TRETKOWSKI BERNARD, przedstawiciel gdańskiej Polonii
(uzupelnienie LM (9.04.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''BERNARD TRETKOWSKI''' (6 IX 1905 Gdańsk – 16 XII 1999 Gdynia), | + | '''BERNARD TRETKOWSKI''' (6 IX 1905 Gdańsk – 16 XII 1999 Gdynia), przedstawiciel gdańskiej Polonii, urzędnik pocztowy. Syn Andrzeja Tretkowskiego (8 XI 1868 Osie – 20 VII 1934 Wejherowo), w latach 1914–1920 urzędnika pocztowego w Gdańsku i Agaty Marszałkowskiej (9 I 1866 Gdańsk – 19 III 1947 Sopot), brat [[KLOTZ ELŻBIETA | Elżbiety Klotz]]. <br/><br/> |
Wraz z rodzicami i siostrą mieszkał w Gdańsku na [[DOLNE MIASTO | Dolnym Mieście]] w 1908 przy przy Hirschgasse 1 (ul. Sempołowskiej), od 1911 przy Kalkgasse 8 (Wapiennicka, nie istnieje). Ukończył 4-letnią prywatną szkołę powszechną i [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], gdzie uzyskał małą maturę. W latach 1922–1923 uczył się w Szkole Handlowej w Gnieźnie. Od 1924 do 1925 pracownik urzędu pocztowego w Redzie. Od 1 X 1925 do 31 VIII 1939 roku pracownik Poczty Polskiej w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. Pracował początkowo w wydziale transportu paczek, następnie jako kasjer, doszedł do stanowiska głównego księgowego. Od 15 III 1940 przebywał w przejściowym obozie pracy w Prabutach, od 15 IV 1940 do 25 XI 1944 na przymusowych robotach w Anklam (Meklemburgia, Niemcy), pracował w Związku Zakupu i Sprzedaży jako robotnik pomocniczy. <br/><br/> | Wraz z rodzicami i siostrą mieszkał w Gdańsku na [[DOLNE MIASTO | Dolnym Mieście]] w 1908 przy przy Hirschgasse 1 (ul. Sempołowskiej), od 1911 przy Kalkgasse 8 (Wapiennicka, nie istnieje). Ukończył 4-letnią prywatną szkołę powszechną i [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], gdzie uzyskał małą maturę. W latach 1922–1923 uczył się w Szkole Handlowej w Gnieźnie. Od 1924 do 1925 pracownik urzędu pocztowego w Redzie. Od 1 X 1925 do 31 VIII 1939 roku pracownik Poczty Polskiej w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. Pracował początkowo w wydziale transportu paczek, następnie jako kasjer, doszedł do stanowiska głównego księgowego. Od 15 III 1940 przebywał w przejściowym obozie pracy w Prabutach, od 15 IV 1940 do 25 XI 1944 na przymusowych robotach w Anklam (Meklemburgia, Niemcy), pracował w Związku Zakupu i Sprzedaży jako robotnik pomocniczy. <br/><br/> | ||
Od kwietnia 1945 do 1953 roku (renta inwalidzka) pracował w Urzędzie Pocztowym Sopot, mieszkał tamże przy al. Grunwaldzkiej 65. W latach 60. XX wieku wraz z siostrą Elżbietą Klotz prowadził kiosk w Grand Hotelu w Sopocie. Od 14 X 1969 do 5 VII 1976 roku pracował w Państwowym Przedsiębiorstwie Przemysłu Gastronomicznego w Sopocie, od 19 XI 1976 do 19 I 1980 na półetacie w WSS „Społem” Sopot jako referent BHP. <br/><br/> | Od kwietnia 1945 do 1953 roku (renta inwalidzka) pracował w Urzędzie Pocztowym Sopot, mieszkał tamże przy al. Grunwaldzkiej 65. W latach 60. XX wieku wraz z siostrą Elżbietą Klotz prowadził kiosk w Grand Hotelu w Sopocie. Od 14 X 1969 do 5 VII 1976 roku pracował w Państwowym Przedsiębiorstwie Przemysłu Gastronomicznego w Sopocie, od 19 XI 1976 do 19 I 1980 na półetacie w WSS „Społem” Sopot jako referent BHP. <br/><br/> | ||
Z okazji 40 rocznicy [[OBRONA POCZTY POLSKIEJ 1 IX 1939 | obrony Poczty Polskiej]] w Gdańsku udekorowany 31 VIII 1979 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 55 rocznicę 28 VIII 1994 odznaczony przez Prezydenta RP [[WAŁĘSA LECH | Lecha Wałęsę]] Krzyżem Oficerskim OOP.<br/><br/> | Z okazji 40 rocznicy [[OBRONA POCZTY POLSKIEJ 1 IX 1939 | obrony Poczty Polskiej]] w Gdańsku udekorowany 31 VIII 1979 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 55 rocznicę 28 VIII 1994 odznaczony przez Prezydenta RP [[WAŁĘSA LECH | Lecha Wałęsę]] Krzyżem Oficerskim OOP.<br/><br/> | ||
| − | Od 14 XII 1942 żonaty był z Wiktorią Gebel (6 XII 1900 Gratz Stadt – 10 XII 1975 Anklam), sekretarką parafii kościoła w Anklam. Pozostawił córkę Mariannę (ur. 26 VI 1943 Anklam) matkę | + | Od 14 XII 1942 żonaty był z Wiktorią Gebel (6 XII 1900 Gratz Stadt – 10 XII 1975 Anklam), sekretarką parafii kościoła w Anklam. Pozostawił córkę Mariannę (ur. 26 VI 1943 Anklam), matkę Andreasa Sochora (ur. 25 III 1968 Brandenburg) i Angeliki Sochor (ur. 2 I 1970 Brandenburg). Pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie. {{author: BO}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:19, 9 kwi 2020
BERNARD TRETKOWSKI (6 IX 1905 Gdańsk – 16 XII 1999 Gdynia), przedstawiciel gdańskiej Polonii, urzędnik pocztowy. Syn Andrzeja Tretkowskiego (8 XI 1868 Osie – 20 VII 1934 Wejherowo), w latach 1914–1920 urzędnika pocztowego w Gdańsku i Agaty Marszałkowskiej (9 I 1866 Gdańsk – 19 III 1947 Sopot), brat Elżbiety Klotz.
Wraz z rodzicami i siostrą mieszkał w Gdańsku na Dolnym Mieście w 1908 przy przy Hirschgasse 1 (ul. Sempołowskiej), od 1911 przy Kalkgasse 8 (Wapiennicka, nie istnieje). Ukończył 4-letnią prywatną szkołę powszechną i Gimnazjum Miejskie, gdzie uzyskał małą maturę. W latach 1922–1923 uczył się w Szkole Handlowej w Gnieźnie. Od 1924 do 1925 pracownik urzędu pocztowego w Redzie. Od 1 X 1925 do 31 VIII 1939 roku pracownik Poczty Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku. Pracował początkowo w wydziale transportu paczek, następnie jako kasjer, doszedł do stanowiska głównego księgowego. Od 15 III 1940 przebywał w przejściowym obozie pracy w Prabutach, od 15 IV 1940 do 25 XI 1944 na przymusowych robotach w Anklam (Meklemburgia, Niemcy), pracował w Związku Zakupu i Sprzedaży jako robotnik pomocniczy.
Od kwietnia 1945 do 1953 roku (renta inwalidzka) pracował w Urzędzie Pocztowym Sopot, mieszkał tamże przy al. Grunwaldzkiej 65. W latach 60. XX wieku wraz z siostrą Elżbietą Klotz prowadził kiosk w Grand Hotelu w Sopocie. Od 14 X 1969 do 5 VII 1976 roku pracował w Państwowym Przedsiębiorstwie Przemysłu Gastronomicznego w Sopocie, od 19 XI 1976 do 19 I 1980 na półetacie w WSS „Społem” Sopot jako referent BHP.
Z okazji 40 rocznicy obrony Poczty Polskiej w Gdańsku udekorowany 31 VIII 1979 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 55 rocznicę 28 VIII 1994 odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę Krzyżem Oficerskim OOP.
Od 14 XII 1942 żonaty był z Wiktorią Gebel (6 XII 1900 Gratz Stadt – 10 XII 1975 Anklam), sekretarką parafii kościoła w Anklam. Pozostawił córkę Mariannę (ur. 26 VI 1943 Anklam), matkę Andreasa Sochora (ur. 25 III 1968 Brandenburg) i Angeliki Sochor (ur. 2 I 1970 Brandenburg). Pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie.
