SZCZĘSNY BERNARD, wiceprzewodniczący WRN w Gdańsku

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Bernard Szczęsny
Strona tytułowa monografii Krzysztofa Sławskiego, Bernard Szczęsny (1919-1993). Więzień Stutthofu, burmistrz Wejherowa, prezes Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, Gdańsk 2019

BERNARD SZCZĘSNY (27 X 1919 Charlottenburg koło Berlina – 19 XII 1993 Gdańsk), polityk regionalny, działacz społeczny. Po I wojnie światowej zamieszkał z rodzicami w Chojnicach. Uczył się w szkołach średnich w Chojnicach i Toruniu. Uczestniczył w kampanii wrześniowej w 1939 roku, następnie brał udział w konspiracji na Pomorzu; aresztowany w 1942 roku, został osadzony w obozie Stutthof. W roku 1945 przeżył tzw. marsz śmierci.

W latach 1945–1949 burmistrz Wejherowa, 1956–1961 przewodniczący Prezydium Powiatowego Rady Narodowej (RN) w Wejherowie. W 1946 organizator I Kongresu Kaszubskiego, w 1959 główny inicjator założenia Zrzeszenia Kaszubskiego, 1959–1971 jego prezes. W 1961–1969 wiceprzewodniczący Prezydium Wojewódzkiej RN w Gdańsku, odpowiedzialny między innymi za oświatę, kulturę i turystykę. Zabiegał o budowę siedziby Teatru Wybrzeże, należał do grona osób dążących do przekształcenia Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Uniwersytet Gdański, budowy nowej nadmorskiej bazy noclegowe w Gdańsku; orędownik budowy szkół w ramach programu 1000 szkół na 1000-lecie państwa polskiego.

W 1964 roku ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie. W latach 1963–1970 przewodniczący Wojewódzkiej Rady Przyjaciół Harcerstwa w Gdańsku. W okresie 1969–1980 prezes Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Inwalidów w Gdańsku, skupiającego 23 zakłady pracy. Wiceprzewodniczący i przewodniczący Klubu Byłych Więźniów Obozu Koncentracyjnego Stutthof, współtwórca Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich. W 1977 roku honorowy obywatel Wejherowa. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. KS

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania