SCHRÖTER PAUL ROBERT, lekarz
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:2_Paul_Robert_Schroter.jpg|thumb|Ksiądz Franz Schröter]] | [[File:2_Paul_Robert_Schroter.jpg|thumb|Ksiądz Franz Schröter]] | ||
| − | '''PAUL ROBERT SCHRÖTER''' ( | + | '''PAUL ROBERT SCHRÖTER''' (2 X 1853 Schönlanke (Trzcianka nad Notecią) – 13 II 1913 Gdańsk), lekarz. Syn posterunkowego żandarmerii z Braunsbergu (Braniewo) Josefa Schrötera, brat księdza Franza Schrötera (1856–1944), w latach 1891–1900 proboszcza [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościoła św. Ignacego]] w [[STARE SZKOTY | Starych Szkotach]], w 1904 –1916 proboszcza [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościoła Trójcy Świętej]] w [[OLIWA | Oliwie]] oraz Reinholda (8 X 1851 Schönlanke (Trzcianka) – 1923), w 1871 absolwenta gimnazjum w Braniewie, studenta filologii starożytnej we Wrocławiu, gdzie zdał nauczycielski egzamin państwowy 16 II 1877, od 1 V 1878 na okresie próbnym w Gnesen (Gniezno), od 1879 do 1880 w Rogasen (Rogoźno) nauczyciela pomocniczego, do 1881 – zwyczajnego, potem na podobnym stanowisku do marca 1884 w Ostrowo (Ostrów Wielkopolski), od kwietnia do listopada tego roku starszego nauczyciela w Poznaniu, od listopada 1884 do kwietnia 1890 w Wongrowitz (Wągrowiec), potem do końca września 1902 w Poznaniu w Berger Oberrealschule (Miejska Szkoła Realna fundacji Gotthilfa Bergera), od 1 X 1902 profesora filologii klasycznej w Kaiser-Wilhelm-Gymnasium w Cöln (Kolonia), od 1 VII 1897 doktora filologii.<br/><br/> |
| − | Ukończył w 1873 | + | Ukończył w 1873 gimnazjum katolickie w Braniewie, po studiach medycznych w Berlinie i uzyskaniu tamże w 1876 doktoratu był lekarzem wojskowym w Bartenstein (Bartoszyce). W Gdańsku od 1884, pracował jako asystent [[BAUM GEORG WILHELM, lekarz | Georga Wilhelma Bauma]] na Oddziale Chirurgicznym [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]]. Od 1892 do śmierci był ordynatorem [[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | szpitala Najświętszej Marii Panny]] na [[DOLNE MIASTO | Dolnym Mieście]]. Jako lekarz był niezwykle uzdolnionym operatorem, jako dobry organizator znacząco rozbudował bazę chirurgiczną szpitala NMP. Prowadził też prywatną praktykę w gabinecie przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna). Od 1890 członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. <br/><br/> |
W 1892 mieszkał przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna), w 1907 przy Dominikswall 3 (Wały Jagiellońskie). Żonaty był z Hildegardą Augrick. Jego zięciem od około 1900 był ortopeda dr Adolf Schulz. Zmarł cztery dni po ciężkim ataku duszności i przeprowadzonej tracheotomii. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1892 mieszkał przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna), w 1907 przy Dominikswall 3 (Wały Jagiellońskie). Żonaty był z Hildegardą Augrick. Jego zięciem od około 1900 był ortopeda dr Adolf Schulz. Zmarł cztery dni po ciężkim ataku duszności i przeprowadzonej tracheotomii. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:10, 16 lip 2023
PAUL ROBERT SCHRÖTER (2 X 1853 Schönlanke (Trzcianka nad Notecią) – 13 II 1913 Gdańsk), lekarz. Syn posterunkowego żandarmerii z Braunsbergu (Braniewo) Josefa Schrötera, brat księdza Franza Schrötera (1856–1944), w latach 1891–1900 proboszcza kościoła św. Ignacego w Starych Szkotach, w 1904 –1916 proboszcza kościoła Trójcy Świętej w Oliwie oraz Reinholda (8 X 1851 Schönlanke (Trzcianka) – 1923), w 1871 absolwenta gimnazjum w Braniewie, studenta filologii starożytnej we Wrocławiu, gdzie zdał nauczycielski egzamin państwowy 16 II 1877, od 1 V 1878 na okresie próbnym w Gnesen (Gniezno), od 1879 do 1880 w Rogasen (Rogoźno) nauczyciela pomocniczego, do 1881 – zwyczajnego, potem na podobnym stanowisku do marca 1884 w Ostrowo (Ostrów Wielkopolski), od kwietnia do listopada tego roku starszego nauczyciela w Poznaniu, od listopada 1884 do kwietnia 1890 w Wongrowitz (Wągrowiec), potem do końca września 1902 w Poznaniu w Berger Oberrealschule (Miejska Szkoła Realna fundacji Gotthilfa Bergera), od 1 X 1902 profesora filologii klasycznej w Kaiser-Wilhelm-Gymnasium w Cöln (Kolonia), od 1 VII 1897 doktora filologii.
Ukończył w 1873 gimnazjum katolickie w Braniewie, po studiach medycznych w Berlinie i uzyskaniu tamże w 1876 doktoratu był lekarzem wojskowym w Bartenstein (Bartoszyce). W Gdańsku od 1884, pracował jako asystent Georga Wilhelma Bauma na Oddziale Chirurgicznym Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). Od 1892 do śmierci był ordynatorem szpitala Najświętszej Marii Panny na Dolnym Mieście. Jako lekarz był niezwykle uzdolnionym operatorem, jako dobry organizator znacząco rozbudował bazę chirurgiczną szpitala NMP. Prowadził też prywatną praktykę w gabinecie przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna). Od 1890 członek Towarzystwa Przyrodniczego.
W 1892 mieszkał przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna), w 1907 przy Dominikswall 3 (Wały Jagiellońskie). Żonaty był z Hildegardą Augrick. Jego zięciem od około 1900 był ortopeda dr Adolf Schulz. Zmarł cztery dni po ciężkim ataku duszności i przeprowadzonej tracheotomii.
