VOGT GABRIEL GOTTLIEB, pastor kościoła św. Jana
| Linia 3: | Linia 3: | ||
W latach 1758–1761 był kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]], w 1761–1768 kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. W 1768 został kaznodzieją w kościele św. Jana, od 1775 do śmierci był pastorem tego kościoła. Autor między innymi ''De Aldi Pii Manutii, ... vita meritisque in rem literatam dissertationem [Christiani Theophili Ungeri].... '', Vitembergae [1752].<br/><br/> | W latach 1758–1761 był kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]], w 1761–1768 kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. W 1768 został kaznodzieją w kościele św. Jana, od 1775 do śmierci był pastorem tego kościoła. Autor między innymi ''De Aldi Pii Manutii, ... vita meritisque in rem literatam dissertationem [Christiani Theophili Ungeri].... '', Vitembergae [1752].<br/><br/> | ||
Przed 1945 pod małymi organami kościoła św. Jana wisiał jego portret z 1807, obecnie zaginiony. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Przed 1945 pod małymi organami kościoła św. Jana wisiał jego portret z 1807, obecnie zaginiony. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| − | '''Bibliografia''': | + | '''Bibliografia''':<br/> |
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 45. | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 45. | ||
Wersja z 11:31, 3 lip 2022
GABRIEL GOTTLIEB VOGT (21 II 1727 Lisewo (Lissau) – 24 IX 1807 Gdańsk), pastor kościoła św. Jana w Gdańsku. 13 VI 1755 zweryfikowany przez Ministerium Duchowne jako kaznodzieja, w latach 1756–1757 był kapelanem gdańskiego Domu Dobroczynności, w 1757–1758 kaznodzieją w Borętach (Bahrendt) i Palczewie (Palschau) na Wielkich Żuławach Malborskich.
W latach 1758–1761 był kaznodzieją w kościele św. Barbary, w 1761–1768 kaznodzieją w kościele św. Trójcy. W 1768 został kaznodzieją w kościele św. Jana, od 1775 do śmierci był pastorem tego kościoła. Autor między innymi De Aldi Pii Manutii, ... vita meritisque in rem literatam dissertationem [Christiani Theophili Ungeri].... , Vitembergae [1752].
Przed 1945 pod małymi organami kościoła św. Jana wisiał jego portret z 1807, obecnie zaginiony.
Bibliografia:
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 45.
