. Spełnione marzenia (2008) oraz Prawdziwe wyzwanie. Dwa lata, dwa miesiące i dwa dni wokół Ameryki Południowej (2011). CR

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania