TRUSKOLASKA MARIA, dziennikarka
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę TRUSKOLASKA MARIA na TRUSKOLASKA MARIA, dziennikarka) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Maria_Truskolska.jpg |thumb| Maria Truskolska]] | [[File: Maria_Truskolska.jpg |thumb| Maria Truskolska]] | ||
'''MARIA TRUSKOLASKA''' (Maria Mikulska, 11 II 1911 Czarnomin koło Odessy – 4 VIII 2005 Gdańsk), dziennikarka. Córka Mikołaja Mikulskiego, urzędnika w cukrowni w Gniewaniu pod Kijowem, gdzie spędziła dzieciństwo. W latach 30-tych XX wieku (głód na Ukrainie) rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie ojciec pracował w zjednoczeniu cukrowniczym. Pracę dziennikarską rozpoczęła w 1937 w tygodniku literackim „Prosto z mostu”. W 1939 absolwentka Wyższej Szkoły Dziennikarskiej w Warszawie, podjęła pracę w dzienniku „ ABC”. Studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego przerwała II wojna światowa. W 1944, po upadku powstania, wraz z matką i bratem wysiedlona z Warszawy do obozu pracy pod Krakowem. Wiosną 1945, jako korespondentka „Rzeczypospolitej”, była pierwszą polską dziennikarką, która dotarła do wyzwolonego Świnoujścia.<br/><br/> | '''MARIA TRUSKOLASKA''' (Maria Mikulska, 11 II 1911 Czarnomin koło Odessy – 4 VIII 2005 Gdańsk), dziennikarka. Córka Mikołaja Mikulskiego, urzędnika w cukrowni w Gniewaniu pod Kijowem, gdzie spędziła dzieciństwo. W latach 30-tych XX wieku (głód na Ukrainie) rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie ojciec pracował w zjednoczeniu cukrowniczym. Pracę dziennikarską rozpoczęła w 1937 w tygodniku literackim „Prosto z mostu”. W 1939 absolwentka Wyższej Szkoły Dziennikarskiej w Warszawie, podjęła pracę w dzienniku „ ABC”. Studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego przerwała II wojna światowa. W 1944, po upadku powstania, wraz z matką i bratem wysiedlona z Warszawy do obozu pracy pod Krakowem. Wiosną 1945, jako korespondentka „Rzeczypospolitej”, była pierwszą polską dziennikarką, która dotarła do wyzwolonego Świnoujścia.<br/><br/> | ||
| − | W kwietniu 1945 przybyła do Gdyni z ekipą dziennikarską Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. Współredagowała wychodzący przez krótki okres „Biuletyn Bałtycki” (8–12 V 1945), następnie, od pierwszego numeru (z datą 19 V 1945) pracowała w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]], z którym związana była do przejścia na emeryturę w 1972 | + | W kwietniu 1945 przybyła do Gdyni z ekipą dziennikarską Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. Współredagowała wychodzący przez krótki okres „Biuletyn Bałtycki” (8–12 V 1945), następnie, od pierwszego numeru (z datą 19 V 1945) pracowała w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]], z którym związana była do przejścia na emeryturę w 1972. Od 1957 mieszkała w Gdańsku. Pracowała w dziale miejskim, przez wiele lat jako publicystka w dziale gospodarczo-morskim i ponownie jako kierowniczka działu miejskiego. Miłośniczka i ekspert w sprawach filatelistyki, w latach 1969–1996 redagowała rubrykę filatelistyczną w „Dzienniku Bałtyckim”, a 1996–2002 w [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosie Wybrzeża”]]; współpracowała też z edycją morską czasopisma „Filatelista”.<br/><br/> |
| − | Należała do Związku Zawodowego Dziennikarzy RP (1945–1951), Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP) (1951–1982), od 1982 do Stowarzyszenia Dziennikarzy RP (SDRP). W 2002, wraz [[BOLDUAN TADEUSZ | Tadeuszem Bolduanem]], pierwsza laureatka nagrody Morskiego Oddziału SDRP: Bursztynowego Notesu za całokształt twórczości. W 1969 odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, w 1974 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, uhonorowana odznakami między innymi [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1966), [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1970), Medalem 25 Lat Pracy w Dziennikarstwie SDP w PRL (1972), Złotą Honorową Odznaką Polskiego Związku Filatelistycznego (1983).<br/><br/> | + | Należała do Związku Zawodowego Dziennikarzy RP (1945–1951), Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP) (1951–1982), od 1982 do Stowarzyszenia Dziennikarzy RP (SDRP). W 2002, wraz [[BOLDUAN TADEUSZ, dziennikarz | Tadeuszem Bolduanem]], pierwsza laureatka nagrody Morskiego Oddziału SDRP: Bursztynowego Notesu za całokształt twórczości. W 1969 odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, w 1974 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, uhonorowana odznakami między innymi [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1966), [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1970), Medalem 25 Lat Pracy w Dziennikarstwie SDP w PRL (1972), Złotą Honorową Odznaką Polskiego Związku Filatelistycznego (1983).<br/><br/> |
Od 1951 żona Antoniego Truskolaskiego (26 VI 1910 – 29 VI 1971), matka Bogdana (12 X 1955 – 29 IV 1989). Pochowana wraz z mężem i synem na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 1951 żona Antoniego Truskolaskiego (26 VI 1910 – 29 VI 1971), matka Bogdana (12 X 1955 – 29 IV 1989). Pochowana wraz z mężem i synem na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:05, 7 gru 2022
MARIA TRUSKOLASKA (Maria Mikulska, 11 II 1911 Czarnomin koło Odessy – 4 VIII 2005 Gdańsk), dziennikarka. Córka Mikołaja Mikulskiego, urzędnika w cukrowni w Gniewaniu pod Kijowem, gdzie spędziła dzieciństwo. W latach 30-tych XX wieku (głód na Ukrainie) rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie ojciec pracował w zjednoczeniu cukrowniczym. Pracę dziennikarską rozpoczęła w 1937 w tygodniku literackim „Prosto z mostu”. W 1939 absolwentka Wyższej Szkoły Dziennikarskiej w Warszawie, podjęła pracę w dzienniku „ ABC”. Studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego przerwała II wojna światowa. W 1944, po upadku powstania, wraz z matką i bratem wysiedlona z Warszawy do obozu pracy pod Krakowem. Wiosną 1945, jako korespondentka „Rzeczypospolitej”, była pierwszą polską dziennikarką, która dotarła do wyzwolonego Świnoujścia.
W kwietniu 1945 przybyła do Gdyni z ekipą dziennikarską Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. Współredagowała wychodzący przez krótki okres „Biuletyn Bałtycki” (8–12 V 1945), następnie, od pierwszego numeru (z datą 19 V 1945) pracowała w „Dzienniku Bałtyckim”, z którym związana była do przejścia na emeryturę w 1972. Od 1957 mieszkała w Gdańsku. Pracowała w dziale miejskim, przez wiele lat jako publicystka w dziale gospodarczo-morskim i ponownie jako kierowniczka działu miejskiego. Miłośniczka i ekspert w sprawach filatelistyki, w latach 1969–1996 redagowała rubrykę filatelistyczną w „Dzienniku Bałtyckim”, a 1996–2002 w „Głosie Wybrzeża”; współpracowała też z edycją morską czasopisma „Filatelista”.
Należała do Związku Zawodowego Dziennikarzy RP (1945–1951), Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (SDP) (1951–1982), od 1982 do Stowarzyszenia Dziennikarzy RP (SDRP). W 2002, wraz Tadeuszem Bolduanem, pierwsza laureatka nagrody Morskiego Oddziału SDRP: Bursztynowego Notesu za całokształt twórczości. W 1969 odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, w 1974 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, uhonorowana odznakami między innymi „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1966), „Za Zasługi dla Gdańska” (1970), Medalem 25 Lat Pracy w Dziennikarstwie SDP w PRL (1972), Złotą Honorową Odznaką Polskiego Związku Filatelistycznego (1983).
Od 1951 żona Antoniego Truskolaskiego (26 VI 1910 – 29 VI 1971), matka Bogdana (12 X 1955 – 29 IV 1989). Pochowana wraz z mężem i synem na cmentarzu Srebrzysko.
