VOGT GABRIEL GOTTLIEB, pastor kościoła św. Jana
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''GABRIEL GOTTLIEB VOGT''' (21 II 1727 Lisewo (Lissau) – 24 IX 1807 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] w Gdańsku. 13 VI 1755 zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja, w latach 1756–1757 był kapelanem gdańskiego [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1757–1758 kaznodzieją w Borętach (Bahrendt) i Palczewie (Palschau) na Wielkich Żuławach Malborskich. <br/><br/> | + | [[File: Ambona_w_kościele_św._Jana.jpg |thumb| Ambona w kościele św. Jana, stan z 1912]] |
| − | W latach 1758–1761 był kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]], | + | '''GABRIEL GOTTLIEB (GOTTFRIED) VOGT (Voigt)''' (21 II 1727 Lisewo (Lissau) – 24 IX 1807 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] w Gdańsku. Syn Gottfrieda (ur. Tczew – 1 VIII 1748 Lichnowy (Lichtenau)), od 1714 studenta w Rostocku, rektora szkoły w Tczewie, w latach 1724–1734 pastora w Lisewie, w 1734–1741 w Skarszewach (Schöneck), od 20 II 1741 w Lichnowach i poślubionej w 1725 nieznanego imienia kobiety. Brat Demuth (pochowana 22 I 1764 w gdańskim [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] pod płytą nagrobną nr 1).<br/><br/> |
| − | Przed 1945 pod małymi organami kościoła św. Jana wisiał jego portret z 1807, obecnie zaginiony. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | 27 XI 1742 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] w Gdańsku. Od 1750 do 1754, dzięki stypendium fundacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]], student teologii w Wittenberdze. 8 IV/13 VI 1755 zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja, w latach 1756–1757 był kapelanem gdańskiego [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]], w 1757–1758 kaznodzieją w Borętach (Bahrendt) i Palczewie (Palschau) na Wielkich Żuławach Malborskich. <br/><br/> |
| − | '''Bibliografia''':<br/><br/> | + | W latach 1758–1761 był kaznodzieją w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]], od 4 X 1761 do 1768 kaznodzieją w kościele św. Trójcy. 4 II 1768 został kaznodzieją w kościele św. Jana, od 1775 do śmierci był pastorem tego kościoła. Autor m.in. ''De Aldi Pii Manutii, ... vita meritisque in rem literatam dissertationem [Christiani Theophili Ungeri].... '', Vitembergae [1752].<br/><br/> |
| − | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 45. | + | Od 8 II 1763 mąż Florentine Elisabeth (zmarła w połogu po urodzeniu drugiego syna, pochowana w kościele św. Trójcy 6 III 1766 wraz ze szwagierką), ojciec pochowanych tamże rocznego Gottfrieda Benjamina (pochówek 23 XII 1766) oraz Gabriela Christofa, 26 VIII 1779 zapisanego do początkowej klasy Gimnazjum Akademickiego. Przed 1945 pod małymi organami kościoła św. Jana wisiał jego portret z 1807, obecnie zaginiony. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 330, 362.<br/> | ||
| + | Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ...'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 6, 12, 16, 36, 95.<br/> | ||
| + | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 45.<br/> | ||
| + | Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 67. <br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf-Schwentine 1986-1992, Bd. 4, 498. | ||
Aktualna wersja na dzień 01:08, 10 lut 2024
GABRIEL GOTTLIEB (GOTTFRIED) VOGT (Voigt) (21 II 1727 Lisewo (Lissau) – 24 IX 1807 Gdańsk), pastor kościoła św. Jana w Gdańsku. Syn Gottfrieda (ur. Tczew – 1 VIII 1748 Lichnowy (Lichtenau)), od 1714 studenta w Rostocku, rektora szkoły w Tczewie, w latach 1724–1734 pastora w Lisewie, w 1734–1741 w Skarszewach (Schöneck), od 20 II 1741 w Lichnowach i poślubionej w 1725 nieznanego imienia kobiety. Brat Demuth (pochowana 22 I 1764 w gdańskim kościele św. Trójcy pod płytą nagrobną nr 1).
27 XI 1742 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku. Od 1750 do 1754, dzięki stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa, student teologii w Wittenberdze. 8 IV/13 VI 1755 zweryfikowany przez Ministerium Duchowne jako kaznodzieja, w latach 1756–1757 był kapelanem gdańskiego Domu Dobroczynności, w 1757–1758 kaznodzieją w Borętach (Bahrendt) i Palczewie (Palschau) na Wielkich Żuławach Malborskich.
W latach 1758–1761 był kaznodzieją w kościele św. Barbary, od 4 X 1761 do 1768 kaznodzieją w kościele św. Trójcy. 4 II 1768 został kaznodzieją w kościele św. Jana, od 1775 do śmierci był pastorem tego kościoła. Autor m.in. De Aldi Pii Manutii, ... vita meritisque in rem literatam dissertationem [Christiani Theophili Ungeri].... , Vitembergae [1752].
Od 8 II 1763 mąż Florentine Elisabeth (zmarła w połogu po urodzeniu drugiego syna, pochowana w kościele św. Trójcy 6 III 1766 wraz ze szwagierką), ojciec pochowanych tamże rocznego Gottfrieda Benjamina (pochówek 23 XII 1766) oraz Gabriela Christofa, 26 VIII 1779 zapisanego do początkowej klasy Gimnazjum Akademickiego. Przed 1945 pod małymi organami kościoła św. Jana wisiał jego portret z 1807, obecnie zaginiony.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 330, 362.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 6, 12, 16, 36, 95.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 45.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 67.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf-Schwentine 1986-1992, Bd. 4, 498.
